Ορισμός των αισθητηριακών εικόνων

Η ετικέτα "αισθητηριακές εικόνες" χρησιμοποιείται για να αναφέρει το ευρύ φάσμα αναπαραστάσεων ή ιδεών που έχουν σχέση αισθήσεις. Με αυτόν τον τρόπο, α κείμενο Το Λογοτεχνικό παρουσιάζει μια σειρά λέξεων που επιτρέπουν στον αναγνώστη να κάνει μια ψυχική εικόνα κάποιου είδους. Αυτές οι εικόνες μπορεί να είναι οπτικές, ακουστικές, αφής, γεύση ή μυρωδιά.

Όλα αυτά χρησιμοποιούνται ως λογοτεχνική συσκευή για την παροχή ομορφιάς και εκφραστικότητας σε ένα κείμενο. Οι διαφημίσεις χρησιμοποιούν επίσης αισθητηριακές εικόνες για να προκαλέσουν το ενδιαφέρον των καταναλωτών.

Οπτικές, ακουστικές, απτικές και οσφρητικές εικόνες

Ορισμένες λέξεις επιτρέπουν στον αναγνώστη να κάνει μια εικόνα της πραγματικότητας. Υπό αυτήν την έννοια, μιλάμε για «οπτικούς ποιητές», για τη σχέση μεταξύ Γραφή και την εικόνα ή τον οπτικό λόγο.

Οι ποιητές χρησιμοποιούν συνδυασμούς λέξεων με ακουστική διάσταση για να προτείνουν έναν ήχο. Έτσι, εάν ένας ποιητής μιλά για το "μελωδία του αηδόνι "ή του" σφυρίγματος του φθινοπώρου ανέμου "ο αναγνώστης θα δημιουργήσει στο μυαλό του μια εικόνα με μια ορισμένη ηχηρότητα.

Με λόγια είναι δυνατόν να προτείνονται όλα τα είδη υφής. Ομοίως, το υφή ενός υλικού σας επιτρέπει να αναδημιουργήσετε ένα αίσθηση συγκεκριμένη πινελιά. Με αυτόν τον τρόπο, αν λέω "μαλακή γούνα" ή "παγωμένη μέταλλο"Αναφέρομαι στην ικανότητα κάθε τύπου υφής να προτείνει αισθήσεις.

Η αίσθηση της μυρωδιάς μπορεί επίσης να τονωθεί μέσω λέξεων. Στην πραγματικότητα, πολλές λέξεις αναφέρονται στη μυρωδιά, όπως σάπιο, δύσοσμο, αρωματικό ή άρωμα. ο μυθιστόρημα του Patrick Süskind "Άρωμα: η ιστορία ενός δολοφόνου" είναι ένα σαφές παράδειγμα της στενής σχέσης μεταξύ μυρωδιάς και λέξεων.

Στο μυθιστόρημα "Como agua para chocolate" της Laura Esquivel, η αίσθηση της γεύσης αποκτά έναν μοναδικό ρόλο.

Ο μεξικανός μυθιστοριογράφος αναφέρεται σε γεύσεις και μυρωδιές με τέτοιο τρόπο ώστε ο αναγνώστης να τις αντιλαμβάνεται σαν να ήταν πραγματικές. Στην πραγματικότητα, το περιγραφή του φαγητού γίνεται μια λογοτεχνική πηγή μεγάλης αισθησιασμού και ομορφιάς.

Η συναισθησία στη βιβλιογραφία συνίσταται στην ανάμιξη διαφορετικών αισθητηριακών εικόνων

Οι διαφορετικές αισθήσεις που μεταδίδονται μέσω λέξεων μπορούν επίσης να συνδυαστούν. Όταν συμβεί αυτό, παράγεται μια συναισθητική μεταφορά, όπως "γλυκό πράσινο", "ροζ χάδι", "πικάντικο κόκκινο" ή "λευκή και απαλή σιωπή".

Φωτογραφίες: Fotolia - arkela / klatki