Έννοια στον ορισμό ABC

Το superego είναι μια έννοια που χρησιμοποιείται στην ψυχαναλυτική θεωρία του Φρόιντ. Ο συγγραφέας διευκρινίζει ότι το superego είναι το άθροισμα αυτών των πληροφοριών που το θέμα έχει ενσωματωθεί από πεποιθήσεις που θα μπορούσαν να ήταν επώδυνες και ότι στις περισσότερες περιπτώσεις μάθαιναν από την οικογενειακή επιρροή σε ένα πρώτο στάδιο της ζωής μέσω των ενδείξεων των κανόνων που διαφοροποίησε το σωστό ή το λάθος και επίσης, μέσω των απαγορευμένων πράξεων σύμφωνα με τις οικογενειακές αξίες που παράγουν επιρροή απευθείας στο ηθικός του θέματος καθ 'όλη τη διάρκεια της ζωής του.

Επίδραση του κοινωνικού περιβάλλοντος

Ωστόσο, όχι μόνο οικογένεια έχει μεγάλη επιρροή στο σχηματισμό του προσωπικότητα ενήλικας αλλά και η κοινωνία έχει σημαντική επιρροή στο περιβάλλον.

Το πολιτιστικό περιβάλλον ενός ατόμου και η επιρροή του παραδόσεις Το κοινωνικό δημιουργεί επίσης ένα αποτύπωμα στο αντίληψη προσωπικό του θέματος σχετικά με ορισμένες ενέργειες.

Η δομή του ανθρώπινου νου

Ο Φρόιντ καταλήγει στο συμπέρασμα ότι υπάρχει μια δομή του νου που ταξινομείται σε τρεις τομείς:

1. Το αναγνωριστικό (επίσης γνωστό ως Ello) είναι το τμήμα που ενσωματώνει πληροφορίες σχετικά με πιθανά τραύματα και δεδομένα από το συνείδηση ότι είναι αναίσθητοι. Από αυτή την άποψη, αυτό το μέρος είναι το πιο απρόσιτο στο θέμα. Ένα σκοτεινό μέρος της προσωπικότητας.

2. Ένα άλλο τμήμα του ανθρώπινου νου είναι το Εγώ (επίσης γνωστό ως I). Σε αυτό το επίπεδο πραγματικότητας, οι πληροφορίες για τον αντικειμενικό εαυτό περνούν, δηλαδή, δείχνουν το συνειδητό μέρος του νου. Το εγώ διέπεται από την αρχή της ευχαρίστησης, αλλά σε αυτό το βασίλειο της πραγματικότητας, ο άνθρωπος μπορεί να αντανακλά ανάμεσα στο καθήκον και την ευχαρίστηση, αξιολογώντας τις συνέπειες των πράξεων.

3. Το τρίτο τμήμα είναι το Superego (επίσης γνωστό ως Superego) αναφέρεται στο ηθική συνείδηση που λαμβάνει συγκεκριμένες κρίσεις. Αυτή η ενότητα δείχνει εκείνες τις ηθικές σκέψεις που προέρχονται από το εκπαίδευση έλαβε κατά τη διάρκεια Παιδική ηλικία και στο κοινωνικό περιβάλλον. Είναι μια δομή που προκύπτει ως αποτέλεσμα μιας διαδικασίας εσωτερικοποίησης της μορφής του πατέρα (θεωρία του συμπλέγματος Οιδίποδα στην Ψυχανάλυση).