Έννοια στον ορισμό ABC

Ο όρος ταμπού είναι αυτός που χρησιμοποιείται στην κοινή γλώσσα για να αναφέρεται σε όλες τις στάσεις, ενέργειες, συμπεριφορές ή σύνολο αξιών που μπορεί να αντιταχθεί στο κοινωνικά αποδεκτό και ως εκ τούτου να θεωρείται ως επικίνδυνο, δυσάρεστο, αμφισβητούμενο ή μη αποδεκτό από τους περισσότερους ο πληθυσμός.

Αυτό που απαγορεύεται σε μια κοινότητα για κοινωνικούς, κοινωνικούς ή ψυχολογικούς λόγους, επειδή είναι κάτι αφύσικο ή επειδή παραβιάζει τις αξίες

Τα ταμπού είναι ό, τι απαγορεύεται να κάνει ή να πει σε μια κοινωνία, είτε λόγω ενός θέματος θρησκευτικών, κοινωνικών ή ψυχολογικών συμβάσεων.

Τα ταμπού βασίζονται συνήθως σε αυτό που θεωρείται αφύσικο, για παράδειγμα ένας αδελφός που ερωτεύτηκε την αδερφή του, για να ονομάσει ένα από τα πιο συνηθισμένα ταμπού.

Όταν μια πρακτική, μια συμπεριφορά, α συνήθεια, ή μια προτίμηση συγκρούεται με τις κυρίαρχες παραδοσιακές αξίες, με τις αρχές μιας θρησκείας ή με κάποιο δόγμα της τάξης πολιτική, είναι εύλογο να λογοκρίνονται και να θεωρούνται ταμπού.

Ένα από τα πιο δημοφιλή ταμπού είναι αυτά που σχετίζονται με Γλώσσα, αυτές οι λέξεις ή εκφράσεις που εκτιμούνται ως κακή γεύση ή συνδέονται με ευαίσθητα θέματα όπως το σεξ, ο θάνατος, το κακό, συνήθως θεωρούνται ταμπού σε πολλούς πολιτισμούς.

Ένας από τους πιο διαδεδομένους τρόπους αντικατάστασης ή αντικατάστασης αυτών των λέξεων είναι μέσω του διάσημοι ευφημισμοί, οι οποίοι αποτελούνται από δηλώσεις που χρησιμοποιούνται για τη μείωση αυτών των εκφράσεων ταμπού.

Για παράδειγμα, όταν λέγεται ότι αυτό ή αυτό έφυγε, για να μην πει ότι πέθανε.

Όταν ένα άτομο παραβιάζει το ταμπού που επικρατεί σε μια κοινωνία, θα θεωρείται ότι διαπράττει σοβαρό αδίκημα και, σε περίπτωση, θα τιμωρείται από τους συνομηλίκους του με ποινή που προβλέπεται για κάτι τέτοιο. παράβαση.

Τώρα, τα ταμπού μπορούν να τιμωρηθούν από νομική άποψη, εάν το αδίκημα στο οποίο βρίσκονται θεωρείται ότι αποτελεί έγκλημα, ή ελλείψει αυτού, κοινωνική ποινή, για παράδειγμα η καταδίκη κοινό, το διάκριση, μεταξύ των πιο επαναλαμβανόμενων.

Πρέπει να πούμε ότι τα περισσότερα ταμπού προέρχονται από το παράδοση πολιτιστικό, αν και αυτό δεν σημαίνει ότι μπορούν επίσης να προέρχονται ως συνέπεια κάποιου ιδιαίτερου ενδιαφέροντος ενός τομέα της κοινωνίας.

Σήμερα, πολλές πρακτικές ταμπού διεξάγονται ιδιωτικά ακριβώς από το δυσφορία ή κοινωνική δυσαρέσκεια που μπορούν να δημιουργήσουν, αλλά αυτή η δυσφορία δεν σημαίνει ότι δεν το κάνουν υπάρχει

Όπως όλα όσα έχουν να κάνουν με την κοινωνία και τα συστήματα ηθικής αξίας που διέπουν μια ομάδα ή μια κοινότητα, οι πρακτικές που θεωρούνται ταμπού είναι συνήθως τεχνητά καθιερωμένο ως τέτοιο λόγω διαφόρων συνόλων κανόνων, αξιών ή συμπεριφορών που τα χαρακτηρίζουν ως επικίνδυνα, ακατάλληλα ή ηθικά ακατάλληλος.

Αυτό σημαίνει ότι αυτό που είναι ταμπού για μια κοινωνία μπορεί να μην ισχύει τόσο για την άλλη, επειδή οι πρακτικές που θεωρούνται ως τέτοιες ποικίλλουν όχι μόνο από άποψη χώρου αλλά και από άποψη χρόνου.

Είναι σύνηθες να αναφέρεται, όταν μιλάμε για ταμπού, σε πρακτικές που έχουν να κάνουν με τη σεξουαλικότητα των ατόμων, καθώς και επίσης τις σχέσεις που διατηρούνται με άλλα άτομα, τις διατροφικές πρακτικές, τη χρήση γλώσσας ή χειρονομιών, και τα λοιπά.

Υπό αυτήν την έννοια, υπάρχουν σεξουαλικές πρακτικές που συνήθως θεωρούνται ταμπού για τις περισσότερες κοινωνίες, όπως συμβαίνει για παράδειγμα με αυτό που θεωρείται αιμομιξία (ή σεξουαλικές σχέσεις μεταξύ συγγενών) ή με κανιβαλισμό (δηλαδή, ο κατανάλωση ανθρώπινης σάρκας).

Ωστόσο, αυτό που μια βαθιά συντηρητική ή θρησκευτική κοινωνία θεωρεί ταμπού (ίσως τη χρήση του σώματος τατουάζ, χειρονομίες ή τρόποι ντυσίματος) μπορεί να είναι εντελώς φυσιολογικό και κοινό σε άλλες κοινωνίες περισσότερο φιλελεύθεροι.

Σήμερα υπάρχουν κοινωνίες και κοινότητες που θεωρούνται «πρωτόγονες» από τη σύγχρονη Δυτική κοινωνία που διατηρούν πολλές τελετές και πρακτικές που, σύμφωνα με τη Δυτική ηθική, δεν είναι κατάλληλες.

Το ίδιο ισχύει και για τις ανατολίτικες συζυγικές, θρησκευτικές ή σεξουαλικές πρακτικές που συχνά τους αρέσει η Δύση.

Ωστόσο, η κριτική που κάνει ο δυτικός κόσμος για άλλους πολιτισμούς δεν λαμβάνει υπόψη ότι πολλές πρακτικές το δικό του (όπως η υπερβολική κατανάλωση βοείου κρέατος) μπορεί να είναι προσβλητικό ή δυσάρεστο για τους άλλους κοινωνίες.

Στις σημερινές κοινωνίες ζούμε με αμέτρητα ταμπού, πολλά από αυτά είναι υποστηρίζεται μόνο από κοινωνικές ζημιές, ενώ άλλοι βασίζονται στη διατήρηση ορισμένων ηθικές αξίες ή σε δεισιδαιμονίες.

Θέματα στο Ταμπού