Έννοια στον ορισμό ABC

Η λέξη λαϊκός χρησιμοποιείται για τον λογαριασμό αυτό που δεν είναι εκκλησιαστικό, στερείται γραφικών τάξεων.

Αυτό που δεν συνδέεται με την εκκλησία ή τις θρησκείες και τον πιστό που μπορεί να αναπτύξει την πίστη του αλλά δεν υποχρεούται να συμμορφωθεί με τις ιερατικές υποχρεώσεις

Γενικά, ο όρος χρησιμοποιείται για να το ορίσει αυτό μέλος της Καθολικής Εκκλησίας που δεν είναι μέλος του κλήρου, δηλαδή, ο λαός είναι ένας Χριστιανός που ασκεί τη θρησκευτική του αποστολή έξω από το κληρικό περιβάλλον, βαφτίζεται, αλλά δεν έχει λάβει το μυστήριο της ιερατικής τάξης και κατά περίπτωση μπορεί να πραγματοποιήσει μια ύπαρξη στην οποία μπορεί να αναπτύξει ενέργειες και δραστηριότητες που απαγορεύονται στους ιερείς, όπως στην περίπτωση του γάμου, της δημιουργίας παιδιών, δηλαδή του σχηματισμού ένα οικογένειακαι, για παράδειγμα, να μην σέβονται αυστηρά την αγαμία.

Τώρα, με αυτές τις ελευθερίες δράσης, σε κάθε περίπτωση, ο λαός μπορεί να αναπτύξει αποτελεσματικά μια ευαγγελιστική δράση και συμμετέχουν ενεργά στη θρησκεία που εμπνέει την πίστη τους, όπως στην περίπτωση μαζικής παρακολούθησης, συμμετοχής σε δραστηριότητες ευαγγελισμού, μεταξύ άλλων.

Από την άλλη πλευρά, ο όρος χρησιμοποιείται συχνά όταν θέλετε να αναφερθείτε όποιος ίδρυμα ή οργάνωση που είναι εντελώς ανεξάρτητη από τη θρησκευτική οργάνωση.

Κοσμική εκπαίδευση: αυτή η διδασκαλία που δεν σχετίζεται με καμία θρησκεία επειδή προτείνεται με ακρίβεια να έχουν πρόσβαση σε όλους χωρίς διάκριση πεποιθήσεων

Έτσι, όταν ο όρος εφαρμόζεται συνδέεται με τη διδασκαλία ή εκπαίδευση υπονοεί ότι η διδασκαλία που απαλλάσσει τη θρησκευτική διδασκαλία “Με την αδερφή μου παρακολουθήσαμε ένα κοσμικό σχολείο.”

ο Εκπαίδευση Πρόκειται για μια τάξη εκπαίδευσης που προσφέρεται επίσημα από το κράτος ή από μια ιδιωτική σφαίρα και χαρακτηρίζεται από το ότι δεν υποστηρίζεται από κανένα θρησκευτικό δόγμα.

Η αποστολή είναι να εξισώσει τις δυνατότητες πρόσβασης στην εκπαίδευση και τη γνώση χωρίς καμία διάκριση ή διάκριση σε θέματα θρησκευτικών πεποιθήσεων, δηλαδή, η κοσμική εκπαίδευση διαφωνεί με τη θρησκευτική πίστη που κατέχει μαθητές, Εβραίοι, Καθολικοί, Μουσουλμάνοι, ευαγγελιστές, αφήνοντας αυτές τις πεποιθήσεις έξω και δεν παρεμβαίνουν ο μάθηση.

Η εκπαίδευση αυτού του τύπου απευθύνεται σε ολόκληρο τον πληθυσμό πέρα ​​από τις πεποιθήσεις που υπάρχουν στις κοινωνίες.

Τώρα, αυτή η παραβίαση της θρησκείας δεν συνεπάγεται αντίφαση των θρησκευτικών αξιών, αλλά μάλλον αποφασίζει μείνετε έξω από αυτό και εστιάστε ειδικά στη διδασκαλία χωρίς ερμηνεία θρησκευτικός.

Σεξουαλισμός: κίνημα που προέκυψε μετά από γαλλική επανάσταση και που προτείνει ελευθερία συνείδησης και διαχωρισμό κράτους-θρησκείας

Είναι εμπνευσμένο από το κοσμικό ρεύμα που εγγυάται την ελευθερία της συνείδησης χωρίς την επιβολή ηθικές αξίες ή κανόνες που υποστηρίζουν τις διάφορες θρησκείες.

Από την πλευρά του, το λαϊκισμός, είναι ο όρος που ορίζει το ιδεολογία ή κίνηση πολιτικός που προωθεί και υπερασπίζεται κοινωνική οργάνωση ανεξάρτητα από θρησκευτικές τάξεις.

Πρέπει να σημειωθεί ότι η έννοια του κοσμικού κράτους προέκυψε ως συνέπεια του διαχωρισμού μεταξύ των κρατικών θεσμών και αυτών ανήκει στην εκκλησία, και πιο συγκεκριμένα πρέπει να την εντοπίσουμε σε περιόδους της Γαλλικής Επανάστασης, το έτος 1789, όταν το κράτος Ο λαός αντιμετωπίζει την τρέχουσα εξομολογητική κατάσταση, κάνοντας έντονη κριτική για το σύστημα κοινωνικής και πολιτικής οργάνωσης αυτών χρόνια.

Τα κοσμικά κράτη άρχισαν να πολλαπλασιάζονται στον κόσμο από αυτήν την κεντρική στιγμή στην ιστορία και χαρακτηρίζεται από μη επίσημη κατοχή θρησκευτικής πίστης, για παράδειγμα η Ουρουγουάη είναι κράτος λαϊκός.

Για τους κοσμικούς, όπως καλούνται τα άτομα που υποστηρίζουν και υπερασπίζονται την πρόταση για κοσμικότητα, η κοινωνική τάξη πρέπει να εξαρτάται από την ελευθερία της συνείδησης και όχι τρόπος επιβολής αξιών ή ηθικών κανόνων που συνδέονται με μια θρησκεία, αν και, παρά την κατάσταση αυτή, οι κοσμικοί δεν καταδικάζουν το γεγονός ότι υπάρχουν αξίες θρησκευτικός.

Για την Καθολική Εκκλησία, η έννοια της λαϊκής γνώρισε σημασία από το Το Συμβούλιο του Βατικανού ΙΙ, που πραγματοποιήθηκε το 1959, όπου η θρησκευτική κλίση των λαϊκών αναγνωρίστηκε επίσημα από τον αγιασμό των υποχρεώσεών τους ως χριστιανού. Δηλαδή, ο λαός, αν και δεν είναι κληρικός, μπορεί να ασκήσει ευαγγελισμό και να εκτελέσει καθημερινά καθήκοντα σύμφωνα με την πρόταση του Ιησού.

Θέματα Lay