Παράδειγμα Λογοτεχνικού Κρανίου

ο λογοτεχνική καλαβερίτα Πρόκειται για μια παραδοσιακή μεξικάνικη σύνθεση, η οποία είναι φτιαγμένη με αίσθηση και αστείο τρόπο μέσα από στίχους και ποιήματα ένας άτακτος ή ειρωνικός τόνος για ένα άτομο, το οποίο μπορεί να είναι ακόμα ζωντανό ή για κάποιον που έχει ήδη πέθανε. Αυτή η λογοτεχνική έκφραση χρησιμοποιείται στις ημερομηνίες κοντά στη γιορτή της Ημέρας των Νεκρών.

Τα λογοτεχνικά κρανία είναι γνωστά στο Μεξικό από τον 19ο αιώνα, που ονομάστηκαν αρχικά «Πάνθεον». Ωστόσο, υπάρχουν ενδείξεις για την προέλευση και την ύπαρξή της από την εποχή των αποικιακών χρόνων τον 18ο αιώνα, όταν οι δυσαρεστημένοι κρεολές έγραψαν pasquines με τη μορφή επιτάφιος, γνωστοποιώντας τη διαφωνία τους με τις αρχές. Απαγορεύτηκαν από τις κυβερνήσεις της Βικεριανής να χρησιμοποιηθούν ως μέσο κριτικής των σημαντικών χαρακτήρων της στιγμής.

Σε ένα λογοτεχνική καλαβερίτα Η ψευδαίσθηση γίνεται σε ορισμένα χαρακτηριστικά του ατόμου στο οποίο είναι αφιερωμένο, που μπορεί να είναι και τα δύο πράγματα που σχετίζονται με τη σωματική διάπλαση του ατόμου, το επάγγελμα, τις προτιμήσεις, τα χόμπι κ.λπ. Είναι δομημένο με τη μορφή επιτάφιου, τακτικά μέσω στίχων ή απλών ποιημάτων. Υπάρχουν επίσης μικρά κρανία που παραπέμπουν σε ένα συμβάν, το εξατομικεύουν και το χαιρετούν παρόμοιο με αυτό που χρησιμοποιούν οι άνθρωποι.

Προς το παρόν το λογοτεχνική καλαβερίτα συνεχίζει να χρησιμοποιείται για να ασκεί κριτική σε δημόσια πρόσωπα και είναι επίσης αφιερωμένα σε όλους.

Αν και μπορούν να γίνουν ανά πάσα στιγμή, είναι παράδοση να τα κάνετε κατά τη διάρκεια των εορτασμών γύρω από τις γιορτές του η μέρα των νεκρών την 1η και 2 Νοεμβρίου.

Παράδειγμα λογοτεχνικού κρανίου:

Ότι η Ντόνα Έλβιρα είναι άρρωστη και δεν φροντίζει τον εαυτό της,

Εάν συνεχίσετε έτσι με την υγεία σας, θα φτάσετε σύντομα στο φέρετρο.

Ο Clodomiro ήταν τακτικός στο κρασί,

Και μια μέρα τόσο κρασί που έπινε,

Η κλαίγοντας τιλίκα τον πήρε μακριά.

Του πρόσφερε το κρασί του για να το αποφύγει,

Αλλά του είπε, δεν πίνω κρασί

Και του είπε ότι ήρθε μόνο για αυτόν,

Και ότι θα το έπαιρνε ακόμα κι αν ζύγιζε το βαρέλι.

Ο Ρομπέρτο ​​ήταν ένας μονόφθαλμος άνθρωπος,

Ποιος περπατούσε πάντα από το λιμάνι,

Μια μέρα τον προσέλαβαν σε μια βάρκα,

Και πήγαν στη θάλασσα.

Όταν έφυγαν είδε στο λιμάνι,

Στην catrina που της μίλησε,

Και να φύγω από το θάνατο,

Ο ασταθής πήρε το τιμόνι,

Γυρίζοντας το σκάφος ξαφνικά.

Δεδομένου ότι δεν μπορούσα να δω από τη μία πλευρά,

Πήγε να συντρίψει το ford,

Κάνοντας το πλοίο να κυλήσει στο πλάι του,

Συνθλίβοντας όλους τους ανθρώπους.

Σε αυτό ήρθε ο θάνατος,

Και είπε ξαφνικά,

Δεν ήρθα για σένα σήμερα

αλλά επειδή είσαι τόσο απερίσκεπτος,

Θα σε πάρω μαζί με όλους τους ανθρώπους.

Σου μίλησα για να σε σώσω,

Λοιπόν, σήμερα δεν πρέπει να σε αγγίξω.

Αλλά για ό, τι έχετε κάνει

Πηγαίνετε κατευθείαν στην τρύπα.