Παράδειγμα Phatic Function

ο Φατική λειτουργία Η γλώσσα είναι η λειτουργία που μας επιτρέπει να ανταλλάξουμε, να ξεκινήσουμε ή να τερματίσουμε μια συνομιλία, καθώς και να τραβήξουμε ή να ζητήσουμε την προσοχή όσων μας ακούνε ή μας διαβάζουν.

Η γλώσσα εκπληρώνει έξι βασικές λειτουργίες, οι οποίες μπορούν να βρεθούν ενωμένες στην ίδια πρόταση: διαθέσεις, συναισθήματα και σωματικές αισθήσεις μέσω της συναισθηματικής ή εκφραστικής λειτουργίας. δίνουμε παραγγελίες, αιτήματα ή αιτήματα μέσω της συναφούς συνάρτησης. Εάν θέλουμε να εκφραζόμαστε σε μια κομψή γλώσσα ή καλύτερα από την κοινή ομιλία, χρησιμοποιούμε την ποιητική λειτουργία. η συνάρτηση αναφοράς μας λέει για τον κόσμο γύρω μας χωρίς διακόσμηση, τον εκφράζει ως έχει. Η μεταλλουτιστική λειτουργία είναι όταν χρησιμοποιούμε γλώσσα για να μιλήσουμε για τη μορφή, τα όρια και τους ορισμούς συγκεκριμένων εκφράσεων λέξεων.

Η λειτουργία phatic είναι τα σήματα για να ξεκινήσετε, να συνεχίσετε να τελειώνετε και να ανταλλάξετε ιδέες κατά τη διάρκεια μιας συνομιλίας.

Οι εκφράσεις με λειτουργία phatic μπορούν να εξεταστούν ανάλογα με τις συναρτήσεις που εκτελούν:

Εισαγωγικός: Αυτές είναι οι εκφράσεις με τις οποίες ζητάμε προσοχή ή ξεκινήσουμε μια συζήτηση:

Κυρίες και κύριοι…
Και τώρα για να ξεκινήσω ...

Παραχώρηση του δαπέδου: Με το οποίο δίνουμε το λόγο στους ακροατές μας ή τους ζητάμε να εκφράσουν γνώμη:

Τι νομίζετε;
Σειρά σου.

Επιστρέφοντας ή ζητώντας τον λόγο: Με αυτήν την έκφραση ζητάμε το λόγο ή συνεχίζουμε τη συζήτηση:

Αν μου επιτρέψετε ...
Κατά τη γνώμη μου ...

Τερματισμός της συνομιλίας: είναι οι εκφράσεις που χρησιμοποιούμε για τον τερματισμό μιας συνομιλίας.

… Και έτσι τελειώνουμε το θέμα.
…Ευχαριστώ για την ΠΡΟΣΟΧΗ σου.

Σε γραπτή γλώσσα, η λειτουργία phatic εκφράζεται μέσω σημείων στίξης και διακριτικών συνδέσμων:

Κόμματα: υποδεικνύει τις παύσεις που θα χρησιμοποιήσουμε στη συνομιλία.
Δύο σημεία: Υποδεικνύει την εισαγωγή για να δώσει μια εξήγηση, να κλείσει ραντεβού ή να δώσει το λόγο.
Νέα παράγραφος: Υποδεικνύει το τέλος μιας παραγράφου.
Σενάρια: Υποδεικνύουν, μεταξύ άλλων, τον διάλογο μεταξύ των χαρακτήρων ή των πρωταγωνιστών.
Ξεκινήστε τα συνδετικά: Για να ξεκινήσετε, πρώτα.
Συνεπείς συνδετήρες: Επομένως, αναλόγως.
Κανονικά συνδετικά: Πρώτο, δεύτερο, τότε.
Κλείσιμο συνδέσμων: Τέλος, τελειώνοντας, εν κατακλείδι.

Παράδειγμα ομιλίας με εκφράσεις λειτουργίας phatic:

(Παραδείγματα με έντονα γράμματα)

Χαίρομαι που σε γνωρίζω νέους.

Ξεκινήσαμε Αυτή η έκθεση για την επιστημολογία στην κλασική φιλοσοφία.

Η λέξη επιστημολογία σχηματίζεται από τις ελληνικές ρίζες episteme, που σημαίνει γνώση και λογότυπα, μελέτη. Έτσι επιστημολογία σημαίνει "Μελέτη της γνώσης."

Αυτό το μέρος της φιλοσοφίας μελετά τη διαδικασία με την οποία αποκτούμε γνώση και τους παράγοντες που επιρροή να θεωρηθεί ότι μια γνώση είναι έγκυρη ή όχι, ή εάν η μέθοδος απόκτησης της γνώσης είναι έγκυρη ή όχι.

Το όνομα της επιστημολογίας άρχισε να χρησιμοποιείται μέχρι την Αναγέννηση, αν και στην αρχαία φιλοσοφία υπήρχαν ήδη πολλά μελέτες σχετικά με τη διαδικασία απόκτησης γνώσεων, μια από τις πιο ολοκληρωμένες είναι αυτή της λογικής του Αριστοτέλης.

Μερικοί από τους ορισμούς που κάνει η κλασική επιστημολογία είναι εκείνοι των κριτηρίων ως αλήθεια, αντικείμενο, πραγματικότητα, κρίση, συλλογισμός και αιτιολόγηση και τον τρόπο που τα χρησιμοποιούμε για να γνωρίζουμε αλήθεια.

