Ορισμός του Πολυεθνικού Κράτους

Από εθνική άποψη, α έθνος Μπορεί να είναι ομοιογενές ή πολυεθνικό και πληθυντικό. Είναι ομοιογενές όταν η συντριπτική πλειοψηφία των κατοίκων της έχει τα ίδια φυλετικά χαρακτηριστικά, τα ίδια Γλώσσα και μερικές παραδόσεις. Ένα έθνος είναι πολυεθνικό εάν υπάρχει ποικιλία φυλετική και πολιτιστική στο έδαφος.

Η κατηγορία της πολυεθνικής κατάστασης είναι ισοδύναμη με μια άλλη, πολυπολιτισμική κατάσταση. Αν και δεν είναι επίσημο όνομα, χώρες όπως ο Ισημερινός, η Κολομβία ή το Περού έχουν ενσωμάτωσε την έννοια της πολυεθνικής πολιτείας στα αντίστοιχα συνταγματικά κείμενα για αναγνώριση ο διαφορετικότητα κουλτούρας της κοινωνίας. Αυτή η αναγνώριση υπονοεί το σέβομαι προς τις εθνοτικές μειονότητες ενός έθνους.

Παναμάς και Ρωσία, δύο παραδείγματα πολυεθνικών κρατών

Ο Παναμάς είναι μια χώρα της Κεντρικής Αμερικής με 4 εκατομμύρια κατοίκους σύμφωνα με την απογραφή του 2016. Υπάρχει πληθυσμός αυτόχθονες με περισσότερους από 300.000 κατοίκους (συγκεκριμένα υπάρχουν επτά αυτόχθονες πληθυσμοί και καθένας από αυτούς έχει τη δική του γλώσσα και

παραδόσεις). Από την άλλη πλευρά, ο πληθυσμός του Παναμά αποτελείται από μιγάδες, μαύρους και mestizos (70 από τους κατοίκους είναι mestizos, 10% λευκό, 8% είναι αυτόχθονες και 1% ασιατικής καταγωγής που προέρχονται κυρίως Κίνα).

Η Ρωσία είναι η μεγαλύτερη χώρα στον κόσμο σε μέγεθος και με 150 εκατομμύρια κατοίκους. Εθνικά το ρωσικό κράτος παρουσιάζει μεγάλη πολυπλοκότητα. Οι Ρώσοι αποτελούν την πλειοψηφία της εθνοτικής ομάδας, περίπου το 80% του συνολικού πληθυσμού (το υπόλοιπο 20% αποτελείται από Ουκρανούς, Τσετσένους, Μπασκίρ και Αρμένιους). Από την άλλη πλευρά, περισσότερες από 100 διαφορετικές γλώσσες ομιλούνται στη Ρωσία (ορισμένες από αυτές είναι επίσημα αναγνωρισμένες, αλλά οι περισσότερες όχι).

Η Ιαπωνία ως παράδειγμα ενός κοινωνικά ομοιογενούς κράτους

Η ιαπωνική κοινωνία έχει μια ριζωμένη αίσθηση Εθνική ταυτότητα και η εθνοτική ποικιλομορφία είναι μειονότητα και με μικρή πολιτιστική σημασία. Από γλωσσική άποψη, το Standard Japanese χρησιμοποιείται σε όλη τη χώρα και οι διάλεκτοι των Ιαπωνικών δεν αναγνωρίζονται επίσημα.

Παρά την ομοιογένεια της ιαπωνικής κοινωνίας, οι κάτοικοι των νησιών Ryukyu (οι Ryukyuans) και εκείνα του νησιού Χονσού (το Ainu) αποτελούν εξαίρεση, καθώς έχουν τη δική τους γλώσσα και πολιτισμό τα δικά. Και οι δύο εθνοτικές μειονότητες έχουν μικρή επιρροή στο έθνος ως σύνολο και είναι πολιτισμικά στο χείλος της εξαφάνισης.

Φωτογραφία: Fotolia - lvnl

Ζητήματα στην Πολυεθνική Πολιτεία