Έννοια στον ορισμό ABC

Από τη μία πλευρά, η καταπίεση εκφράζει μια εσωτερική αδιαθεσία. Εάν είναι αίσθηση Η φυσική αναφέρεται σε ασφυξία στο στήθος, προκαλώντας δυσκολία στην αναπνοή ή πόνο.

Αυτός ο τύπος δυσφορίας μπορεί επίσης να χρησιμοποιηθεί με πνευματική ή πνευματική έννοια. Συμβαίνει όταν έχουμε ένα πρόβλημα ή μια οδυνηρή κατάσταση και αυτή η δυσφορία δημιουργεί ένα αίσθημα λύπης. Υπό αυτήν την έννοια, η καταπίεση είναι χαρακτηριστική καταστάσεων μεγάλης έντασης ή συναισθηματικού στρες που προκαλούνται από δυσμενείς προσωπικές περιστάσεις. ένα πρόβλημα εργασίας, μια οικογένεια ή συνηθέστερα μια απογοήτευση αγάπης.

Καταστολή στο πολιτικό επίπεδο

Εκτός από τη φυσική ή ψυχολογική έννοια, η καταπίεση αναφέρεται σε συλλογικά φαινόμενα στην πολιτική αρένα. Είναι αυτό που συμβαίνει όταν ένας λαός ή έθνος υπόκειται από ένα τυραννικό καθεστώς. Σε αυτό το πλαίσιο, το καθεστώς ενεργεί ως καταπιεστής και το σύνολο του πληθυσμός Είναι ο καταπιεσμένος. Σε όλη την ιστορία υπήρξαν στιγμές ιδιαίτερης καταπίεσης, ειδικά σε δικτατορίες ή ολοκληρωτικά καθεστώτα. Όταν οι ηγέτες ασκούν εξουσία υποβάλλοντας τους πολίτες σε καταστολή, υπάρχει απογοήτευση γενικά, το συλλογικό συναίσθημα ότι δεν είναι σε θέση να συσχετιστεί πλήρως και με επίπεδα ελευθερίας λογικός. Αντιμέτωποι με αυτό το συναίσθημα, υπάρχει συνήθως η επιθυμία για ελευθερία, η οποία προκαλεί μια λαϊκή αντίδραση που στοχεύει στον τερματισμό της καταπίεσης.

πολιτική. Αυτό συνέβη στις περισσότερες επαναστατικές διαδικασίες.

Η καταπίεση από πολιτική σκοπιά συνεπάγεται μια σχέση εξουσίας. Και η εξουσία είναι η ενέργεια να αναγκάσει κάποιον να επιβάλει μια σειρά κατευθυντήριων γραμμών ή κανόνων που δεν θα εκτελούσε από τη δική του ελεύθερη βούληση. Στις δημοκρατίες υπάρχουν μηχανισμοί εξουσίας, αλλά νομιμοποιούνται από την εκλογική δύναμη και, παράλληλα, υπάρχει κατανομή αρμοδιοτήτων (εκτελεστικό, νομοθετικό και δικαστικό) που μετριάζει τα επίπεδα καταπίεσης που μπορεί να ασκήσει ένα δημοκρατικό καθεστώς έναντι των πολιτών.

Είναι στο πλαίσιο των δικτατοριών ή με τις μορφές κυβέρνηση προ-δημοκρατική όπου η καταπίεση είναι πιο συχνή. Είναι οι άνθρωποι που, κατά πλειοψηφία, υποφέρουν από μια δεσποτική πολιτική. Και υπάρχει μια αποδοχή του, επειδή υπάρχει φόβος από την πλευρά του ιθαγένεια. Ο φόβος γίνεται βασικός μηχανισμός για να προκαλέσει καταπίεση, καθώς οι ηγέτες εφαρμόζουν αυστηρές ποινές ή κυρώσεις εναντίον οποιουδήποτε απειλή. Η καταστολή και η έλλειψη ελευθερίας προσθέτουν φόβο, δημιουργώντας ένα περιβάλλον μεγάλης κοινωνικής αναταραχής. Η καταστολή εφαρμόζεται σε μειονοτικές ομάδες ή ομάδες σε επισφαλή κατάσταση: τσιγγάνους, ομοφυλόφιλους, αντιπάλους και όποιον ασκεί κάθε είδους κριτική για την καταπιεστική δύναμη.

Στην ιστορία της ανθρωπότητας, υπάρχουν περίοδοι καταπίεσης και ελευθερίας, δύο μόνιμες και αντίπαλες δυνάμεις. Είναι ο αγώνας μεταξύ καταπιεστών και καταπιεσμένων.

Ζητήματα στην καταστολή