Ορισμός του κράτους πρόνοιας
Miscellanea / / July 04, 2021
Από την Cecilia Bembibre, τον Ιούνιο. 2012
Το κράτος πρόνοιας είναι μια πολιτική έννοια που έχει να κάνει με μια μορφή διακυβέρνησης στην οποία το κράτος, όπως λέει το όνομά του, νοιάζεται για την ευημερία όλων των πολιτών της, ώστε να μην έχουν τίποτα, να μπορούν να ικανοποιήσουν τις βασικές τους ανάγκες, παρέχοντας σε αυτήν την περίπτωση ό, τι δεν μπορούν να πάρουν με τα δικά τους μέσα και στη συνέχεια να αναλάβουν τις υπηρεσίες και τα δικαιώματα ενός μεγάλου μέρους του πληθυσμού που θεωρούνται ταπεινοί ή ξεπεσμένος.
Σύστημα διακυβέρνησης στο οποίο το κράτος παρεμβαίνει για να παρέχει στις πιο ευάλωτες τάξεις βοήθεια για να τους βγάλει από αυτήν την κατάσταση
Επιβλήθηκε με μεγαλύτερη δύναμη το 1945, μετά τον Δεύτερο Παγκόσμιο Πόλεμο, με μια σκηνή μεγάλης οικονομικής κατάθλιψης, εργατικών αγώνων, ανισότητα κοινωνική και καπιταλιστική εκμετάλλευση της εργατικής τάξης.
Οι αναλυτές το ορίζουν ως έναν τρόπο οργάνωσης του κράτους από το συνδυασμό ενός καπιταλιστικού συστήματος, ενός δημοκρατικού συστήματος και χωρίς να ξεχνάμε το μάτι για την επίτευξη κοινωνικής ευημερίας.
Πυλώνες που το υποστηρίζουν
Οι πυλώνες στους οποίους βασίζεται είναι η παροχή επιδοτήσεων σε αυτούς τους κατοίκους σε ευάλωτες καταστάσεις όπως οι άνεργοι και οι ηλικιωμένοι. καθολικό και δωρεάν σύστημα υγειονομικής περίθαλψης · εγγυάται το εκπαίδευση σε όλους; επαρκή και συνειδητή κατανομή του πλούτου · και παρέχουν αξιοπρεπή στέγαση.
Πηγή
Το κράτος πρόνοιας είναι ένα πολύ πρόσφατο φαινόμενο που είχε μεγάλη δυναμική σε διάφορα μέρη του κόσμου τον 20ο αιώνα λόγω των διαφορετικών κρίσεων οικονομικούς, πολέμους και συγκρούσεις διαφόρων ειδών που σήμαινε πολύ σκληρές και δύσκολες συνέπειες για μεγάλο μέρος των πληθυσμών Δυτικοί.
Η ιδέα ενός κράτους πρόνοιας υπάρχει από τα μέσα του 19ου αιώνα, όταν διαφορετικές κοινωνικές ομάδες (ειδικά οι εργαζόμενοι) άρχισαν να αγωνίζονται για την αναγνώριση των δικαιωμάτων τους στο Διεθνές.
Από τότε, και ειδικά τον 20ο αιώνα, ξεκινώντας με γεγονότα όπως η Μεγάλη Ύφεση του 1929 ή οι μεταπολεμικοί χρόνοι τότε Από τον 1ο και τον 2ο Παγκόσμιο Πόλεμο, προκύπτει η έννοια ενός κράτους που είναι υπεύθυνο να παρέχει σε αυτούς τους ταπεινούς ή μειονεκτούντες τομείς ορισμένες υπηρεσίες και βοήθεια για να συμπληρώσουν αυτό που δεν μπορούν να πάρουν σε ένα άνισο ή άδικο σύστημα όπως το καπιταλιστής.
Η επιρροή του οικονομολόγου Κέινς
Υποστηρίχθηκε ειδικά από τις θεωρίες του βρετανικού οικονομολόγου Κέινς που προώθησε την κρατική παρέμβαση για την επίλυση οικονομικών προβλημάτων.
