Έννοια στον ορισμό ABC

Με μια γενική και ευρεία έννοια, όταν μιλάμε για ατιμωρησία θα συνειδητοποιήσει το έλλειψη τιμωρίας που έλαβε κάποιος για τη διεξαγωγή μιας πράξης αντίθετης με αυτό που νόμος της κοινότητας στην οποία ζείτε.

Απουσία τιμωρίας για αδίκημα που αναφέρεται στο νόμο

Εν τω μεταξύ, κατόπιν αιτήματος του σωστά σωστά, η ατιμωρησία θα κληθεί Κράτος στο οποίο διαπιστώνεται ποινική πράξη που δεν έχει τιμωρηθεί δεόντως με την ποινή που έχει προβλέψει ο αντίστοιχος νόμος.

Αυτή η συμπεριφορά αντίθετη με το νόμο και η οποία δεν έλαβε κύρωση μπορεί να οφείλεται σε παραβίαση της κυκλοφορίας, όπως η διέλευση ενός κόκκινου φωτός ή η υπέρβαση του ορίου ταχύτητα προγραμματιστεί σε αυτοκινητόδρομο, που θα μπορούσε τελικά να απειλήσει την ασφάλεια ανθρώπων, ή ελλείψει αυτού, είναι ένα έγκλημα που επιχείρησε κατά της φυσικής ακεραιότητας κάποιου, όπως είναι η περίπτωση δολοφονίας ή βιασμού.

Η αστυνομική και δικαστική συνενοχή προωθεί την ατιμωρησία

Είναι μια επαναλαμβανόμενη κατάσταση που το άτομο που διαπράττει έγκλημα ή παράνομο δραπετεύει από την αντίστοιχη δικαστική αγωγή και κατά περίπτωση είναι ότι θα μιλήσει για μια ατιμώρητη πράξη, ένα ατιμώρητο άτομο.

Η συνενοχή της αστυνομίας ή επίσης και των οργάνων που είναι υπεύθυνα διαχειρίζονται η αντίστοιχη δικαιοσύνη είναι οι πιο συνηθισμένοι λόγοι που προκαλούν ατιμωρησία.

Όταν η αστυνομία αφήνει έναν εγκληματία να δραπετεύσει ή δεν τον αναζητήσει άμεσα, ή όταν η δικαιοσύνη δεν φροντίζει να αναλάβει τις αντίστοιχες ενέργειες ερευνώ διεξοδικά μια εγκληματική πράξη, συμβάλλει άμεσα στη δημιουργία μιας ατιμωρησίας γύρω από ένα άτομο ή ένα συμβάν.

Αυτή η έλλειψη δράσης εκ μέρους των αντίστοιχων αρχών αποδεικνύεται πολύ επιβλαβής για την κοινωνία, επειδή οι εγκληματίες απελευθερώνονται και χωρίς τις αντίστοιχες τιμωρίες τους.

Πρέπει επίσης να μιλάμε για ατιμωρησία όταν η δικαιοσύνη ενεργεί αργά και όχι αμέσως μετά την παράβαση ενός αδικήματος.
Αυτό όχι μόνο επιτρέπει στον δράστη να δραπετεύσει, αλλά επίσης επιτρέπει στο έγκλημα να συνταγογραφήσει.

Και από την άλλη πλευρά, δεν μπορούμε να αγνοήσουμε ότι πολλές φορές είναι τα ίδια τα θύματα που δεν καταγγέλλουν τους δράστες τους, εγκαίρως, συμβάλλουν στην ατιμωρησία τους.

Η επαναλαμβανόμενη ατιμωρησία εδραιώνεται στην κοινωνία και προκαλεί τεράστια ζημιά στην πρόοδο της κοινότητας

Η ιστορία των ανθρώπων μαστίζεται από πολέμους, σφαγές, γενοκτονίες και δολοφονίες, οι οποίες συνήθως συμβαίνουν μυστικές. κάτω από την προστασία των δίκαιων αιτίων, είναι η περίπτωση του πολέμου και, όταν τελειώσει ο πόλεμος, τα περισσότερα από αυτά τα εγκλήματα που διαπράχθηκαν υπό την πτέρυγα αυτών των περιστάσεων που θεωρούνται φυσιολογικές και αντίστοιχες δεν βρίσκουν τιμωρία να συμβάλλει σε κατάσταση ατιμωρησία.

Η ατιμωρησία υποθέτει μια τέτοια έλλειψη προστασίας για τον κοινωνικό ιστό που δυστυχώς θα συμβάλει στην εγκυμοσύνη του μέσα της και αργότερα θα είναι πολύ δύσκολο να την εξαλείψει, επειδή Ο καθένας με τον έναν ή τον άλλο τρόπο θα αρχίσει να ενεργεί χωρίς να προσέχει το νόμο, να διαδίδει και να εξαπλώνει την ατιμωρησία, γιατί η μη τήρηση του νόμου έγινε κάτι φυσικό και ότι κανείς δεν τιμωρεί.

Η παρουσία αυτής της κατάστασης ατιμωρησίας σε οποιαδήποτε έθνος Ποιος θέλει να προχωρήσει και να αναπτυχθεί, χωρίς αμφιβολία, αποτελεί εμπόδιο για την προαναφερθείσα εξέλιξη.

Θα είμαστε σε θέση να μιλάμε για ατιμωρησία όταν ένα άτομο διαπράττει έγκλημα και ακόμη και αν υπάρχουν επαρκή αποδεικτικά στοιχεία για να τον καταδικάσει για αυτό, δεν αποδεικνύεται ότι κρίνεται ή τιμωρείται.

Πρέπει να αναφέρουμε ότι είναι κοινό ότι όταν η δικαιοσύνη δεν ενεργεί όπως πρέπει, τα θύματα, κουράστηκαν και πολύ πληγωμένος από αυτήν την έλλειψη τιμωρίας, ενεργήστε αφ 'εαυτής και καταλήγετε να παίρνετε τη δικαιοσύνη στα χέρια τους, δηλαδή, Χρησιμοποιήστε το βία να εκτελέσει εγκληματίες.
Φυσικά, αυτό το πανόραμα είναι ζοφερό και τρομερό για κάθε κοινότητα που φιλοδοξεί να αναπτύξει, να ειρήνη και να ενισχύσει τους θεσμούς της.

Νόμοι της ατιμωρησίας στην Αργεντινή

Από την άλλη πλευρά, στο Αργεντίνη είναι γνωστό ως Νόμοι της ατιμωρησίας στους νόμους της Τελικό σημείο και δέουσα υπακοή και η σειρά των προεδρικών διαταγμάτων που υπεγράφη στη δεκαετία του 1990 από τον πρόεδρο της εποχής, Κάρλος Μενέμ, μέσω της οποίας η δίωξη και η εκτέλεση ποινών κατά των υπευθύνων για τα εγκλήματα της Πονάει την ανθρωπότητα διαπράχθηκε ειδικά κατά την εποχή της στρατιωτικής δικτατορίας (1976-1982).

Παρεμπιπτόντως, πρέπει να τονίσουμε ότι λίγο αργότερα, κατά τη διάρκεια της προεδρίας του Nstor Kirchner, καταργήθηκαν, μια περίσταση που επέστρεψε τη δυνατότητα να κρίνουμε τα εν λόγω εγκλήματα.

Θέματα ατιμωρησίας