Ορισμός της δοκιμαστικής ισορροπίας

Το ισοζύγιο δοκιμής είναι ένα λογιστικό μέσο που σας επιτρέπει να βλέπετε γρήγορα την κατάσταση του λογιστική μιας εταιρείας σε μια συγκεκριμένη στιγμή.

Στις περισσότερες νομοθεσίες του επεξεργασία αφήνεται σε Θα του εργοδότη, αν και η χρήση του συνιστάται ευρέως, καθώς επιτρέπει να γνωρίζει ακρίβεια εάν υπάρχει κάποιο λάθος στην οικονομική κατάσταση της εταιρείας και, ως εκ τούτου, μπορείτε να το διορθώσετε πριν από την προετοιμασία των ετήσιων λογαριασμών.

Με αυτόν τον τρόπο, ο θεμελιώδης στόχος αυτής της ισορροπίας είναι να χρησιμεύσει ως εργαλείο για να ελέγξετε ότι δεν υπάρχουν τετράγωνα καθίσματα στο Βιβλίο Σημαντική εταιρεία. Παρόλα αυτά, το γεγονός ότι το δοκιμαστικό υπόλοιπο δείχνει σωστά αποτελέσματα δεν εγγυάται ότι δεν υπάρχουν λογιστικά λάθη, καθώς, για παράδειγμα, μια πληρωμή θα μπορούσε να είχε ληφθεί από πελάτης και να το έχει γράψει σε κάποιον άλλο, έτσι ώστε οι λογαριασμοί να προσθέτουν, αλλά δεν θα ήταν σωστοί.

Τελικά, το καθήκον της εκτέλεσης του ισοζυγίου δοκιμής πρέπει να συνοδεύεται από μια κριτική, μία προς μία μία, από όλες τις καταχωρίσεις που περιέχονται στο General Ledger για να βεβαιωθείτε ότι όλα είναι μέσα Σειρά.

Σε αντίθεση με αυτό που συμβαίνει με το τελικό υπόλοιπο, το υπόλοιπο της δοκιμής δεν έχει συγκεκριμένη περίοδο για αυτό δημοσίευση ή κλείσιμο, αν και συνιστάται να το προετοιμάζετε σε τριμηνιαία βάση.

Σύνθεση ισοζυγίου δοκιμής

Παρόμοια με άλλα λογιστικά αρχεία, το υπόλοιπο της δοκιμής παρουσιάζεται χωρισμένο σε δύο μεγάλα μέρη. Έτσι, στο πάνω μέρος ή στην επικεφαλίδα, είναι το όνομα της εταιρείας, το όνομα του Ρεκόρ "Υπόλοιπο δοκιμής" και η ημερομηνία που αντιστοιχεί στη συλλογή των δεδομένων που εμφανίζονται στους λογαριασμούς.

Από την άλλη πλευρά θα ήταν το σώμα, που βρίσκεται στο κάτω μέρος του, το οποίο αποτελείται από πολλές στήλες, μεταξύ των οποίων ξεχωρίζουν οι δύο στήλες των αθροισμάτων και των υπολοίπων.

Προετοιμασία του ισοζυγίου δοκιμής

Η προετοιμασία του δοκιμαστικού υπολοίπου ξεκινά παίρνοντας το άθροισμα των εγγραφών για κάθε λογαριασμό, το οποίο περιλαμβάνει χρεώσεις και πιστώσεις. Με αυτά τα δεδομένα υπολογίζεται το υπόλοιπο των λογαριασμών.

Στην περίπτωση ενός λογαριασμού όπου ένα περιουσιακό στοιχείο ή ένα κόστος αντικατοπτρίζεται, τότε το αποτέλεσμα θα καθοριστεί από τη διαφορά μεταξύ χρεώσεων και πιστώσεων, ενώ αν τα δεδομένα είναι για εισόδημα ή υποχρέωση, ο υπολογισμός θα είναι το αντίστροφο, αφαιρώντας τη χρέωση να έχω. Τέλος, αυτά τα δεδομένα μεταφέρονται στο υπόλοιπο της δοκιμής.

Φωτογραφίες: iStock - εστίαση εστίασης