Ορισμός της συλλογικής μνήμης

Η μνήμη είναι η ικανότητα να θυμάστε δεδομένα και συμβάντα. Αυτή η λειτουργία της ανθρώπινης διάνοιας έχει διπλή διάσταση: το άτομο και το συλλογικό. Η έννοια της συλλογικής μνήμης αναφέρεται σε όλες αυτές τις πτυχές που αποτελούν μέρος του κληρονομιά μιας κοινότητας. Αυτός ο όρος σχετίζεται με φαινόμενα που σχετίζονται με κοινή γνώμη και με αυτό εκφράζεται το κοινωνικό πλαίσιο της κοινής μνήμης.

Ο οποίος χρησιμοποίησε αυτή την ιδέα για πρώτη φορά ήταν ο Γάλλος στοχαστής Maurice Halbwachs (1877-1945).

Άνθρωποι της ίδιας γενιάς

Εκείνοι που γεννήθηκαν την ίδια χρονική περίοδο συνήθως έχουν πολύ παρόμοιες αναμνήσεις από το παρελθόν. Είναι κοινό για αυτούς να διατηρούν στη μνήμη τους ποια παιχνίδια έπαιξαν, τι ΜΟΥΣΙΚΗ άκουσαν ή ποιες ταινίες παρακολούθησαν στη νεολαία τους.

Όλες οι γενιές ενώνονται με κάποιες εμπειρίες που ξεπερνούν το προσωπικό επίπεδο. Όσοι γεννήθηκαν στις αρχές της δεκαετίας του 1960 στην Ισπανία πιθανότατα θυμούνται ορισμένα επεισόδια από αυτά

Παιδική ηλικία και νεολαία: η άφιξη του ανθρώπου στη Σελήνη, οι πρώτες έγχρωμες τηλεοράσεις, το παιχνίδι των μαρμάρων στους δρόμους ή η μοντέρνα μουσική στα νυχτερινά κέντρα.

Δεν είναι απαραίτητο να ζήσετε μια εμπειρία για ολόκληρη την κοινωνία να τη θυμάστε

Ορισμένα γεγονότα θυμούνται ολόκληρη η κοινωνία παρόλο που δεν ήταν γνωστά από πρώτο χέρι. Η ανθρωπότητα στο σύνολό της έχει μια ανάμνηση σχετικά μακρινών στιγμών στο χρόνο, όπως το Εβραϊκό Ολοκαύτωμα, το ψυχρός πόλεμος, την πτώση του Τείχους του Βερολίνου ή την επίθεση στους Δίδυμους Πύργους.

Το μακρινό παρελθόν είναι επίσης μέρος της συλλογικής μνήμης

ο βιβλιογραφία, ο κινηματογράφος και η σχολική εκπαίδευση μας επιτρέπουν να έχουμε μια γενική ιδέα για το τι συνέβη σε άλλα στάδια της ανθρωπότητας. Ομοίως, σε ορισμένες πόλεις υπάρχουν σημάδια του παρελθόντος: εκκλησίες ή τείχη αιώνων, εμπορικές εγκαταστάσεις που συχνόταν από τους προγόνους μας, καθώς και από δρόμους και πλατείες της πόλης μας που χτίστηκαν σε άλλες εποχές.

Ανακεφαλαίωση

Η ιδέα της συλλογικής μνήμης αποτελείται από διάφορες ενότητες και αναφορές:

1) τις συγκεκριμένες ημερομηνίες που θυμούνται ολόκληρη μια κοινότητα (για παράδειγμα, η ημερομηνία ίδρυσης της πόλης ή ένα ιστορικό επεισόδιο ιδιαίτερης σημασίας),

2) τα μνημεία ενός τόπου είναι δείκτες επεισοδίων και χαρακτήρων στην ιστορία και

3) Η λογοτεχνία και ο κινηματογράφος μεταδίδουν επίσης πληροφορίες για την κοινωνία στο σύνολό της (τα μυθιστορήματα του Dickens μας λένε πώς έζησε στη Μεγάλη Βρετανία τον 19ο αιώνα και χάρη στους Δυτικούς ξέρουμε πώς ήταν οι πόλεις του Midwest στις Ηνωμένες Πολιτείες).

Εν ολίγοις, η συλλογική μνήμη είναι κάτι περισσότερο από αναμνήσεις του παρελθόντος, καθώς μαζί της το Ταυτότητα από μια πόλη. Χωρίς συλλογική μνήμη, μια κοινότητα αγνοεί τις ρίζες και τις παραδόσεις της. Με άλλα λόγια, άνθρωποι χωρίς μνήμη είναι άνθρωποι χωρίς ιστορία.

Φωτογραφία: Fotolia - jiaking1

Συλλογικά θέματα μνήμης