Έννοια στον ορισμό ABC

Η πράξη της προτροπής αναφέρεται στην πράξη του να μιλάς σε κάποιον με την πρόθεση να τον πείσεις για κάτι, να κάνεις μια πρόταση ή να τον ενθαρρύνεις. Κανονικά αυτός που προτρέπει είναι ένα άτομο που έχει ένα συγκεκριμένο εξουσία Σχετικά με τους άλλους.

Ένας στρατηγός απευθύνεται στον στρατό του πριν από τη μάχη μέσω μιας προτροπής. Με ανάλογο τρόπο, ένας θρησκευτικός ηγέτης απευθύνεται στους πιστούς του ή ένας πολιτικός ηγέτης απευθύνεται στους οπαδούς του με λόγια με τα οποία προσπαθεί να μεταφέρει ιδέες ή συναισθήματα που χρησιμεύουν για να τους παρακινήσουν. Σε κάθε περίπτωση, μια προτροπή είναι μια πρόταση που βασίζεται σε ένα αιτιολογία.

Υπάρχουν τρία στοιχεία στην προτροπή: κάποιος που μιλά, ένα κοινό και το περιεχόμενο μιας ομιλίας. Για να είναι πειστικά τα λόγια, ο ομιλητής πρέπει να έχει ορισμένες ιδιότητες, για παράδειγμα ευκολία ομιλίας, εξουσία ηθικός και πνευματική και ικανότητα σύνδεσης με άλλους.

Εάν αυτός που προτρέπει έχει επιδεξιότητα

διασκορπιστικό, το κοινό θα δώσει προσοχή και πιθανότατα θα αποδεχτεί την πρόταση της ομιλίας. Όσον αφορά το περιεχόμενο, θα είναι πειστικό εάν το μήνυμα είναι σαφές, συναισθηματικό και άμεσο.

Στο θεολογικό βασίλειο

Ο όρος προτροπή προέρχεται από τα ελληνικά, συγκεκριμένα από την παρακλίση, η οποία θα μπορούσε να μεταφραστεί ως έκκληση ή παρηγοριά. Στην Καινή Διαθήκη υπάρχουν αρκετές αναφορές σε αυτήν την έννοια και συνήθως χρησιμοποιείται για να αναφερθεί το δώρο να πείσει ή να ενθαρρύνει άλλους μέσω λέξεων. Υπό αυτήν την έννοια, ο Ιησούς Χριστός προτρέπει τους οπαδούς του, δηλαδή, πρότεινε κάτι που πρέπει να διέπει τους δικούς τους συμπεριφορά (για αυτό χρησιμοποίησε παραβολές που χρησιμεύουν ως παραδείγματα που απεικονίζουν τις διδασκαλίες του).

Στο στρατιωτικό πεδίο

Πριν από την έναρξη μιας μάχης, οι στρατιώτες γνωρίζουν ότι μπορούν να πεθάνουν. Κατά συνέπεια, όποιος τους προτρέπει (για παράδειγμα, ο αρχηγός) πρέπει να τους πείσει να είναι θαρραλέοι και αποφασιστικοί. Τα λόγια του στρατηγού είναι ένα είδος προτροπής, συγκεκριμένα μια ορχήστρα. Στη μάχη το πνεύμα των στρατευμάτων φλεγμονή με πολύ ηχηρές ιδέες (σώστε τη χώρα, πολεμήστε στο όνομα του Θεού ή αγωνίστε για Ελευθερία από μια πόλη).

Τύποι ηχείων

Υπάρχουν ομιλητές που κάνουν την προτροπή τους να φτάσει στο καρδιά εκείνων που τον ακούνε, ενώ άλλοι είναι βαρετοί. Σε γενικές γραμμές, υπάρχουν τέσσερις τύποι ηχείων:

1) αυτός που μιλά μόνο όταν είναι πολύ σίγουρος για το τι πρόκειται να πει και η συλλογιστική του βασίζεται σε αυστηρές πληροφορίες,

2) αυτός που απευθύνεται σε άλλους με ένταση Συναισθηματική και μια ορισμένη επιθετικότητα,

3) το ηχείο όμορφη που χρησιμοποιεί το χιούμορ για να συνδεθεί με το κοινό και

4) ο πρακτικός ομιλητής του οποίου σκοπός είναι να εξηγήσει όσο το δυνατόν περισσότερες ιδέες.

Φωτογραφία: Fotolia - teguhjatipras

Θέματα στο Exhort