Έννοια στον ορισμό ABC
Miscellanea / / July 04, 2021
Από τη Florencia Ucha, τον Αύγουστο 2010
Ονομάζεται εξορία στο εγκατάλειψη ενός ατόμου από τη γη στην οποία ζουνΕν τω μεταξύ, το προαναφερθέν στοιχείο μπορεί να είναι εθελοντική ή αναγκαστική, αυτή η τελευταία περίπτωση είναι γνωστή ως εκπατρισμός και γενικά οι λόγοι για αυτό αποδεικνύεται πολιτική. “Ο Χουάν έπρεπε να αντιμετωπίσει μια πολύ οδυνηρή εξορία που διήρκεσε σχεδόν δύο δεκαετίες.”.
Εγκατάλειψη, συνήθως αναγκαστική, που ένα άτομο κατασκευάζει από την πατρίδα του για πολιτικούς ή θρησκευτικούς λόγους
Από την άλλη πλευρά, ο όρος χρησιμοποιείται επίσης για να αναφέρεται στο μέρος όπου κατοικεί η εξορία, καθώς και ο χρόνος που αφιερώνεται εκεί. “Ήταν κατά τη διάρκεια της εξορίας του που παρήγαγε το μεγαλύτερο μέρος του λογοτεχνικού του έργου.”.
Αν και αποδεικνύεται ότι είναι το πιο συνηθισμένο, όχι μόνο οι άνθρωποι πηγαίνουν στην εξορία, αλλά έχουν επίσης υπάρξει περιπτώσεις έθνη και εξόριστες κυβερνήσεις, αυτές είναι οι περιπτώσεις του Αρμενία, μεταξύ των ετών 1078 και 1375 και Θιβέτ, αντίστοιχα.
Το ερώτημα πολιτική Είναι αναμφίβολα ο λόγος κατ 'εξοχήν για τους εξόριστους και συνδέεται πάντα με μια ολοκληρωτική άσκηση εξουσίας, μια δικτατορία, συστήματα στα οποία ποια εξουσία ανήκει σε ένα άτομο ή ομάδα που την ασκεί με αυταρχικό τρόπο χωρίς περιορισμούς ή ελέγχους άλλων εξουσιών που διαθέτει. δράση.
Από την άλλη πλευρά, το θρησκευτικό ζήτημα πρέπει επίσης να αναφερθεί επειδή σε μερικές στιγμές της ιστορίας, η πίστη που κάποιος ισχυρίστηκε ήταν επίσης αντικείμενο πολιτικές διώξεις και οδήγησαν σε χιλιάδες ανθρώπους να εγκαταλείψουν την πατρίδα τους, επειδή χαρακτηρίστηκαν από τις αρχές για τη θρησκευτική πίστη ότι εξέφρασαν.
Σώσε τη ζωή
Ο πρωταρχικός σκοπός που επιδιώκει ένα άτομο που υποφέρει κάποιου είδους δίωξη στη χώρα του, για το δικό του ιδεολογία, για τις θρησκευτικές του πεποιθήσεις, μεταξύ άλλων λόγων, όταν αποφασίζει να πάει σε εξορία, είναι να σώσει τη ζωή του, να είναι ασφαλές, να αποφύγει το θάνατο, τόσο του δικού του όσο και εκείνου του οικογένεια, δεδομένου ότι συνήθως το απειλή της ζημιάς εκτείνεται σε ολόκληρη την ομάδα οικογένειας. Γι 'αυτό είναι φυσιολογικό να βρίσκουμε ολόκληρες οικογένειες στην εξορία.
Ένα από τα πιο πρόσφατα γεγονότα στην ιστορία που παρήγαγε τεράστιο αριθμό εξόριστων ήταν το Δεύτερος Παγκόσμιος πόλεμος και τι το άφησε.
Πόλεμοι και δικτατορίες, αιτίες εξόριστων
Με την πάροδο του χρόνου, με την εξουσία των Ναζί και των Κομμουνιστών, ένας καταρράκτης εξόριστων πραγματοποιήθηκε σε πολλές, πολλές χώρες. Σε ορισμένες περιπτώσεις, άτομα που είχαν ενεργό πολιτική ζωή και έντονη μαχητικότητα στα πολιτικά κόμματα αποφάσισαν να το κάνουν πηγαίνετε στην εξορία για να σώσετε τη ζωή τους, και εκείνων της οικογένειάς τους, οι οποίοι ήταν σε κάποιο κίνδυνο εάν παρέμεναν στη χώρα που κυριαρχούσε δύναμη πολιτική ανταγωνιστική του σκέψη.