Μια αμφιλεγόμενη και επικριτική πρόταση
Η οικονομική πρόταση του Κέινς έχει συγκεντρώσει πολλές κριτικές από την εμφάνισή της και μέχρι σήμερα. θεωρήστε ότι το πρόβλημα επιλύεται εν μέρει και επιδεινώνεται όταν οι κρατικές δαπάνες οδηγούν σε α οικονομία που χρησιμοποιεί πλήρως το πόροι έχετε, και ξοδεύετε ακόμη περισσότερα από όσα έχετε στο κουτί.
Αναπόφευκτα αυτή η κατάσταση θα οδηγήσει σε μια σοβαρή πληθωριστική κατάσταση, στην οποία Εάν το κράτος δεν αλλάξει πορεία, το κράτος θα αναγκαστεί να εκδώσει περισσότερο νόμισμα για να καλύψει τα έξοδα. ορίζεται.
Τώρα, το σφάλμα δεν συμβαίνει με τον Κέινς, αφού το είχε προτείνει κάποτε Ισορροπία η βοήθεια πρέπει να περιοριστεί και να αυξηθούν τα επιτόκια, αλλά φυσικά, πολύ λίγοι πολιτικοί ηγέτες ήθελαν και θέλουν να αναλάβουν το πολιτικό κόστος ενός μέτρο αυτού του τύπου, μειώνοντας τις δημόσιες δαπάνες και συνεπώς επιδοτήσεις, διότι προφανώς είναι ένα μη δημοφιλές μέτρο και πολύ περισσότερο σε περιόδους εκστρατείας προεκλογικός.
Η κρίση του 1929 ήταν ένα μεγάλο πλήγμα για το καπιταλισμός αφού προκάλεσε ότι ένα πολύ σημαντικό μέρος της δυτικής κοινωνίας έπεσε στη δυστυχία.
Λαμβάνοντας υπόψη αυτές τις συνθήκες, η ανάπτυξη ενός κράτους ικανού να συγκρατήσει τη δυστυχία, τη φτώχεια και την πείνα ήταν ένα φαινόμενο μεγάλης σημασίας και μεγάλης ανάγκης.
Για το κράτος πρόνοιας υπάρχουν τρία σχετικά στοιχεία: Δημοκρατία, δηλαδή, τη διατήρηση μη αυταρχικών ή αυταρχικών πολιτικών μορφών · κοινωνική ευημερία, δηλαδή, η παροχή στην κοινωνία της οικονομικής και κοινωνικής στήριξης που απαιτείται για την πρόοδο · καπιταλισμός, δεδομένου ότι για το κράτος πρόνοιας ο καπιταλισμός δεν είναι απαραίτητα πρόβλημα, αλλά συχνά υποτίθεται ότι συνύπαρξη με το ίδιο.
Σύμφωνα με τους υπερασπιστές του Κράτους Πρόνοιας, μια μεγαλύτερη κρατική παρέμβαση στην οικονομία είναι μια από τις πιο σημαντικές κατευθυντήριες γραμμές, εφόσον εάν η αγορά είναι ποιος ρυθμίζει τις κοινωνικοοικονομικές σχέσεις θα υπάρχουν πάντα μειονεκτούντες τομείς και ο αυξανόμενος πλούτος μερικών μπορεί να οδηγήσει σε μεγάλη ανισορροπία με αποτέλεσμα βαθιά κρίση.
Έτσι, το κράτος πρόνοιας ρυθμίζει θέματα όπως η απασχόληση, η παραγωγή, η πρόσβαση σε στέγαση, η εκπαίδευση και η δημόσια υγεία κ.λπ.
Λόγω των σημαντικών δημοσιονομικών δαπανών που μια κατάσταση αυτού του τύπου μπορεί να σημαίνει για ένα έθνος, σήμερα αυτή η μορφή πολιτική Έχει κάπως δυσφημιστεί και συχνά προτιμώνται συστήματα που συνδυάζουν την πρόσβαση στο κοινό με σημαντική ιδιωτική παρέμβαση.
Θέματα στο κράτος πρόνοιας