Έννοια στον ορισμό ABC

Σε οικονομικούς όρους, η αγορά ονομάζεται σενάριο (φυσικό ή εικονικό) όπου ένα ρυθμιζόμενο σύνολο συναλλαγές και ανταλλαγές αγαθών και υπηρεσιών μεταξύ αγοραστών και πωλητών με πτυχίο από επάρκεια μεταξύ των συμμετεχόντων βάσει του μηχανισμού προσφοράς και ζήτησης.

Υπάρχουν διάφοροι τύποι αγορών: όπως λιανοπωλητές ή χονδρέμποροι, εκείνοι για πρώτες ύλες και ενδιάμεσα προϊόντα, καθώς και αγορές για μετοχές ή χρηματιστήρια.

Σε όλη την ιστορία, έχουν διαμορφωθεί διάφοροι τύποι αγορών: οι πρώτες λειτουργούσαν μέσω ανταλλαγής, δηλαδή, της ανταλλαγή απευθείας εμπορευμάτων μέσω της αποτίμησης του ίδιου. Αυτό το σύστημα διέπει το οικονομία σε μεγάλο μέρος της ιστορίας του, αν και το κύκλωμα συνυπήρχε με τη χρήση χρυσών και ασημένιων νομισμάτων. Με την άνοδο των χρημάτων σε ένα Μορφή σύγχρονο (σε νομίσματα και χαρτονομίσματα, όπως χρησιμοποιείται από την Μογγολική Αυτοκρατορία και τη μεσαιωνική Κίνα, με εισαγωγή της ιδέας στην Ευρώπη την εποχή του Μάρκο Πόλο) οδήγησε σε συναλλαγές μέσω κωδικών του εμπόριο σε εθνικό και διεθνές επίπεδο, αξιοποιώντας όλο και περισσότερο τις επικοινωνίες και τους διαμεσολαβητές συγκρότημα. Το τρέχον οικονομικό μοντέλο απαιτεί μια περίπλοκη συσχέτιση στην οποία τέμνονται τα διαφορετικά νομίσματα εθνικά, τοπικά και διεθνή συστήματα ομολόγων, το κύκλωμα χρηματιστηρίου και τις τελωνειακές κινήσεις, εισαγωγή και

εξαγωγή μεταξύ χωρών και εμπορικών ομάδων.

ΕΝΑ ελεύθερη αγορά ανταγωνισμού Είναι ιδανικό όταν υπάρχουν τόσοι πολλοί αλληλένδετοι οικονομικοί παράγοντες που κανένας δεν μπορεί να επηρεάσει με βεβαιότητα την τελική τιμή ενός αγαθού ή μιας υπηρεσίας. τότε, η αγορά λέγεται ότι ρυθμίζεται. Αυτή η αρχή τηρείται από το φιλελευθερισμός εμφανίστηκε στη σύγχρονη και σύγχρονη εποχή και αποτελεί το πιο διαδεδομένο σύστημα αγοράς στις ανεπτυγμένες χώρες.

Όταν υπάρχουν μονοπώλια (ένας μεμονωμένος παραγωγός) ή ολιγοπώλια (μειωμένος αριθμός παραγωγών), το σύστημα βρίσκεται σε ένταση και καλείται ατελή ανταγωνιστική αγορά, δεδομένου ότι οι παραγωγοί είναι αρκετά μεγάλοι για να επηρεάσουν την τιμές. Τα σοσιαλιστικά και κομμουνιστικά οικονομικά συστήματα βασίζονται σε έναν μόνο παραγωγό / τελεστή (το κράτος). ο κίνδυνος ολοκληρωτισμού είναι πολύ υψηλός σε αυτές τις περιπτώσεις. Από την άλλη πλευρά, υπάρχουν μοντέλα αγοράς στα οποία το κράτος δεν είναι ο μόνος εμπλεκόμενος πράκτορας, αλλά παρεμβαίνει ως ρυθμιστής ή ρυθμιστής της δραστηριότητας. Αυτή η μέθοδος εφαρμόζεται με διαφορετικούς βαθμούς επιτυχίας σε πολλές χώρες ή πολυεθνικά ιδρύματα.

ο τέλεια αγορά ανταγωνισμού όχι μόνο έχει μεγάλο αριθμό πωλητών και πωλητών που εμποδίζουν την επιρροή του καθενός στην τελική τιμή, αλλά και έχει ομοιογένεια προϊόντος, διαφάνεια στην αγορά, ελευθερία εισόδου και εξόδου εταιρειών, δωρεάν πρόσβαση σε πληροφορίες και στο πόροι και κέρδος ίσο με μηδέν μακροπρόθεσμα.

Όταν η αγορά δεν επιτυγχάνει οικονομική αποδοτικότητα, για παράδειγμα, επειδή η προσφορά που παρέχει αγαθό ή υπηρεσία δεν είναι αποτελεσματική, λέγεται ότι παράγεται ένα από τα λεγόμενα «αποτυχία της αγοράς». Αυτές οι κρίσεις μπορούν να προκύψουν για διαφορετικούς λόγους. Όταν οποιοδήποτε από τα συστατικά που αποτελούν αγορά (παραγωγοί, κράτος, καταναλωτές, εισαγωγείς, εξαγωγείς ...) δεν είναι σωστά διαχειρίζεται ή διαδραματίζει έναν ρόλο που δεν μπορεί να αντιμετωπίσει, οι αδυναμίες της αγοράς μπορούν να προκαλέσουν μεγάλες διαταραχές στη ζωή των εταιρειών. Ανθρωποι. Επομένως, είναι ενδιαφέρον να υποθέσουμε ότι η αγορά δεν είναι από μόνη της καλή ή κακή οντότητα, αλλά μάλλον ότι είναι διαχείριση και η ρύθμιση για το κοινό καλό θα είναι εκείνες που καθορίζουν εάν τα διάφορα οικονομικά κινήματα έχουν ικανοποιητικό αποτέλεσμα για την κοινωνία στο σύνολό της.

Θέματα της αγοράς