Και σε άλλες καταστάσεις, όπως ήταν ο κοινός παρονομαστής στην εβραϊκή κοινότητα, μερικοί άνθρωποι έπρεπε να εγκαταλείψουν τις χώρες καταγωγής τους. επειδή η κοινότητα στην οποία ανήκαν άρχισε να διώκεται σκληρά από το ναζιστικό καθεστώς, για να ονομάσει μια γεννήτρια του εξόριστοι.
Ένα από τα πιο διάσημα εξόριστα αυτής της εποχής ήταν το Γερμανός φυσικός Άλμπερτ Αϊνστάιν, ο οποίος έπρεπε να πάει στην εξορία στο ΗΠΑ όταν ο Ναζισμός.
Εν τω μεταξύ, ένα άλλο ιστορικό γεγονός πολύ πιο κοντά χρονολογικά στις μέρες μας, είναι το πραξικόπημα του 1976, που πραγματοποιήθηκε στην Αργεντινή Δημοκρατία, η οποία άφησε επίσης σημαντικό αριθμό πολιτών της χώρας που εξορίστηκε στο εξωτερικό, οι οποίοι ζήτησαν με αυτήν την απόφαση να ξεφύγουν από μια βίαιη και έντονη πολιτική δίωξη μέρος της κρατικής τρομοκρατίας, που συνεπάγεται βασανιστήρια, απαγωγές και φυλάκιση για εκείνους τους πολίτες που δεν συμμερίζονται τις προτάσεις που υποστήριζε το στρατιωτικό καθεστώς στην εξουσία.
Ισπανία, Γαλλία, Μεξικό, Ουρουγουάη Αποδείχθηκε ότι ήταν μερικά από τα μέρη που δέχτηκαν οι περισσότεροι εξόριστοι της Αργεντινής κατά τη διάρκεια εκείνων των χρόνων, με πολλές προσωπικότητες από πολιτισμός, πολιτική και τέχνη.
Στις περισσότερες περιπτώσεις, κάποτε τα ολοκληρωτικά καθεστώτα που δημιούργησαν την εξορία και εγκαθιδρύθηκαν δημοκρατικές κυβερνήσεις, προωθήθηκαν διάφορα προγράμματα των οποίων οι στόχοι ήταν ο επαναπατρισμός του εξόριστοι.
Στην περίπτωση πολλών καλλιτεχνών και διανοούμενων, εξόριστος, ακόμα κι αν ήταν εκεί όπου αναλύθηκε, ένα πολύ λυπηρό και τραγικό γεγονός που Τον έκανε να αφήσει τις ρίζες του και τα στοργή του εγκαίρως, σήμαινε επίσης άνοιγμα και γνώση των καλλιτεχνικών του έργων και λογοτεχνικά σε άλλα μέρη του κόσμου, ειδικά σε αυτό που άνοιξε τις πόρτες για διαμονή και συνέχιση της ζωής τους και της ζωής τους εργασία.
Επειδή ακριβώς αυτό έκαναν οι περισσότεροι εξόριστοι, συνέχισαν τις δραστηριότητές τους και πολλοί από αυτούς κατάφεραν να κερδίσουν έναν σημαντικό χώρο στην έθνος που τους καλωσόρισε, και όταν μπόρεσαν να επιστρέψουν στην πατρίδα τους, κάποιοι το έκαναν, άλλοι όχι, αλλά αυτοί που επέστρεψαν στη χώρα τους, διατηρούσαν πάντα συνεχή επαφή με το έθνος που τους υιοθέτησε σε μια τόσο φοβερή στιγμή οι ζωές τους.
Αλλά πρέπει επίσης να πούμε ότι, όπως ακριβώς η χώρα υποδοχής των εξόριστων πρόσθεσε ταλέντα εκείνη την εποχή, το πατρίδα που διέταξε την εξορία διανοουμένων, καλλιτεχνών, ερευνητών, μεταξύ άλλων, έχασε αναμφίβολα ένα μεγάλο πολιτιστικής κληρονομιάς και επιστημονική εκείνη την εποχή, η οποία φυσικά είναι αναντικατάστατη και ανεπανόρθωτη.
Θέματα στην Εξορία