Ορισμός της λειτουργίας υπό όρους

Οι λεκτικές φόρμες, εκτός από το άτομο, τον αριθμό και την ώρα, έχουν επίσης έναν τρόπο. Η λειτουργία υποδεικνύει τον τύπο των πληροφοριών που μεταδίδονται. Επί Καστίλια Είναι απαραίτητο να διακρίνουμε τέσσερις τρόπους: ενδεικτική, υποτακτική, επιτακτική και υπό όρους.

Η ενδεικτική διάθεση είναι συνηθισμένη περιγράφω πραγματικά γεγονότα (μου φίλος τρώει πολύ λίγο). Το υποτακτικό για να εκφράσω αμφιβολίες ή υποθετικές καταστάσεις (είναι πιθανό να έρθει ο γιος μου). Η απαίτηση εκφράζει κάποιο είδος παραγγελίας (σταματήστε το κάπνισμα). Τέλος, η υπό όρους σχετίζεται με αβέβαιες καταστάσεις.

Οι πιο συχνές χρήσεις του απλού υπό όρους

Ο υπό όρους εκφράζει ένα πιθανό ή επιθυμητό μέλλον. Για να το φτιάξετε, προσθέστε το τέλος "ia" στο ρήμα ανταποκριτής. Έτσι, θα περπατούσε είναι η προϋπόθεση του περπατήματος, θα έτρωγε για να φάει και θα επέστρεφε για να επιστρέψει. Αυτό είναι το κανόνας γενικά, αλλά υπάρχουν κάποιες εξαιρέσεις (για παράδειγμα, ο όρος «έχει» δεν είναι «θα είχε» αλλά «θα είχε»).

Το τελικό «ia» του υπό όρους μπορεί να προκαλέσει σύγχυση, όπως είναι παρόμοιο με αυτό πρόωρος ατελής. Ωστόσο, είναι δύο διαφορετικές ρήματα, δεδομένου ότι ο υπό όρους εκφράζει μια μελλοντική κατάσταση και το παρελθόν ατελές υποδηλώνει μια κατάσταση του παρελθόντος (για παράδειγμα, στο ρήμα για επιστροφή η υπό όρους θα επιστρέψει και το παρελθόν ατελές είναι Επέστρεψα στο).

Ο υπό όρους χρησιμοποιείται συνήθως για να εκφράσει μερικά επιθυμία σε σχέση με το μέλλον (για παράδειγμα, "Θα ήθελα να σας δω την επόμενη εβδομάδα" ή "Θα ήθελα να φτάσω πριν από τις έντεκα").

Μπορείτε επίσης να εκφράσετε μια ανάγκη ή ένα υποχρέωση που μπορεί να αναβληθεί (για παράδειγμα, "απόψε θα έπρεπε να πάω για δείπνο").

Μερικές φορές χρησιμοποιείται για την υποβολή αιτημάτων με έναν τρόπο όμορφη (για παράδειγμα, "Θα μπορούσατε να μου πείτε τι ώρα είναι;" ή "Θα σας πείραζε να μου φέρετε τη ζάχαρη;").

Χρησιμοποιείται επίσης για την υποβολή προτάσεων ή προειδοποιήσεων (για παράδειγμα, θα μελετούσα λίγο περισσότερο ή θα έπαιρνα τη συμβουλή που σου δόθηκε πιο σοβαρά).

Η ένωση υπό όρους

Η κατάσταση υπό όρους μπορεί επίσης να παρουσιαστεί σε σύνθετη μορφή. Για αυτό, το ρήμα έχει υπό όρους συν το παρελθόν συμμετέχει του ρήματος χρησιμοποιείται ως βοηθητικό. Έτσι, «θα είχα μιλήσει», «θα έπινε» ή «θα είχαμε βάλει» θα ήταν ενδεικτικά παραδείγματα της σύνθετης υπό όρους.

Σε κάθε περίπτωση, αυτή τη φορά χρησιμοποιείται για να δείξει μια προηγούμενη ενέργεια (για παράδειγμα, "είμαι πεπεισμένος ότι θα ήμουν αν ήξερα").

Φωτογραφίες: Fotolia - MarkoVS87 / Denisismagilov