Ορισμός της νύχτας του σπασμένου γυαλιού

ο αντισημιτισμός (Μισώ τους Εβραίους) δεν είναι μια εφεύρεση των Ναζί, η οποία υπάρχει εδώ και χιλιετίες και έχει αποδειχθεί λίγο-πολύ άγρια ​​σε όλη την ιστορία.

Μεταξύ των επεισοδίων τρόμου εναντίον των Εβραίων (και ότι θα μπορούσαμε να χαρακτηριστούμε ως ένα ακόμη «πογκρόμ» της μακράς λίστας αυτών των πρακτικών κατά των εν λόγω κοινότητα) το πιο σημαντικό που διαπράχθηκε από τους Ναζί πριν από την έναρξη του πολέμου, είναι η λεγόμενη «Νύχτα του σπασμένου γυαλιού» ή, στο Γερμανός, Κρίσταλναχτ.

Η Νύχτα του σπασμένου γυαλιού συνίστατο σε μια σειρά από βανδαλισμούς που διαπράχθηκαν από τους Ναζί εναντίον των Εβραίων και της περιουσίας τους, τη νύχτα της 9-10 Νοεμβρίου 1938.

Αυτές οι πράξεις συνίσταντο σε λιντσάρισμα και καταστροφή και κλοπή περιουσίας των πολιτών. θεωρούνται από τους Ναζί φυλετικούς νόμους ως Εβραίους (ας μην ξεχνάμε ότι, τελικά, αυτοί οι πολίτες ήταν Γερμανοί) διαπράχθηκε στο εμφάνιση υποστηρικτές του καθεστώτος αυθόρμητα, αλλά μετά από αυτό το χέρι του NSDAP και του κυβέρνηση του Ράιχ ως διοργανωτές.

Σε όλα αυτά τα γεγονότα, οι δυνάμεις του ασφάλεια του κράτους (και τα δύο αστυνομικός καθώς ο στρατός και οι πυροσβέστες) παρέμειναν στο περιθώριο, δίνοντας τη θέση τους στον περισσότερο ή λιγότερο οργανωμένο όχλο που διέπραξε τον βανδαλισμό.

Η δικαιολογία για το πογκρόμ ήταν η δολοφονία, δύο ημέρες νωρίτερα, ενός Γερμανού διπλωμάτη στο Παρίσι στα χέρια ενός νεαρού Εβραίου.

Η οικογένεια του τελευταίου είχε στερηθεί της περιουσίας τους και εκδιώχθηκε από τη Γερμανία, έχοντας υποστεί για εβδομάδες δοκιμασία στο σύνορο Γερμανικά-Πολωνικά, από τις αρχές των τελευταίων Χώρα δεν παραδέχτηκαν όλους τους πρόσφυγες.

Αντιμέτωποι με την κατάσταση, απελπισμένη, ο νεαρός Herschel Grynszpan εμφανίστηκε στις 7 Νοεμβρίου, 1938 στη γερμανική πρεσβεία στο Παρίσι και πυροβόλησε αρκετούς πυροβολισμούς σε έναν από τους αξιωματούχους του, ο οποίος πέθανε.

Η κυβέρνηση Ράιχ, εχθρική προς την εβραϊκή κοινότητα, εκμεταλλεύτηκε αυτό το γεγονός για να ενισχύσει περαιτέρω τη φλόγα του αντισημιτισμού, αναγκάζοντάς την να οδηγήσει σε αυτή τη βίαιη δράση.

Συναγωγές κάηκαν σε ολόκληρη τη χώρα (Γερμανία και Αυστρία, που είχαν επίσης ενσωματωθεί στο Ράιχ), τα νεκροταφεία καταστράφηκαν, λεηλατήθηκαν καταστήματα, ιδιωτικές κατοικίες δέχθηκαν επιδρομές και ένας αβέβαιος αριθμός ανθρώπων δολοφονήθηκε, αριθμός που οι ιστορικοί έβαλαν περίπου εκατό θύματα.

Για πρόσθετη ταπείνωση, μετά το Κρίσταλναχτ η γερμανική κυβέρνηση κατηγόρησε τους Εβραίους για αυτό που συνέβη, πραγματοποιώντας πολλές συλλήψεις και αναγκάζοντας την εβραϊκή κοινότητα να αναλάβει το κόστος της αποκατάστασης.

Σε διεθνές επίπεδο, τα νέα των γεγονότων στο Ράιχ δέχτηκαν έντονη κριτική στα περισσότερα μέρη του κόσμου, με αποτέλεσμα πολλές χώρες να αποσύρουν τους πρεσβευτές τους, αλλά, ταυτόχρονα, πρακτική, η διεθνής κοινότητα δεν έκανε τίποτα για να βελτιώσει τις συνθήκες των Εβραίων υπό τον ναζιστικό ζυγό, ούτε το έκανε αύξηση του αριθμού των μεταναστών από τη Γερμανία και τα εδάφη που ελέγχει σε άλλα μέρη του κόσμος.

Φωτογραφίες: Fotolia - Mulder / Zdenek