Έννοια στον ορισμό ABC

ο Ινσουλίνη είναι ένα ορμόνη του οποίου η λειτουργία είναι να ελέγχει και να ρυθμίζει τη γλυκόζη μέσα στο σώμα, ώστε να διατηρείται μεταξύ 80 και 100 mg / dl κατά τη διάρκεια της νηστείας και μην υπερβαίνετε τα 200 mg / dl μετά το φαγητό, επιστρέφοντας στο βασικό επίπεδο εντός δύο ωρών μετά την κατάποση τροφή.

Αυτός ο έλεγχος πραγματοποιείται ενεργοποιώντας τους μηχανισμούς που προκαλούν τη διέλευση σακχάρου από το αίμα στα κύτταρα για να χρησιμοποιηθεί ως πηγή Ενέργεια και επίσης την προώθηση των διαφόρων διαδικασιών του αποθήκευση ενέργειας με τέτοιο τρόπο ώστε να μπορεί να χρησιμοποιηθεί βραχυπρόθεσμα ή μακροπρόθεσμα.

Αυτή η ορμόνη παράγεται στο πάγκρεας, από κύτταρα γνωστά ως βήτα κύτταρα που κατανέμονται σχηματίζοντας νησίδες μέσα σε αυτό το όργανο. Η διαδικασία έκκρισης ινσουλίνης είναι αρκετά περίπλοκη και ελέγχεται από το νευρικό σύστημα, άλλες ορμόνες όπως η γλυκαγόνη, η σωματοστατίνη και η κορτιζόλη, ενεργοποιούνται μετά την άφιξη της τροφής στην πεπτική οδό.

Επιδράσεις ινσουλίνης

Οι κύριοι ιστοί όπου η ινσουλίνη ασκεί αυτό το αποτέλεσμα είναι στο επίπεδο των μυϊκών κυττάρων, των ηπατικών κυττάρων και επίσης στον λιπώδη ιστό.

Επιδράσεις στους μυς. Διεγείρει τη διέλευση της γλυκόζης στα μυϊκά κύτταρα για να χρησιμοποιηθεί ως πηγή ενέργειας κατά τη διάρκεια της μυϊκής δραστηριότητας, επιπλέον, διεγείρει την είσοδο αμινοξέων έτσι ώστε να είναι πέρα από παραγωγή από πρωτεΐνη σε αυτό το επίπεδο.

Επιδράσεις στο ήπαρ. Διεγείρει την παραγωγή γλυκογόνου, μια μορφή αποθήκευσης γλυκόζης που χρησιμοποιείται για τη διατήρηση του αίματος γλυκαιμία μεταξύ των γευμάτων και κατά τη διάρκεια των περιόδων νηστείας, διεγείρει επίσης τη σύνθεση πρωτεϊνών συκώτι.

Επιδράσεις στον λιπώδη ιστό. Η διέλευση της γλυκόζης στον μυ προορίζεται να χρησιμοποιηθεί κατά τη διάρκεια της μυϊκής δραστηριότητας, όταν αυτό δεν συμβαίνει τότε περνά στον ιστό λιπώδη όπου μετατρέπεται σε τριγλυκερίδια, τα οποία συσσωρεύονται σε λιποκύτταρα για αποθήκευση και χρήση όταν αυξάνεται η απαίτηση ενεργητικός.

Ινσουλίνη και ανάπτυξη

Η ινσουλίνη έχει θεμελιώδη ρόλο στην ανάπτυξη, δεδομένου ότι είναι απαραίτητη η παραγωγή πρωτεϊνών, με αυτήν την έννοια είναι απαραίτητο παρουσία ινσουλίνης και αυξητικής ορμόνης, έτσι ώστε τα παιδιά να μπορούν να αναπτυχθούν πλήρως και να φτάσουν στο ύψος που καθορίζει τις δυνατότητές τους γενετική.

Διαταραχές παραγωγής ινσουλίνης

Η παραγωγή ινσουλίνης επηρεάζεται από τη νόσο που είναι γνωστή ως διαβήτης. Στο Διαβήτης τύπου Ι υπάρχει καταστροφή των β-κυττάρων του παγκρέατος, οπότε το σώμα δεν είναι σε θέση να παράγει αυτήν την ορμόνη είναι απαραίτητη διαχείριση ινσουλίνη με τη μορφή ενέσεων μόνιμα για τη διατήρηση της ζωής.

ο Διαβήτης τύπου II Είναι μια διαφορετική διαταραχή, σε αυτό το απόθεμα του παγκρέατος εξαντλείται από διάφορες αιτίες που οδηγούν σε προοδευτική μείωση της παραγωγής ινσουλίνης που αυξάνει τα επίπεδα σακχάρου στο αίμα.

Μια άλλη διαταραχή που σχετίζεται με αυτήν την ορμόνη είναι Αντοχή στην ινσουλίνη, είναι μια διαταραχή του μεταβολισμός στους οποίους οι ιστοί πρέπει να διεγείρονται αυξάνοντας τις συγκεντρώσεις ινσουλίνης προκειμένου να μειωθούν τα επίπεδα σακχάρου στο αίμα. Αυτή η κατάσταση είναι συχνή σε υπέρβαρα άτομα στα οποία υπάρχει η τάση να είναι καθιστική και να τρώνε δίαιτες πλούσιες σε λίπη και σάκχαρα.