20 Παραδείγματα αυτονομίας και ετερονομίας

ο αυτονομία και ετερονομία είναι έννοιες που σχετίζονται με την ανθρώπινη δράση, στο βαθμό που η συμπεριφορά των ανθρώπων μπορεί να πραγματοποιηθεί ως αποτέλεσμα αποφάσεων που λαμβάνονται για ίδιο λογαριασμό ή μέσω της επιρροής ενός αντιπροσώπου εξωτερικός. Για παράδειγμα: ακούστε ένα είδος μουσικής ή άλλο, φοράτε πάντα τα ρούχα που εμφανίζονται στα περιοδικά.

Στην πραγματικότητα, η πραγματική απόδοση της δράσης είναι πάντα ιδιωτικό και ατομικό, αλλά μπορεί να συμβεί ότι το άτομο αναγκάζεται ή απλά παρακινημένος για να το κάνετε για κάποιο άλλο κινητό τηλέφωνο.

Η προέλευση του διαφορά μεταξύ αυτόνομων και ετερονομικών δράσεων έγκειται στην ψυχολογία και στην έρευνα σχετικά με το ηθικός: ένας τρόπος για να ορίσετε αυτήν την αντινομία είναι να σκεφτείτε εάν ηθικά πρότυπα προέρχονται από τον εαυτό σας ή από έναν άλλο.

Όποιος θεσπίσει εντολή για την οποία κάποιος άλλος πρέπει να ενεργήσει χρησιμοποιεί τη δική του ηθική αυτονομίαΕνώ το άτομο που λαμβάνει την εντολή μπορεί να χρησιμοποιεί αυτονομία μόνο εάν είναι αυτός που το καθιέρωσε ή εάν έχει πλήρη Ελευθερία να τηρήσουμε.

Συνεισφορές της Ψυχολογίας

ο ψυχολογία είχε πολλές συνεισφορές σε σχέση με ηθική κρίση, και μεταξύ όλων αυτών ξεχωρίζει αυτή του Jean Piaget, ο οποίος θεώρησε ότι καθ 'όλη τη διάρκεια της εκπαίδευσης του παιδιού υπάρχουν δύο φάσεις που οριοθετούνται ακριβώς από την ετερονομία ή την αυτονομία της ηθικής:

Εξωτερικοί παράγοντες κλιματισμού

Εκτελέστε ένα κρίση που χωρίζει αντικειμενικά τις αυτόνομες συμπεριφορές των ετερονομικών θα συνεπαγόταν να αφήσει έναν μεγάλο αριθμό υποθέσεων. Ίσως το πιο σημαντικό από αυτά είναι ότι οι άνθρωποι έχουν κάποια αυτονομία, η οποία είναι πολύ συζητήσιμη.

Σε όλη την ιστορία, υπήρχε ένας μεγάλος αριθμός παράγοντες που διέθεσε τον τρόπο σκέψης, συναισθήματος και δράσης των ανθρώπων, μεταξύ των οποίων θρησκεία, αλλά ότι πολλοί συγγραφείς θεώρησαν τον τρόπο τους.

Ωστε να Augusto Comte η κοινωνία ήταν ο εκδότης ηθικών εντολών, για τον Καρλ Μαρξ την κυρίαρχη καπιταλιστική τάξη, και για τον Φρίντριχ Νίτσε το ίδιο το θέμα που υπακούει, πλησιάζοντας στη θεωρία της αυτονομίας.

Παραδείγματα αυτόνομων συμπεριφορών

Για παράδειγμα, μερικά σαφή παραδείγματα συμπεριφορών που μπορούν να ταξινομηθούν ως αυτόνομες θα παρατίθενται παρακάτω:

1. Φόρεμα όπως επιλέγει κανείς, πέρα ​​από τις μόδες ή τις τάσεις.
2. Αποφασίζοντας να χωρίσετε με έναν σύντροφο παρά το γεγονός ότι οι γονείς σας σας ζητούν να το συνεχίσετε.
3. Καταναλώστε μερικά ουσία ότι είναι επιβλαβές για το σώμα, παρόλο που όλοι το λένε να μην το κάνουν.
4. Αποφασίστε μεμονωμένες πολιτικές προτιμήσεις.
5. Ακούστε ένα είδος μουσικής ή ένα άλλο.
6. Επιλέξτε μια καριέρα για να σπουδάσετε ή να αλλάξετε τον τομέα σπουδών.
7. Σεβαστείτε το παραδόσεις της θρησκείας στην οποία ανήκει κάποιος, σε ένα δυσμενές πλαίσιο.
8. Αντιμετωπίστε το σιτάρι, εάν ένα παιδί παρατηρήσει ότι άλλοι κάνουν κάτι λάθος.
9. Ξεκινήστε να ασκείτε α άθλημα, σε ένα περιβάλλον όπου δεν γνωρίζει κάποιον σύντροφο.
10. Σταματήστε το κάπνισμα, σε ένα πλαίσιο όπου καπνίζουν όλοι.

Παραδείγματα ετερόνομων συμπεριφορών

Σε αντίθεση, εδώ είναι μια λίστα με παραδείγματα σαφώς ετερονομικών συμπεριφορών:

1. Να φοράτε πάντα τα ρούχα που εμφανίζονται στα περιοδικά.
2. Για να συνεχίσετε έναν σύντροφο που δεν θέλει, λόγω της οικογενειακής πίεσης.
3. Δώστε προσοχή στο γιατρό μπροστά από οποιαδήποτε συμβουλή ή συνταγή.
4. Όντας μέρος ενός δικτύου πελατών για την υποστήριξη ενός πολιτικού.
5. Προτιμάτε πάντα το άλμπουμ που παίζει στο ραδιόφωνο.
6. Εκτελέστε τις μελέτες με εντολή του αφεντικού.
7. Συμμορφωθείτε με μια πολιτική απαγόρευση άσκησης λατρείας.
8. Συμμετοχή στο πλήθος και κακομεταχείριση ενός συνεργάτη.
9. Ξεκινήστε μια δραστηριότητα επειδή όλοι οι φίλοι την ξεκίνησαν.
10. Σταματήστε το κάπνισμα κατόπιν εντολής του γιατρού.

Ακολουθήστε με: