Ορισμός τύπων αφηγητή

Στο γένος λέγονται αφηγηματικά φανταστικά γεγονότα. Αυτοί οι τύποι κειμένων είναι συνήθως μυθιστορήματα ή ιστορίες, αλλά και θρύλοι, μύθοι ή έπη, μεταξύ άλλων. Σε κάθε περίπτωση, τα γεγονότα που παρουσιάζονται σχετίζονται από έναν αφηγητή. Πρέπει να σημειωθεί ότι το σχήμα του αφηγητή δεν πρέπει να συγχέεται με το Συντάκτης του κείμενο.

Με αυτή την έννοια, οι συγγραφείς δημιουργούν το σχήμα του α πομπός φανταστικό που μετρά τα γεγονότα και είναι σωστά ο αφηγητής του κειμένου.

Διακρίνοντας τις κατηγορίες αφηγητών

- Εάν ο αφηγητής είναι μέρος της ιστορίας που διηγείται ή παρεμβαίνει άμεσα κατά τη διάρκεια των γεγονότων, το Πρόκειται για έναν ομοδιεγερτικό αφηγητή (το homo σημαίνει ίσο και το διαιτικό προέρχεται από το Diegesis στα ελληνικά, που σημαίνει ιστορία). Αυτός ο τύπος αφηγητή μπορεί να παρουσιάζει παραλλαγές. Μερικές φορές είναι ο πρωταγωνιστής της ιστορίας, αλλά μπορεί επίσης να είναι απλός μάρτυρας ή δευτερεύων χαρακτήρας.

- Εάν είστε κύριος αφηγητής, συνήθως θα πείτε τη δική σας ιστορία στο πρώτο άτομο.

- Ο αφηγητής μάρτυρας παίρνει το ρόλο ενός απλού θεατή που παρατηρεί την εξέλιξη των γεγονότων και συνήθως λέει την ιστορία στο πρώτο άτομο.

- Ο αφηγητής χαρακτήρων δεν είναι το κέντρο της δράσης που λέει, αλλά είναι μέρος αυτής.

- Εάν ο αφηγητής δεν έχει σχέση με το ιστορία και λέει τα γεγονότα από το εξωτερικό, είναι ετεροδιευθυντικός αφηγητής. Αυτό το αφηγηματικό σχήμα λέει συνήθως τα γεγονότα στη γραμματική τρίτου ατόμου. Υπάρχουν δύο τύποι ετεροδιευθυντικών αφηγητών:

Α) παραδοχή ή

Β) σχετική ή αντικειμενική γνώση των γεγονότων.

Το πρώτο είναι κάποιος που ξέρει απολύτως όλα όσα συμβαίνουν στην αφηγηματική ιστορία, ακόμη και τις σκέψεις και συναισθήματα Από τους χαρακτήρες. Ο δεύτερος αφηγητής περιγράφει τις συγκεκριμένες ενέργειες και δεν κοινοποιεί τις σκέψεις ή συναισθήματα Από τους χαρακτήρες.

- Η φιγούρα του αφηγητή στο δεύτερο άτομο γραμματική είναι η λιγότερο κοινή. Ποιος λέει την ιστορία απευθύνεται α συνομιλητής, για παράδειγμα στον αναγνώστη. Αυτός ο αφηγηματικός πόρος χρησιμοποιείται συνήθως σε ιστολόγια ή στο επιστολικό είδος.

Ο αφηγητής είναι κατά κάποιον τρόπο ένας αόρατος χαρακτήρας στη φαντασία

Ανεξάρτητα από τους τύπους του αφηγητή που υπάρχουν, η μορφή του αφηγητή μιας ιστορίας γίνεται ένας άλλος χαρακτήρας. Ο συγγραφέας ενός μυθιστόρημα εφευρίσκει έναν αφηγητή, ο οποίος γίνεται φανταστικός συγγραφέας του ίδιου του μυθιστορήματος. Αν και ο αναγνώστης μπορεί να μην το αντιλαμβάνεται άμεσα, επικοινωνεί με τον αφηγητή που του λέει μια ιστορία.

Φωτογραφίες: Fotolia - absent84 - mrswilkins