Ορισμός της τρίτης περιουσίας

Κατόπιν αιτήματος τουΦεουδαρχία και το παλιό καθεστώς, ο Τρίτη περιουσία, Είναι ένα από τα τρία βασικά στρώματα που αποτελούσαν την κοινωνία εκείνη την εποχή και στα προαναφερθέντα πλαίσια.

Ένα από τα κτήματα στα οποία χωρίστηκε η φεουδαρχική και η παλιά κοινωνία του καθεστώτος και στην οποία ανήκαν οι φτωχότεροι και οι πιο προνομιακοί πολίτες.

Ειδικά αποτελείται από το πληθυσμός στερείται των προνομίων από εκείνους που απολάμβαναν την αριστοκρατία και τους κληρικούς, συχνά αναφέρονται επίσης ως η ομάδα του όχι προνομιακό. Άλλα ονόματα που έχει λάβει και η τρίτη πολιτεία σε όλη την ιστορία: pecheros, απλό κράτος, πόλη, απλοί άνθρωποι, απλοί άνθρωποι.

Ποιος το έκανε και τις εσωτερικές διαφορές

Οι τομείς που αποτελούν αυτό το τρίτο κράτος είναι, αφενός, χωρικοί, η οποία αποτελούσε την πλειοψηφία του πληθυσμού, συνήθως εγγεγραμμένος σε δουλοπάροικο ή στο μανιεριανό καθεστώς, και από την άλλη αστική τάξη, που ήταν εκείνοι οι κάτοικοι της πόλης, θεωρητικά ελεύθεροι, σε αντίθεση με τους αγρότες που δεν ήταν στην πραγματικότητα. Εν τω μεταξύ, η αστική τάξη περιελάμβανε: το

τεχνίτες του κάθε εμπορίου που οργανώνεται με τη σειρά του σε συντεχνίες, το έμποροι και έμποροι, που είχε επίσης μια οργάνωση παρόμοια με εκείνη των αγροτών, ειδικά σε πόλεις και περιοδικά σε εκθέσεις, και τέλος το αστικά πλισέ.

Γενικά, υπήρχαν μεγάλες διαφορές ως προς τον πλούτο μεταξύ των μελών της τρίτης περιουσίας, καθώς για παράδειγμα στην αγροτιά υπήρχαν οι πλούσιοι αγρότες που ιδιοκτήτες, ή ελλείψει αυτού, ενοικιαστές μεγάλων εκμεταλλεύσεων και, αντίθετα, εργάτες, που ανήκουν στην ίδια ομάδα αλλά δεν είχαν καν τα εργαλεία καλλιέργεια.

Υπήρχαν επίσης σημαντικές διαφορές εντός της ίδιας της αστικής τάξης, διαφορετικές ανώτερη αστική και κατώτερη αστική τάξη. Για να σας δώσω μια δίκαιη ιδέα, εκείνοι που ήταν τα πλουσιότερα μέλη του τρίτου κτήματος ξεπέρασαν ακόμη και τους κατώτερους ευγενείς.

Ωστόσο, παρόλο που αποτελεί τον πλειοψηφικό τομέα του πληθυσμού, σε ορισμένες περιπτώσεις, στερούνται δικαιωμάτων και υπόκεινται στις αποφάσεις των μοναρχών και άλλων κτήματα.

Στη γαλλική περίπτωση, σε περιόδους μοναρχικού απολυταρχισμού, η τρίτη περιουσία θεωρήθηκε προφανώς αναπόσπαστο κομμάτι της κοινωνίας, αλλά δεν είχαν κανένα προνόμιο, Ακόμα περισσότερο, σίγουρα υποβιβάστηκαν όσον αφορά την αναγνώριση των δικαιωμάτων σε σχέση με τις πιο σχετικές και θεωρούμενες ανώτερες τάξεις όπως η αριστοκρατία και κλήρος.

Ουσιαστικός ρόλος κατόπιν αιτήματος της Γαλλικής Επανάστασης για την επίτευξη της ελευθερίας τους και την επέκταση των δικαιωμάτων τους

Την παραμονή και μετά το Γαλλική επανάσταση (1789) το Third Estate ήταν θεμελιώδες στη διάδοση των νέων ιδεών και φυσικά στην υποστήριξη που παρείχαν στο επαναστατική εξέγερση για την ανατροπή της μοναρχίας με οριστικό τρόπο, γιατί με αυτόν τον τρόπο ήταν δυνατόν να επιτευχθεί το σωστά και περιορίστε την ιστορική υπεροχή του κληρικού και των ευγενών.

Όπως έχουμε ήδη επισημάνει, αποτελείται από ένα ευρύ φάσμα επαγγελμάτων και επαγγελμάτων που ήταν αναμφισβήτητα το οικονομική μηχανή εκείνης της εποχής και ότι ως τέτοια ήθελε να ακουστεί και να έχει μια εκπροσώπηση στο κατάσταση.

Σιγά-σιγά, το Third Estate συγκέντρωσε χρήματα που του επέτρεψαν να προωθήσει τις αλλαγές στην τρέχουσα πολιτική και οικονομική κατάσταση, προστέθηκαν στο επανάσταση σε εξέλιξη φυσικά.

ο διάκριση και η απόρριψη που υπέστη από τη μοναρχία τον οδήγησε να τον πολεμήσει με οποιοδήποτε κόστος και να προωθήσει πάνω απ 'όλα τα άλλα εταιρικότητα που ρύθμιζε τα επαγγέλματα, τις τέχνες και τις συναλλαγές στο παλαιό καθεστώς, και αυτό φυσικά παραβίαζε το εργασιακή ελευθερία.

Ήθελαν επίσης να καταργηθούν οι απαγορεύσεις πρόσβασης στο δημόσιο αξίωμα και στο στρατό, καθώς προορίζονταν μόνο για τα ανώτερα κλιμάκια.

Ο θρίαμβος της Γαλλικής Επανάστασης σήμαινε κατά κάποιο τρόπο τον θρίαμβο της Τρίτης Περιουσίας και τις απαιτήσεις της για μεγαλύτερη αναγνώριση και κοινωνική ελευθερία και πολιτική.

Τόσο πολύ που έγινε η κυρίαρχη τάξη μετά από αυτήν την κεντρική στιγμή στην ιστορία.
Η εξουσία τους υποστηρίχθηκε από τις ιδέες του Διαφωτισμού και επίσης από τον πλούτο που ήξεραν πώς να συσσωρεύουν.

Όλες οι απαιτήσεις σας, όπως η ελευθερία, ασφάλεια νόμιμη και ιδιοκτησία, κατέληξε να αναγνωριστεί και να καθιερωθεί στη διάσημη Διακήρυξη των Δικαιωμάτων του Ανθρώπου και του Πολίτη, την οποία η Συνέλευση πραγματοποιήθηκε τον Αύγουστο του 1789 αναγνώρισε και ενέκρινε.

Θέματα τρίτων ακινήτων