Έννοια στον ορισμό ABC

Το Eternal είναι ένα επίθετο που χρησιμοποιείται για την αναφορά στην απουσία χρόνου. Το αιώνιο δεν υπόκειται στο χρονικό, δεν έχει αρχή και τέλος.

Οι πρώτοι Δυτικοί φιλόσοφοι (οι Προ-Σωκρατικοί) άρχισαν αναλύει τον κόσμο και τις έννοιες που τον εξηγούν με ορθολογικό τρόπο. Σύμφωνα με αυτούς, εάν όλα έχουν περιορισμένη διάρκεια (άνθρωποι, ζωντανά όντα ή γεγονότα), αυτό σημαίνει ότι υπάρχει μια αντίθετη έννοια: το αιώνιο.

Είναι μια ιδέα που μπορεί να εφαρμοστεί μόνο σε ορισμένες έννοιες. Ο Θεός θεωρείται αιώνιος για τις περισσότερες θρησκείες. Η ιδέα του κόσμου ή του χρόνου συνδέεται επίσης με αυτόν τον όρο. Μερικές ροές από σκέψη Υπερασπίζονται την ιδέα ότι ο κόσμος δεν είχε αρχή, υπήρχε πάντα. Το ίδιο συμβαίνει με τον χρόνο, κάτι που μπορούμε να μετρήσουμε με ένα χρονόμετρο, αλλά στην πραγματικότητα είναι απεριόριστο, επειδή δεν έχει τέλος.

Εάν το αιώνιο είναι επίθετο, το αντίστοιχο ουσιαστικό του είναι αιωνιότητα. Το πρόβλημα της αιωνιότητας (η ανυπαρξία του χρόνου) υπάρχει στη θρησκεία,

φιλοσοφία και την επιστήμη. Και από τις τρεις προοπτικές, το αιώνιο είναι μια έννοια που ξεπερνά αυτό που μπορεί να παρατηρηθεί, τον κόσμο γύρω μας. Η αιωνιότητα υπερβαίνει τα όρια που ορίζονται από το χρόνο συμβατικός.

Στην κοινή γλώσσα, το αιώνιο χρησιμοποιείται μεταφορικά και όχι κυριολεκτικά. Έτσι, μιλάμε για αιώνια αγάπη ή για αιώνια αναμονή. Και στις δύο περιπτώσεις, ένα συναίσθημα ή αίσθηση ψυχολογικός.

Είναι πιθανώς σε σχέση με την αγάπη όπου υπάρχουν περισσότερες αναφορές στο αιώνιο. Είναι ένα είδος παράδοξου: ξέρουμε ότι η αγάπη τελειώνει και όμως ο εραστής διακηρύσσει την αιώνια αγάπη όπως το έκφραση μιας αδύνατης επιθυμίας, ενός ανέφικτου ονείρου.

Αν και η πραγματικότητα καθορίζεται από την ιδέα του χρόνου, λέμε επίσης ότι τα πάθη είναι αιώνια, αφού δεν αλλάζουν, είναι πάντα παρόντα.

Εάν μια κατάσταση δεν αλλάξει, επιβεβαιώνουμε ότι είναι αιώνια, υπονοώντας ότι δεν έχει εύκολο λύση. Και με αυτήν την έννοια, όταν ένα πρόβλημα επαναλαμβάνεται περιοδικά, το θεωρούμε αιώνιο και βαρετό.

Από λογοτεχνική άποψη, το αιώνιο ή η αιωνιότητα μπορεί να αναφέρεται σε μια εσωτερική αίσθηση όταν ο χρόνος δεν φαίνεται να περνά (το αιώνιο παρόν) ή μια βαθιά επιθυμία (η αιώνια λαχτάρα για ειρήνη ). Από τη λογοτεχνική δημιουργία, η έννοια του αιώνιου χρησιμεύει ως μεταφορική έννοια επεξηγηματικός. Κάτι παρόμοιο είναι αυτό που εξέφρασε ο Γερμανός φιλόσοφος Νίτσε με την έννοια της αιώνιας επιστροφής. Σύμφωνα με τον ίδιο, πρέπει να αισθανόμαστε τη ζωή με ένταση, με τέτοιο τρόπο ώστε να θέλουμε να ζούμε επανειλημμένα κάθε στιγμή.

Θέματα στο Αιώνιο