Έννοια στον ορισμό ABC

Είναι γνωστό ως ειρωνεία σε όλες αυτές τις μορφές του Γλώσσα ότι υποθέτουμε ένα αντίφαση με την έννοια του α μήνυμα. Η ειρωνεία μπορεί να προκληθεί αυθόρμητα ή εκ προθέσεως, να δημιουργηθεί κατά λάθος ή εκούσια από αυτόν που συγκεντρώνει το μήνυμά σας. Σύμφωνα με αυτό που υποστηρίζουν οι ειδικοί της γλώσσας, η ειρωνεία θα μπορούσε να χαρακτηριστεί ως αυτό το μήνυμα που επιβεβαιώνει κάτι στην επιφάνειά του που δεν είναι ίδιο με αυτό που θέλει να σημαίνει το ίδιο μήνυμα κάτω από το εαυτήν.

Ο όρος ειρωνεία προέρχεται από τα ελληνικά ειρώνειαΑν και δεν κάνει άμεση αναφορά στην ειρωνεία, σχετίζεται με την έννοια της υποκρισίας ή της εξαπάτησης, στοιχεία που παίρνει ειρωνεία και από τα οποία χτίζεται. Η ειρωνεία σχετίζεται με τον σαρκασμό σε μεγάλο βαθμό, αν και ο σαρκασμός είναι κάπως περισσότερο προφανές και επιθετικό, δεδομένου ότι χρησιμοποιείται συνήθως με κοροϊδευτικό τρόπο σε σχέση με ένα άτομο ή μια κατάσταση ιδιαιτερος.

Υπάρχουν διάφοροι τύποι ειρωνείας που μπορούν να χρησιμοποιηθούν σε διαφορετικές περιστάσεις. Υπό αυτήν την έννοια, η λεκτική ειρωνεία είναι αναμφισβήτητα η πιο γνωστή και η ευκολότερη αναγνώριση. Αυτός ο τύπος ειρωνείας είναι αυτός που εκφράζεται στη γλώσσα και αυτός που τις περισσότερες φορές είναι σκόπιμο να επισημάνει έναν συγκεκριμένο τύπο

σκέψη. Ένα σαφές έκφραση ειρωνεία είναι να δείξουμε έναν υποτιθέμενο Χαρά που κρύβει την ενόχληση σε μια συγκεκριμένη κατάσταση, για παράδειγμα όταν λέει "αυτό είναι υπέροχο!" Γ γίνεται μια προσπάθεια να αναφέρεται στην κακή τύχη ή δυσφορία που δημιουργεί αυτή η περίσταση στο άτομο.

Στη συνέχεια, υπάρχει επίσης κατάσταση ειρωνείας, αυτό που καθιερώνεται ανάμεσα σε ό, τι λέγεται και τι γίνεται. Για παράδειγμα, μια σαφής περίπτωση κατάστασης ειρωνείας είναι όταν ένα άτομο λέει "Θέλω να αφιερωθώ τέχνη"και μετά καταλήγει να εργάζεται σε θέση γραφείου ή γραφείου.

Τέλος, πρέπει να αναφέρουμε τη δραματική ειρωνεία. Αυτό είναι ίσως το πιο περίπλοκο και το πιο σπάνιο καθώς είναι το μόνο που λαμβάνει χώρα κυρίως στο βιβλιογραφία. Είναι η ειρωνεία ότι αυτός που διαβάζει ή μάρτυρες α λογοτεχνικό έργο γνωρίζει γεγονότα για τους χαρακτήρες που οι ίδιοι δεν γνωρίζουν, όπως συμβαίνει για παράδειγμα στην περίπτωση του Οιδίποδα: το Ο αναγνώστης ξέρει ότι αυτός που δολοφονεί τον πατέρα του, αλλά κανένας από τους χαρακτήρες (ούτε ο Οιδίποδας) ξέρει.

Θέματα στην ειρωνεία