Έννοια στον ορισμό ABC
Miscellanea / / July 04, 2021
Από τη Florencia Ucha, τον Μάιο. 2009
Είναι γνωστό με το όνομα της Βιοηθικής σε αυτόν τον κλάδο του Ηθική που ασχολείται με τη δημοσίευση των αρχών που πρέπει να τηρούνται από το συμπεριφορά ενός ατόμου στον ιατρικό τομέα. Αν και η βιοηθική δεν περιορίζεται ή περιορίζεται στην κατανόηση όσον αφορά τον ιατρικό τομέα, αλλά τείνει επίσης να κατανοεί, επίσης, σε εκείνα τα ηθικά προβλήματα που προκύπτει στο πέρασμα της καθημερινής ζωής, επεκτείνοντας έπειτα το αντικείμενο μελέτης και την προσοχή σε άλλα ζητήματα όπως η σωστή και δέουσα μεταχείριση των ζώων και στο περιβάλλον, για παράδειγμα.
Αν και αυτά είναι ερωτήματα για τα οποία ο άνθρωπος έχει ρωτήσει πολλά κατά την ιστορία του, τη βιοηθική είναι ένα πειθαρχία σχετικά νέο και το όνομά του οφείλεται στον Αμερικανό ογκολόγο Van Rensselaer Potter, ο οποίος χρησιμοποιήθηκε για πρώτη φορά το έτος 1970 σε ένα άρθρο που δημοσιεύθηκε στο περιοδικό του Πανεπιστημίου της Ουισκόνσιν.
Η βιοηθική υποστηρίζεται από τέσσερις αρχές: αυτονομία, ευεργεσία, μη-κακοποίηση και δικαιοσύνη.
Η αυτονομία περιλαμβάνει βασικά τον σεβασμό για όλους τους ανθρώπους, διασφαλίζοντας την απαραίτητη αυτονομία έτσι ώστε να ενεργούν μόνοι τους, δηλαδή ως ιδιοκτήτες των δικών τους αποφάσεων, ακόμη και στην περίπτωση των ανθρώπων άρρωστος. Το να ενεργείς αυτόνομα σημαίνει πάντα ευθύνη και είναι ένα σωστά αναπαλλοτρίωτο, όπως σας είπα, ακόμη και σε ασθένεια. Στο ιατρικό πλαίσιο, λοιπόν, ο ιατρός πρέπει πάντα να σέβεται τις αξίες και τις προτιμήσεις του ασθενούς επειδή αφορά την υγεία του.
Η αρχή της ευεργεσίας υποδεικνύει στον γιατρό την υποχρέωση να ενεργεί πάντα προς όφελος των άλλων, την οποία αναλαμβάνει αμέσως εάν γίνει τέτοιος. Η φιλανθρωπία περιλαμβάνει την προώθηση του καλύτερου συμφέροντος του ασθενούς, αλλά χωρίς να λαμβάνεται υπόψη η γνώμη του, γιατί φυσικά δεν έχει τις απαραίτητες γνώσεις για να λύσει την κατάστασή του σαν να έχει γιατρός.
Από την πλευρά της, η αρχή της κακοποίησης καθιερώνει την εσκεμμένη αποφυγή της λήψης ενεργειών που μπορεί να προκαλέσουν βλάβη σε άλλους. Μπορεί να συμβεί σε ορισμένες περιπτώσεις ότι κατά την αναζήτηση αυτής της λύσης για τον ασθενή, έχει προκληθεί ζημιά, σε Σε αυτήν την περίπτωση, λοιπόν, δεν υπάρχει βούληση να βλάψει, το ζήτημα θα περάσει αποφεύγοντας την άσκοπη βλάβη σε άλλους. Αυτό θα περιλαμβάνει τον γιατρό να έχει επαρκή και ενημερωμένη τεχνική και θεωρητική εκπαίδευση, ερευνώ για θεραπείες, διαδικασίες και νέες θεραπείες, μεταξύ άλλων θεμάτων.
Και τέλος η αρχή της δικαιοσύνης που συνεπάγεται την παροχή ίσης μεταχείρισης σε όλους προκειμένου να μειωθούν, μεταξύ άλλων, οι κοινωνικές, οικονομικές, πολιτιστικές και ιδεολογικές ανισότητες. Αν και αυτό δεν πρέπει να συμβαίνει, είναι γνωστό ότι μερικές φορές, το σύστημα υγείας σε ορισμένα μέρη του κόσμου προνοεί τη φροντίδα ορισμένων και μειώνει αυτό των άλλων μόνο λόγω μιας κοινωνικής ή οικονομικής κατάστασης, μεταξύ των πιο επαναλαμβανόμενων, τότε, αυτή είναι η αρχή αυτής της αρχής Δικαιοσύνη.
Τα κύρια θέματα στα οποία θα κατανοήσει η Βιοηθική θα είναι η μεταμόσχευση οργάνων, η ευθανασία, αναπαραγωγή υποβοηθούμενη, άμβλωση, γονιμοποίηση in vitro, γενετικός χειρισμός, οικολογικά προβλήματα, περιβάλλον και βιόσφαιρα.
Θέματα στη Βιοηθική