Η πρώτη έννοια που προσπαθεί να εξηγήσει η επιστημολογία είναι η γνώση της αλήθειας και για να την ορίσουν, πολλοί φιλόσοφοι εξήγησαν από την ανάλυσή τους τι είναι η αλήθεια. Για παράδειγμα, ο Αριστοτέλης είπε ότι "η αλήθεια είναι η συμμόρφωση της ιδέας με το αντικείμενο σκέψης" Καμιά ερώτηση?

Ανταγωνιστής: έχω μία ερώτηση. Εννοείς ότι, αν συμφωνώ με την ιδέα που είχα για ένα αντικείμενο, αυτή είναι η αλήθεια;

Ευχαριστώ για την ερώτησή σας. Η συμμόρφωση, σε αυτήν τη φράση του Αριστοτέλη, δεν σημαίνει να είμαστε ικανοποιημένοι με την ιδέα που έχει κάποιος, αλλά η συμμόρφωση σημαίνει ότι η ιδέα συμμορφώνεται με το σχήμα του αντικειμένου που σκέφτεται. Ας θυμηθούμε επίσης ότι το σχήμα του αντικειμένου, στη γλώσσα του Αριστοτέλη, αναφέρεται όχι μόνο στη φυσική του μορφή αλλά και στις ιδιότητές του τις οποίες αποκαλεί απαραίτητες και τυχαίες. Τα βασικά χαρακτηριστικά αναφέρονται σε εκείνα που αποτελούν την ουσία του αντικειμένου, χωρίς το οποίο δεν θα ήταν αυτό που είναι, όπως σε μια καρέκλα, ότι τα βασικά χαρακτηριστικά του είναι ένα αντικείμενο με κάθισμα, πλάτη και πόδια πάνω του γέρνω προς. Εάν δεν είχε υποστήριξη, θα ήταν τράπεζα. αν δεν είχε θέση, θα ήταν τίποτα εκτός από μια καρέκλα Τα τυχαία χαρακτηριστικά είναι εκείνα που μπορούν να διαφέρουν μεταξύ ενός αντικειμένου και ενός άλλου, χωρίς να αλλάζουν αυτό που είναι. Εάν επιστρέψουμε στη θήκη της καρέκλας μας, τα τυχαία χαρακτηριστικά του είναι ότι μπορεί να είναι κατασκευασμένο από ξύλο, μέταλλο ή πλαστικό, μπορεί να είναι λευκό, καφέ ή κόκκινο, μπορεί ακόμη και να έχει τρία πόδια. Αλλά το βασικό του αντικείμενο παραμένει το ίδιο: χρησιμεύει για να καθίσετε.

Επιστροφή στο Ο ορισμός του Αριστοτέλη, όταν λέει ότι η ιδέα μας πρέπει να είναι σύμφωνη με το αντικείμενο, αναφέρεται στην ιδέα ότι πρέπει να αντιστοιχεί στα βασικά χαρακτηριστικά του αντικειμένου που σκεφτόμαστε. Με άλλα λόγια, εάν έχουμε μπροστά μας αυτό το αντικείμενο στο οποίο ακουμπάμε το φορητό υπολογιστή μας, σχηματίζουμε μια ιδέα γι 'αυτό: έχει τέσσερα πόδια, μερικά συρτάρια στις πλευρές, είναι ψηλότερο από την καρέκλα, έχει μια επίπεδη επιφάνεια στην οποία μπορούμε να υποστηρίξουμε ορισμένα αντικείμενα. Αυτά είναι βασικά χαρακτηριστικά του αντικειμένου που εξετάζουμε και μαζί τους διαμορφώνουμε την έννοια της επιφάνειας εργασίας. Έτσι, όταν μπαίνουμε στο διπλανό δωμάτιο και βλέπουμε ένα παρόμοιο αντικείμενο, η ιδέα μας για ένα γραφείο είναι συνεπής, δηλαδή αντιστοιχεί στο του αντικειμένου που βλέπουμε, και από εκεί συμπεραίνουμε ότι αυτό είναι ένα γραφείο, καθώς αντιστοιχεί στην ιδέα μας για το τι είναι ένα γραφείο.

ΤελικάΓια να τελειώσω με τον Αριστοτέλη, θα σχολιάσω ότι ο Αριστοτέλης θεώρησε ότι η γνώση έχει διαφορετικούς βαθμούς. Ο πιο βασικός βαθμός γνώσης είναι η αισθητηριακή γνώση, η οποία αποκτάται μέσω των αισθήσεων, η οποία εξαφανίζεται όταν τελειώσει η αίσθηση και αντιστοιχεί στα κάτω ζώα. Το επόμενο επίπεδο γνώσης αποτελείται από αισθήσεις, μνήμη και φαντασία, που δημιουργεί πιο επίμονη γνώση και δημιουργεί εμπειρία. Η υψηλότερη γνώση είναι αυτή που διερευνά το γιατί και την αιτία των πραγμάτων, αυτή που συνδυάζει την εμπειρία με τη λογική για να κατανοήσει τις αιτίες των πραγμάτων.

Σας ευχαριστούμε για την προσοχή σας και θα συνεχίσουμε αύριο.

Μάθετε για τις άλλες λειτουργίες της γλώσσας:

• Παράδειγμα λειτουργίας δευτερεύοντος.
• Παράδειγμα εκφραστικής λειτουργίας.
• Παράδειγμα μεταλλαγμένης λειτουργίας.
• Παράδειγμα ποιητικής λειτουργίας.
• Παράδειγμα λειτουργίας αναφοράς.