Έννοια στον ορισμό ABC

Μια εφεύρεση είναι η δημιουργία ενός αντικειμένου, προϊόντος, θεωρία ή διαδικασία που συνεπάγεται πάντα την τροποποίηση συγκεκριμένων υλικών ή υλικών. Όπως είναι γνωστό, η εφευρετική ικανότητα είναι σχεδόν αποκλειστικά ανθρώπινη και, εκτός από μερικές περιπτώσεις, στη φύση. Μόνο ο άνθρωπος έχει αναπτύξει τη δυνατότητα λήψης στοιχείων από αυτό για να τα μετατρέψει σε ενώσεις πιο ψηλά περίπλοκο και χρησιμότητα.

Όταν μιλάμε για μια εφεύρεση, γίνεται αναφορά σε δύο πιθανούς τρόπους σύνθεσης ενός νέου στοιχείου: από στοιχεία ή προϋπάρχοντα προϊόντα (τα οποία συνήθως βελτιώνονται ή τροποποιούνται) ή από το μηδέν ως αποτέλεσμα ίσως απροσδόκητης ανάπτυξης και εκπληκτικός. Ο στόχος των εφευρέσεων μπορεί επομένως να είναι σαφής, αλλά μπορεί επίσης να αποδειχθεί εκ των υστέρων εάν η εν λόγω δημιουργία είναι συνέπεια των διαδικασιών που δεν είχαν προηγουμένως σκεφτεί. Ωστόσο, η εφεύρεση συνεπάγεται πάντα την έξοδο από το κανόνας και προκαθορισμένες λωρίδες, είτε μιλάμε για εφευρέσεις που προορίζονται είτε όχι.

Φυσικά, οι ανθρώπινες εφευρέσεις μπορούν επίσης να ποικίλλουν ως προς τα αποτελέσματά τους: ενώ ορισμένες έχουν μεγάλη σημασία για αυτό Ανθρωπότητα, άλλοι ισχύουν για καθημερινή χρήση και ως εκ τούτου μπορεί να είναι λίγο απαρατήρητοι σε ολόκληρη την ιστορία.

Η διαδικασία με την οποία ο άνθρωπος έρχεται να δημιουργήσει μια εφεύρεση συνήθως ξεκινά με την ανάγκη επίλυσης ενός προβλήματος, μιας δυσκολίας ή βελτίωσης κάτι που θεωρείται ανεπαρκές. Αυτή είναι η στιγμή κατά την οποία ο εν λόγω εφευρέτης σχεδιάζει ένα νέο στοιχείο ή προϊόν και μετά από αυτό πρέπει να το πραγματοποιήσει μέσω του Κτίριο των αντίστοιχων δομών (υλικό ή περίληψη). ο στάδιο το τέλος μιας εφεύρεσης έχει συνήθως σχέση με αποδείξεις, αιτιολόγηση ή δοκιμή τέτοιου στοιχείου για να ελέγξετε αν είναι λειτουργεί ισχύει πραγματικά για το ικανοποίηση τέτοιας ανάγκης.