Ορισμός του Mea Culpa

Η λατινική φράση mea culpa σημαίνει κυριολεκτικά "είναι δικό μου λάθος" και χρησιμοποιείται συνήθως όταν κάποιος αναγνωρίζει ένα δικό του σφάλμα ή υποθέτει ευθύνη σε κάποιο θέμα. Λέγεται ότι κάποιος τραγουδάει το mea culpa όταν παραδέχεται ότι έχει κάνει λάθος.

Μια άσκηση αυτο-κριτικής

Τα ανθρώπινα όντα δυσκολεύονται να αναγνωρίσουν τα λάθη μας. Πολύ συχνά επιβεβαιώνουμε ότι δεν είμαστε ένοχοι για όσα έχουμε κάνει, αλλά ότι άλλοι είναι υπεύθυνοι για τις αποτυχίες μας. Έτσι, λέμε ότι ο σύντροφος, οι γονείς, οι συνάδελφοι, ο προπονητής ή η κοινωνία είναι οι ένοχοι, αφού είμαστε "αθώα θύματα" που πληρώνουν για τα λάθη των άλλων. Είναι πολύ πιθανό ότι αυτό πλησιάζω να είναι ένας αμυντικός μηχανισμός για την αποφυγή ατομικής ευθύνης.

Ωστόσο, μερικές φορές αναγνωρίζουμε το σφάλμα με ειλικρίνεια και τραγουδούμε το mea culpa. Όταν κάνουμε, είμαστε αυταρχικοί και ειλικρινείς και, παράλληλα, ρωτάμε συγχώρεση για το κακό που μπορούμε να προκαλέσουμε σε άλλους.

Όταν κάποιος τραγουδάει το mea κόλπα μπροστά σε άλλους, είναι γενναίοι, γιατί το εύκολο πράγμα θα ήταν να κάνουμε μια δικαιολογία ή μια άλλη που θα τους ελευθερώσει από την ενοχή. Επομένως, θα ήταν λάθος να ερμηνεύσουμε το mea culpa ως πράξη δειλίας ή αδυναμία.

Αναμφίβολα, δεν είμαστε πάντα αποκλειστικά υπεύθυνοι για τα λάθη που κάνουμε, αλλά είναι επίσης αναμφισβήτητο ότι δεν είναι αξιόπιστο ότι ποτέ δεν είμαστε υπεύθυνοι για αυτό που συμβαίνει σε εμάς.

Τα μέτρα και ο σκοπός της τροποποίησης

Στο παράδοση Καθολική υπάρχει μια ιδέα που έχει κάποια ομοιότητα με την έννοια του mea culpa, το σκοπός τροποποίησης. Όταν ένας Καθολικός διαπράττει αμαρτία οποιασδήποτε φύσης και ομολογεί γι 'αυτό, αναγνωρίζει το λάθος του ενώπιον του εξομολογητή του. Ωστόσο, η αναγνώριση δεν είναι αρκετή, αλλά πρέπει να συνοδεύεται από μετάνοια ειλικρινής και ο σκοπός της τροπολογίας, που έχει ως εξής: Σκοπεύω να μην επιστρέψω αμαρτία.

Άλλοι λατινισμοί στην τρέχουσα χρήση

Το mea culpa είναι μέρος του Γλώσσα καθημερινά. Υπάρχουν πολλές λατινικές φράσεις που χρησιμοποιούμε καθημερινά. Υπό αυτήν την έννοια, όταν αποκλείουμε ορισμένα επιχειρήματα επιτιθέμενοι σε εκείνους που τα υπερασπίζονται, είναι ζήτημα διαφωνία ad hominem, όταν επιβεβαιώνουμε κάτι χωρίς να εξετάζουμε τα γεγονότα προηγουμένως, λαμβάνουμε a priori κρίση και όταν απαντάμε παρορμητικά και απροσδόκητα λέμε ένα απότομο πρώην.

Φωτογραφίες: Fotolia - David Pereiras / kawin302