Έννοια στον ορισμό ABC

Το άτομο που έχει πίστη στον Θεό είναι πιστός. Του πίστη σε ένα υψηλότερο ον βασίζεται συνήθως στο παράδοσηπολιτιστικός που τον περιβάλλει, σε μια σειρά ορθολογικών επιχειρημάτων και, λογικά, στην πίστη του. Το αντίθετο αυτής της προσέγγισης θα ήταν η απιστία, δηλαδή η αδιαφορία για την πίστη και τη θρησκευτικότητα.

Η διάκριση μεταξύ απιστίας και αθεϊσμού

Ο άθεος είναι αυτός που δεν πιστεύει άμεσα στον Θεό για κάποιο λόγο, για παράδειγμα επειδή θεωρεί ότι δεν υπάρχει απόδειξη της ύπαρξής του. Αντιθέτως, η θέση του πιστού ή του μη πιστού δεν συνεπάγεται την άρνηση του Θεού, δεδομένου ότι είναι μάλλον από μια θέση που βασίζεται στην αδιαφορία ή την αδιαφορία για τη μορφή του Θεού και τι Αντιπροσωπεύει.

Το φαινόμενο της απιστίας από την Καθολική άποψη

Εάν πάρουμε ως αναφορά το καθολικισμόςπριν από μερικές δεκαετίες, η θρησκευτικότητα διείσδυσε την καθημερινή ζωή στο σύνολό της. Τα τελευταία χρόνια, το θρησκευτικό συναίσθημα έχει αποδυναμωθεί σημαντικά. Αυτό μπορεί να φανεί στην παρουσία στη λειτουργία, στην παρακμή των γάμων και των βαπτίσεων και, γενικά, στην αίσθηση της απάθειας απέναντι σε όλα όσα έχουν θρησκευτικές συνθέσεις.

Η δυσπιστία ως ένα νέο κοινωνικό φαινόμενο είναι κάτι που ανησυχεί τους Καθολικούς θεολόγους, οι οποίοι επισημαίνουν τις κύριες αιτίες που μπορούν να χρησιμεύσουν ως εξήγηση. Πρώτα απ 'όλα, το υλισμός και ο καταναλωτισμός είναι δύο πραγματικότητες που έχουν το θρησκευτικό συναίσθημα. Δεύτερον, οι επιστημονικές προσεγγίσεις του δυτικού πολιτισμού έχουν δημιουργήσει έναν κόσμο στον οποίο οι αναφορές στον Θεό δεν ισχύουν για έναν τομέα του κόσμου. πληθυσμός. Τρίτον, οι θρησκευτικές αξίες έχουν δυσφημιστεί από ορισμένες φιλοσοφίες (θυμηθείτε ότι Μαρξ επιβεβαίωσε ότι η θρησκεία είναι το όπιο του λαού και ότι ο Νίτσε υπερασπίστηκε το θάνατο του Θεού, μια ιδέα με την οποία υπονοείται ότι ο άνθρωπος δεν χρειάζεται τον Θεό).

Επιχειρήματα και κίνητρα εκείνων που είναι αδιάφοροι για το θρησκευτικό φαινόμενο

Οι άνθρωποι που είναι αδιάφοροι για τον Θεό και τη θρησκεία έχουν τα δικά τους επιχειρήματα και κίνητρα:

1) ο άνθρωπος δεν χρειάζεται τον Θεό ως αναφορά ηθικός και ζωτικής σημασίας,

2) αν υπάρχει Θεός, αναρωτιέται γιατί επιτρέπει στο κακό να εξαπλωθεί μεταξύ των ανθρώπων,

3) η απόρριψη της μορφής του Θεού ως Καθολικής Εκκλησίας μερικές φορές το έθεσε,

4) ορισμένες θέσεις της επίσημης εκκλησίας είναι αντίθετες με την κοινωνική πραγματικότητα (για παράδειγμα, ο ρόλος των γυναικών στην εκκλησία) και

5) α στάση απάθειας προς τις πνευματικές αξίες γενικά.

Φωτογραφίες: Fotolia - Askib / M-SUR