Έννοια στον ορισμό ABC

Η ανοχή θα μπορούσε να περιγραφεί ως στάση, ένας τρόπος δράσης, ένας τρόπος ύπαρξης που βασίζεται στην ιδέα ότι όλοι οι άνθρωποι είναι ίσοι και επομένως Πρέπει να σεβόμαστε, να προστατεύουμε και να αποδεχόμαστε τον εαυτό μας όπως είμαστε χωρίς να δημιουργούμε διαιρέσεις που μας αντιμετωπίζουν, χωρίς επίθεση ή κανω διακρισεις. Σε πιο συγκεκριμένους ή μεμονωμένους όρους, η ανοχή μπορεί επίσης να γίνει κατανοητή ως η στάση με την οποία ένα άτομο ανέχεται ή αποδέχεται χαρακτηριστικά που δεν έχουν απαραίτητα σχέση με φυλετικά, εθνοτικά ή θρησκευτικά ζητήματα ενός άλλου ατόμου που γνωστό (για παράδειγμα, έχει ανοχή σε κάποιον να καθυστερεί, κάποιον να είναι ακατάστατο, κ.λπ.).

Η ανοχή είναι σήμερα μια από τις πιο απαραίτητες πράξεις για το συνύπαρξη όλων των κοινωνιών στον πλανήτη, τόσο μεταξύ διαφορετικών κοινωνιών μεταξύ τους όσο και εσωτερικά. Αυτό συμβαίνει επειδή σήμερα οι δεσμοί μεταξύ των προηγουμένως απομονωμένων κοινοτήτων είναι αναμφισβήτητοι και αναπόφευκτοι, γεγονός που καθιστά ευκολότερο για κάποιον να έρθει σε επαφή με άλλες πραγματικότητες και τρόπους ζωής. Αν και αυτό είναι θετικό, μπορεί επίσης να οδηγήσει σε πράξεις φόβου απέναντι στις διαφορετικές, δεισιδαιμονίες,

διάκριση, επιθετικότητα και βία. Ακόμη, πολλές φορές το πρόβλημα δεν είναι μονοκατευθυντικό, αλλά η μισαλλοδοξία καταγράφεται σε πολλά επίπεδα, καθώς μπορεί να είναι μια κοινότητα με διακρίσεις αλλά και διακρίσεις.

Από την άλλη πλευρά, είναι σημαντικό να επισημανθεί ότι οι σύγχρονες κοινωνίες δείχνουν υψηλή τάση για βία, για την οποία ενεργεί όπως σέβομαι αμοιβαία, ανοχή, συνύπαρξη και ειρήνη είναι όλο και πιο δύσκολο και περίπλοκο. Σε κοινωνίες όπου η βία είναι εδραιωμένη σε όλα τα κοινωνικά και πολιτιστικά επίπεδα, σε όλα δραστηριότητες, είναι πολύ δύσκολο να επιτευχθούν αξίες ανοχής που εξασφαλίζουν μια ειρηνική ζωή για όλα τα μέλη του το ίδιο.

Η ανοχή ασκείται καθημερινά και μπορεί να τονωθεί από ΑΛΛΗΛΕΠΙΔΡΑΣΗ με άλλους, ειδικά με εκείνους που διαφέρουν από το ένα, δεδομένου ότι επιτρέπει τη γνώση άλλων πραγματικοτήτων και τη σταδιακή αποδοχή ότι δεν υπάρχει ράβδος ηθικός μοναδικό, αν όχι κάθε πολιτισμός διαμορφώνεται σύμφωνα με τις συγκεκριμένες ανάγκες και ενδιαφέροντά του.

Θέματα ανοχής