Ορισμός της κατάστασης της φύσης

Η έννοια της κατάστασης της φύσης είναι μέρος της φιλοσοφικής ορολογίας. Φιλόσοφοι όπως ο Locke, ο Hobbes και ο Rousseau κατάλαβαν την κατάσταση της φύσης ως την κατάσταση των ανθρώπων πριν πολιτισμός. Με άλλα λόγια, είναι ένας προβληματισμός για το πώς ήμασταν και πώς συμπεριφερόμαστε ως είδος. Από τον ορισμό του τι είναι η πραγματική μας κατάσταση της Φύσης, θα είναι δυνατόν να νομιμοποιήσουμε μια μορφή κυβέρνηση και μια δομή της κοινωνίας.

Η κατάσταση της φύσης σύμφωνα με τον John Locke

Αυτός ο Βρετανός φιλόσοφος του 17ου αιώνα πίστευε αρχικά ότι τα ανθρώπινα όντα ζούσαν ειρηνικά, ενήργησαν ελεύθερα και είχαν στάση αμοιβαίας συνεργασίας. Ο μοναδικός νόμος Σεβάστηκαν ήταν ο Φυσικός Νόμος, δηλαδή η ιδέα ότι κανείς δεν πρέπει να βλάψει τους άλλους. Ο Locke κατάλαβε ότι ο ανθρώπινος λόγος είναι ικανός να κατανοήσει αυτόν τον βασικό Φυσικό Νόμο και, επομένως, είναι απαραίτητο να επιβληθεί η συμμόρφωσή του.

Σύμφωνα με τον Locke, ώστε οι άντρες να μην παραβιάζουν τον Φυσικό Νόμο, είναι απαραίτητο να δημιουργηθεί συμφωνία μεταξύ ολόκληρης της κοινωνίας. Το σύμφωνο μεταξύ ατόμων προέκυψε για τη διαφύλαξη της φυσικής ελευθερίας και της ατομικής ιδιοκτησίας. Με αυτές τις εγκαταστάσεις στο State of Nature, ο Locke υποστηρίζει ότι η πιο κατάλληλη μορφή διακυβέρνησης για ολόκληρη την κοινωνία είναι η

φιλελευθερισμός βασισμένο στο κατανομή αρμοδιοτήτων.

Η κατάσταση της φύσης σύμφωνα με τον Thomas Hobbes

Αυτός ο Βρετανός φιλόσοφος του δέκατου έβδομου αιώνα εξέτασε επίσης την έννοια της κατάστασης της φύσης του ανθρώπου προκειμένου να νομιμοποιήσει την καταλληλότερη μορφή διακυβέρνησης. Ο Χόμπς ξεκινά από την υποθετική υπόθεση σύμφωνα με την οποία ο άνθρωπος ζούσε σε μια μόνιμη κατάσταση πολέμου, αφού ο άνθρωπος είναι, με τα λόγια του, ένας λύκος για τον άνθρωπο. Σε αυτήν την κατάσταση συνεχούς πολέμου, τα άτομα χρειάζονται ένα κοινωνικό σώμα που είναι ικανό να διαρθρώσει μια δίκαιη κοινωνία.

Κατά συνέπεια, τα άτομα πρέπει να συμφωνήσουν μεταξύ τους να παραιτηθούν της φυσικής τους τάσης για αντιπαράθεση και γι 'αυτό συμφωνούν να παραδώσουν την κυβέρνηση σε έναν απόλυτο μονάρχη. Έτσι, ο Χόμπς έγινε ο θεωρητικός του πολιτικού απολυταρχισμού, η μορφή της κυβέρνησης που επιτρέπει τη διατήρηση του φυσικού νόμου όλων ενάντια σε όλους.

Η κατάσταση της φύσης σύμφωνα με τον Rousseau

Ο Ρουσσώ είναι φιλόσοφος που γεννήθηκε στη Γενεύη το 1712. Μοιράζεται με τους Locke και Hobbes την ιδέα μιας κοινωνικής σύμβασης μεταξύ ανδρών ως βάση για τη νομιμοποίηση μιας μορφής κυβέρνησης. Ωστόσο, η άποψή του για την κατάσταση της φύσης είναι σαφώς διαφορετική. Ο Rousseau ισχυρίστηκε ότι ο μη πολιτισμένος άνθρωπος ζούσε σύμφωνα με τα ένστικτά του, ο άνθρωπος ήταν ένα μοναχικό και καθαρό ζώο που ανταποκρίνεται στις βασικές του ανάγκες.

Ο άνθρωπος σε μια φυσική κατάσταση δεν είναι ούτε καλός ούτε κακός, αλλά είναι πλήρως ενσωματωμένος στη φύση σε μια κατάσταση αθωότητας. Στη ζωή στη Φύση, ο άνθρωπος ζούσε ευτυχισμένα, αλλά η κατανομή της εργασίας και η εμφάνιση της ιδιωτικής ιδιοκτησίας την καθιστούσαν πιο περίπλοκη και δύσκολη. συνύπαρξη.

Έτσι, το ισότητα το φυσικό και η ευτυχία άρχισαν να εξασθενίζουν. Αυτό δημιουργεί μια εκτεταμένη διαφθορά της ύπαρξης. Για να ξεπεραστεί αυτός ο εκφυλισμός της ζωής στην κοινωνία, ο Rousseau πρότεινε την ανάγκη για ένα σύμφωνο, ένα κοινωνικό συμβόλαιο που τερματίζει τις ανισότητες. Αυτή η κοινωνική σύμβαση πρέπει να βασίζεται στην ελευθερία να αποφασίζει μεταξύ όλων, έτσι το Δημοκρατία Είναι το σύστημα διακυβέρνησης που συνδέεται καλύτερα με την αυθεντική κατάσταση της φύσης.

Φωτογραφία: iStock - Παραμένει

Θέματα στη Φύση