Ορισμός του Papal Encyclical

Ο Πάπας της Ρώμης είναι το μέγιστο εξουσία της Καθολικής Εκκλησίας και για τους πιστούς σε όλο τον κόσμο η κρίση τους σε ορισμένα θέματα είναι ιδιαίτερα σημαντική. Υπό αυτήν την έννοια, ένας παπικός εγκυκλικός είναι ένα έγγραφο μέσω του οποίου ο Ανώτατος Ποντίφιος σκέφτεται ένα θέμα γενικού ενδιαφέροντος. Τι κανόνας Γενικά, το περιεχόμενό της σχετίζεται με το κοινωνικό δόγμα της εκκλησίας ή με τα προβλήματα που πλήττουν σήμερα ολόκληρη την κοινωνία.

Από ιστορική άποψη, ο εγκύκλιος έχει την προέλευσή του στις επιστολές της Καινής Διαθήκης. Είναι το πιο σχετικό συνηθισμένο έγγραφο γραμμένο από τον Ποντίφ. Συνήθως είναι γραμμένο στα Λατινικά, δεδομένου ότι αυτό Γλώσσα Είναι το επίσημο στην Αγία Έδρα. Ωστόσο, μεταφράζεται στις κύριες γλώσσες του κόσμου.

Ο πρώτος εγκύκλιος του Πάπα Φραγκίσκου

Ο τίτλος του είναι Lumen fidei (το φως της πίστης) και δημοσιεύθηκε τον Ιούλιο του 2013. Το περιεχόμενο του εγγράφου είχε ήδη αναπτυχθεί από τον προηγούμενο Πάπα Βενέδικτο XVl, αλλά ο Francis συνέβαλε το δικό του όραμα για το θέμα. Σε ογδόντα σελίδες παρουσιάζονται διάφορες σκέψεις.

Στην εισαγωγή του εγκυκλοπικού υπενθυμίζεται ότι η πίστη των Χριστιανών βασίζεται στο ιστορία του παρελθόντος, ειδικά στη μνήμη της ζωής του Ιησού Χριστού, καθώς και στο θάνατό του και Ανάσταση. Τα ακόλουθα κεφάλαια αναφέρονται σε διαφορετικά θέματα: η σχέση μεταξύ πίστης και αγάπης, η συζήτηση για την πίστη και το λόγο, το πρόβλημα του σχετικισμού και την ανάγκη να αναζητήσουμε το κοινό καλό κοινωνία.

Στα τέλη του 19ου αιώνα, δημοσιεύθηκε το Rerum Novarum (Of New Things), ένα από τα εγκυκλικά στα οποία έγινε γνωστή η κοινωνική διδασκαλία της Καθολικής Εκκλησίας.

Αυτό το έγγραφο που ετοίμασε ο Πάπας Λέων XIII δημοσιεύθηκε το 1891. Εκείνη την εποχή η ανθρωπότητα βυθίστηκε σε μια συζήτηση μεταξύ των υπερασπιστών του καπιταλισμός και υποστηρικτές του σολιαλισμός επαναστατικός. Στην εγκυκλική επιστολή Rerum Novarum υπάρχουν ενδιαφέρουσες σκέψεις σχετικά με τις συνθήκες εργασίας των εργαζομένων, τον ρόλο των εργοδοτών ή τον παρεμβατισμό του κράτους.

Για ορισμένους ιστορικούς, αυτός ο εγκυκλοπής προσπάθησε να καταπολεμήσει την άνοδο των επαναστατικών ιδεών και, από την άλλη πλευρά, να σταματήσει τη σταδιακή αποχριστικοποίηση του εργατικού κινήματος

Από την άποψη του Καθολικισμού, οι μαρξιστικές προτάσεις βασίζονται στο υλισμός διαλεκτική και ιστορική απειλή ενάντια στις αρχές της εκκλησίας.

Δεν πρέπει να ξεχνάμε ότι για τον Μαρξ η σωτηρία του ανθρώπου δεν θα πραγματοποιηθεί στην υποσχόμενη αιώνια ζωή από τον Χριστιανισμό, αλλά μέσω της κατάργησης των διαφόρων μορφών καταπίεσης στη ζωή γήινος. Για τον Χριστιανισμό οι φτωχοί είχαν παρηγοριά σε αυτή τη ζωή: θα ήταν οι πρώτοι στο βασίλειο των ουρανών. Για εκείνον μαρξισμός, οι φτωχοί έπρεπε να υιοθετήσουν ένα στάση επαναστατική για τον τερματισμό της κλασικής διαίρεσης μεταξύ καταπιεσμένων και καταπιεσμένων

Φωτογραφία: Fotolia - dhanu3182