Έννοια στον ορισμό ABC

Η λέξη obstinate χρησιμοποιείται ως επιθετικό επίθετο για να δώσει μια περιγραφή του ατόμου που χαρακτηρίζεται από την πείσμα, την επιμονή του ή επιμονή.

Πρόσωπο που χαρακτηρίζεται από επιμονή, επιμονή ή από το πείσμα και το πείσμα του

Έτσι, ο όρος πεισματάρης βρίσκει δύο πολύ διαφορετικές χρήσεις, θα μπορούσε κανείς να πει ότι παρουσιάζει ένα αίσθηση γενικά θετική ενώ η άλλη είναι αρνητική.

Στην περίπτωση της χρήσης της λέξης με αρνητική έννοια, χρησιμοποιείται συνήθως όταν θέλει να δείξει ότι ένα άτομο είναι εξαιρετικά ιδιότροπος, που πάντα θέλει να είναι σωστός και να επιβάλλει τις ιδέες του ακόμα και όταν είναι εντελώς λάθος, είναι επίσης ανόητος και πεισματάρης.
“Ο Χουάν αγνόησε τις προειδοποιήσεις μας ότι μια έντονη καταιγίδα θα ξεσπάσει τη νύχτα, έφυγε με το αυτοκίνητο και τελικά σταμάτησε στα μισά. Η Λάουρα είναι τόσο πεισματάρης που εξοργίζεται.”

Εν τω μεταξύ, εάν η λέξη χρησιμοποιείται με θετική έννοια, θα μας επιτρέψει να λογοδοτήσουμε για το άτομο που, παρά το διάφορες και πολύπλοκες δυσκολίες που τον παρουσιάζει η ζωή, συνεχίζει να αγωνίζεται για να επιτύχει τους στόχους του στη ζωή, για παράδειγμα, σε ένα συμφραζόμενα

ακαδημαϊκός στο οποίο ο Juan σπουδάζει όποτε είναι απαραίτητο, παρακολουθεί όλα τα μαθήματα και αποκτά επίσης εξαιρετικούς βαθμούς στις εξετάσεις και όλα αυτά ικανοποιεί στην επιστολή παρόλο που έχει ότι δουλεύοντας για να πληρώσει για τις σπουδές του, δηλαδή, ότι η πεισματότητα που παρουσιάζει για την επίτευξη του στόχου της στη ζωή, που είναι να λάβει τον εαυτό του το συντομότερο δυνατό, τον κάνει άτομο πεισματάρης.

Πάντα, σε οποιοδήποτε πλαίσιο, όταν υπάρχει ένα άτομο που δίνει μεγάλη ώθηση για να επιτύχει ακόμη και την αποστολή του στη ζωή Όταν το γεγονός που συμβαίνει συνεπάγεται την υποβολή σε δύσκολες δοκιμές και καταστάσεις, θα ονομάζεται α πεισματάρης.

Συνδέεται με την επιμονή και επίσης με το πείσμα

Εδώ υπάρχει μια στενή σχέση με την επιμονή, μια πολύ θετική αξία επειδή οδηγεί εκείνους που τη διαθέτουν να ενεργούν πέρα ​​από τις αντιξοότητες και τα εμπόδια που παρουσιάζονται μπροστά τους.

Επομένως, όταν κάποιος είναι πεισματάρης, μπορεί να φέρει τόσο θετικά όσο και αρνητικά αποτελέσματα, δηλαδή θα εξαρτάται άμεσα από την προδιάθεση που παρουσιάζουν: καλό ή κακό.

Από την άλλη πλευρά, πρέπει να πούμε ότι το επίμονο παραμένει σταθερό σε μια θέση, παρόλο που έχει αποδειχθεί ψευδές ή διφορούμενο.
Υπό αυτήν την έννοια, το πείσμα συνδέεται με το πείσμα, μια τάση να επαναλαμβάνεται μια συμπεριφορά, γενικά με παράλογο τρόπο.

Ο πεισματάρης θα προσποιείται πάντα ότι θα γίνει παρά τη πραγματικότητα και οι άνθρωποι του δείχνουν και φωνάζουν ότι είναι λάθος.

Τα κοινωνικά προβλήματα που μπορεί να αναπτύξει το πείσμα

Είναι συμπεριφορά Μερικές φορές μπορεί να είναι επικίνδυνο τόσο για το άτομο που παρατηρεί τη συμπεριφορά όσο και για τρίτα μέρη, δεδομένου ότι μια τέτοια σιδερένια στάση της μη αποδοχής λαθών ή συμβουλών από το εμπειρία των άλλων μπορεί να οδηγήσει σε απερίσκεπτη δράση που καταλήγει να τον πονάει και εκείνους γύρω του.

Το πείσμα λειτουργεί πάντα κατά του μάθηση και του κοινού καλού, επικρατεί μόνο το δικό του συμφέρον και ότι τα πράγματα γίνονται όπως λέει και θέλει.

Εδώ βρίσκουμε μια στενή σχέση με την ιδιοτροπία, καθώς θέλετε να γίνουν όλα σύμφωνα με αυτό που σας θέλει.

Αυτός ο τύπος στάση είναι συνήθως πολύ άβολα και λαμβάνεται ως εχθρικός Από την πλευρά των ανθρώπων που ζουν γύρω από τον πεισματάρη, είναι σίγουρα ενοχλητικό να αντιμετωπίζουμε κάποιον που θέλει πάντα να είναι σωστός ακόμα κι αν δεν είναι στο ελάχιστο σωστό.

Η έλλειψη αυτο-κριτικής είναι βέβαιο ότι θα αποξενώσει τους ανθρώπους και το επίμονο συχνά καταλήγει κοινωνικά απομονωμένο.
Είναι αναμφίβολα ένα μεγάλο ελάττωμα του προσωπικότητα, όταν υπονοεί αυτή τη στάση του να θέλεις πάντα να είναι σωστός, ότι εάν δεν διορθωθεί εγκαίρως, μπορεί, όπως έχουμε ήδη πει, να δημιουργήσει ορισμένα προβλήματα στο ΚΟΙΝΩΝΙΚΕΣ σχεσεις ποιος το υποφέρει.

Η κύρια διαφορά μεταξύ της θετικής και της αρνητικής έννοιας αυτής της έννοιας είναι ότι στην πρώτη περίπτωση το άτομο μπορεί να επανεξετάσει τη συμπεριφορά του και να το τροποποιήσει σε πετύχετε ή πετύχετε τον στόχο τους, ενώ στη δεύτερη περίπτωση υπάρχει αδυναμία να επιστρέψετε σε αυτό που γίνεται και συχνά να κατηγορείτε τους άλλους για το δικό τους αποτυχίες.

Επίμονα θέματα