Ορισμός της απαγόρευσης κυκλοφορίας

Η απαγόρευση της κυκλοφορίας είναι μια απόφαση ότι α κυβέρνηση υιοθετείται ως εξαιρετικό μέτρο σε καταστάσεις όπου υπάρχει κοινωνική αναταραχή με ένα συγκεκριμένο κίνδυνος. Οι πολιτικοί εκπρόσωποι μιας πόλης ή μιας χώρας εφαρμόζουν την απαγόρευση της κυκλοφορίας σε διάφορα πλαίσια: ταραχές στους δρόμους, επαναστατικές καταστάσεις ή οποιαδήποτε κοινωνική κατάσταση στην οποία αυτό το είδος μέτρου θεωρείται απαραίτητο για την εγγύηση της τάξης δημόσιο. Όταν ακυρώνεται αυτό το εξαιρετικό μέτρο, η απαγόρευση της κυκλοφορίας καταργείται.

Τι καθορίζει και πώς επηρεάζει την απαγόρευση της κυκλοφορίας

Κατά τη διάρκεια της περιόδου ισχύος της απαγόρευσης απαγόρευσης, η ελεύθερη κυκλοφορία των πολιτών απαγορεύεται και, κατά συνέπεια, συνεπάγεται περιορισμό της Ελευθερία άτομο. Για τον έλεγχο της κατάστασης του ενδεχόμενου χάους, οι δρόμοι καταλαμβάνονται από αστυνομία ή στρατό, που γίνονται δυνάμεις τάξης. Προφανώς, η θέσπισή του δεν είναι χωρίς διαμάχη: οι υποστηρικτές του θεωρούν χρήσιμο να εγγυηθούν την

ασφάλεια και οι επικριτές του καταλαβαίνουν ότι αποτελεί παραβίαση ενός σωστά θεμελιώδες και να υπερασπιστεί ότι είναι κάτι περιττό και άδικο.

Η εξαιρετική του φύση κάνει την επιβολή της απαγόρευσης της κυκλοφορίας να μοιάζει με άλλες καταστάσεις με κάποια ομοιότητα. (σε κατάσταση ανησυχίας, προορίζεται να εγγυηθεί την εθνική ασφάλεια για την πρόληψη επιδημιών ή πιθανής έλλειψης από τροφή και στην κατάσταση πολιορκίας υπάρχει κίνητρο σχετίζεται με πιθανή εισβολή από ξένο στρατό).

Απαγόρευση κυκλοφορίας κατά του εγκλήματος

Σε ορισμένες πόλεις τα ποσοστά εγκληματικότητας των νέων είναι πολύ υψηλά. Για να διορθωθεί αυτή η τάση, μπορεί να αποφασιστεί μια μερική απαγόρευση της κυκλοφορίας, δηλαδή να περιορίζεται σε άτομα κάτω των 18 ετών κατά τη διάρκεια μερικών ωρών της ημέρας, συνήθως κατά τη διάρκεια της νύχτας. Σε αυτήν την περίπτωση, οι επικριτές θεωρούν ότι υπάρχει διάκριση προς μια συγκεκριμένη ομάδα και αντιτίθενται ριζικά σε αυτό το ψήφισμα. Εκείνοι που εγκρίνουν το μέτρο το θεωρούν «μικρότερο κακό», δηλαδή κάτι που είναι ανεπιθύμητο αλλά απαραίτητο για την πρόληψη του εγκλήματος.

Δύο ιστορικές περιπτώσεις που δεν βοήθησαν καθόλου

Το 2014, η νέα κυβέρνηση της Ταϊλάνδης διατηρεί απαγόρευση κυκλοφορίας για αρκετούς μήνες. Αυτό το μέτρο υιοθετήθηκε όταν μια στρατιωτική χούντα ανέλαβε πολιτική εξουσία για να αποτρέψει πιθανές διαμαρτυρίες. Οι συνέπειες ήταν αρνητικές για τον τουριστικό τομέα και για αυτόν τον λόγο αποφασίστηκε η άρση της παραγγελίας.

Στην πόλη του Λος Άντζελες υπάρχουν κοινωνικές συγκρούσεις που εμφανίζονται σε επαναλαμβανόμενη βάση και για την καταπολέμησή τους κρίθηκε σκόπιμο να επιβληθεί αυτό το έκτακτο μέτρο ενικός το 1992, με ισορροπία περισσότερων από 50 θανάτων και περίπου 2000 τραυματιών).

Θέματα απαγόρευσης κυκλοφορίας