Ορισμός της εξελικτικής βιολογίας

Υπάρχουν περισσότερα από δύο εκατομμύρια είδη ζωντανών πραγμάτων. Αυτό υπέροχο ποικιλία από οργανισμοί φαίνεται να έχει σχεδιαστεί για να εγγυάται την ύπαρξή του. Υπό αυτήν την έννοια, η θεωρία που εξηγεί πώς κάθε οργανισμός προσαρμόζεται στο φυσικό του περιβάλλον είναι γνωστή ως η θεωρία του εξέλιξη, τι είναι το δομή επιστήμονας της εξελικτικής βιολογίας.

Κάθε ζωντανό ον έχει προσαρμοστεί με συγκεκριμένο τρόπο σε εκατομμύρια χρόνια εξέλιξης. Αυτό το γεγονός θέτει μία από τις μεγάλες προκλήσεις της εξελικτικής βιολογίας. Το πρόβλημα μπορεί να τεθεί ως ερώτημα: εάν κάθε είδος είναι προσαρμοσμένο στο δικό του περιβάλλον Πώς μπορείτε να επιβιώσετε τις αλλαγές που συμβαίνουν με την πάροδο του χρόνου;

Σύμφωνα με τους βιολόγους, η ζωή σε οποιαδήποτε από τις μορφές της έχει μια βασική ποιότητα: αναπαραγωγή

Σε οποιοδήποτε μέσο περιβάλλον άτομα κάθε είδους αναπαράγονται και κάθε άτομο πρέπει να ανταγωνίζεται με αυτά του ίδιου είδους για επιβίωση. Με αυτόν τον τρόπο, σύμφωνα με τα αξιώματα της εξελικτικής βιολογίας, επιβιώνουν μόνο εκείνα τα ζωντανά όντα που προσαρμόζονται καλύτερα στο περιβάλλον τους. Αυτό συμβαίνει επειδή κάθε άτομο είναι διαφορετικό από τα άλλα και μόνο εκείνα των οποίων τα χαρακτηριστικά είναι χρήσιμα μπορούν να επιβιώσουν.

Η θεωρία της εξέλιξης ήταν μια επιστημονική επανάσταση

Αυτή η αντίληψη της ζωής βασίζεται στην έρευνα του Βρετανού επιστήμονα Charles Darwin (1809-1882). Σύμφωνα με τον Δαρβίνο, η διαδικασία που εξηγεί τις αλλαγές σε κάθε είδος είναι γνωστή ως φυσική επιλογή.

ο θεωρία darwin Η εξέλιξη εκτέθηκε στο έργο του «Η καταγωγή των ειδών», ένα έργο που έφερε επανάσταση στη βιολογία, άλλους κλάδους της γνώσης και το όραμα του κόσμου γενικότερα. Ο Ντάργουιν εξήγησε το περίπλοκο και την ποικιλομορφία της ζωής στο σύνολό της.

Τα βασικά της φυσικής επιλογής

Πριν από τις εξηγήσεις του Δαρβίνου πιστεύεται ότι τα είδη είχαν δημιουργηθεί από το χέρι του Θεού. Οι έρευνές τους συνέβαλαν σε μια πολύ διαφορετική αντίληψη.

Η φυσική επιλογή του Δαρβίνου βασίζεται σε δύο πτυχές:

1) η αναπαραγωγική ικανότητα των ζωικών πληθυσμών είναι πρακτικά απεριόριστη, αλλά πόροι Είναι σπάνια και αυτή η αναντιστοιχία προκαλεί έναν αγώνα για επιβίωση μεταξύ των διαφορετικών ατόμων ενός είδους και

2) στον αγώνα για επιβίωση υπάρχει μια επιλογή των φυσικών χαρακτηριστικών (φαινότυποι) που είναι πιο ευνοϊκά.

Αυτοί οι δύο μηχανισμοί συμβάλλουν στη διαφοροποίηση των ειδών και στην προσαρμογή τους στο φυσικό περιβάλλον.

Φωτογραφίες: Fotolia - Andrey Armyagov / Ajdm