10 Παραδείγματα μαγνητικών υλικών

ο μαγνητικά υλικά είναι εκείνα που φυσικά διαθέτουν ελκυστικές ή απωθητικές ιδιότητες έναντι άλλων υλικά. Για παράδειγμα: σίδηρος, νικέλιο, κοβάλτιο, φερρίτης.

Το φαινόμενο της έλξης και της απώθησης μεταξύ των υλικών ονομάζεται μαγνητισμός και αποτελεί μέρος του ηλεκτρομαγνητισμός (το πεδίο της φυσικής που συνδυάζει ηλεκτρικά και μαγνητικά φαινόμενα). Ένα μαγνητικό πεδίο είναι ένα μαθηματικό μοντέλο που εξηγεί τη μαγνητική αλληλεπίδραση μεταξύ ηλεκτρικών ρευμάτων και μαγνητικών υλικών. Ο μαγνητισμός εμφανίζεται όταν τα υλικά βρίσκονται υπό την επίδραση μαγνητικού πεδίου.

Τα μαγνητικά υλικά έχουν μελετηθεί από τον άνθρωπο από τα αρχαία χρόνια και σήμερα χρησιμοποιούνται σε πολλούς βιομηχανικές και καθημερινές εφαρμογές. Αναγνωρίζονται εύκολα καθώς ανταποκρίνονται στην παρουσία ενός μαγνήτη (στην πραγματικότητα χρησιμοποιούνται για την κατασκευή μαγνητών) ή ενός ηλεκτρομαγνήτη (ένα ηλεκτρικό κύκλωμα ικανό να παράγει μαγνητικά πεδία).

Τύποι μαγνητικών υλικών

Ξέρουν ο ένας τον άλλον διάφοροι τύποι

μαγνητικών υλικών, το καθένα με ιδιαίτερη απόκριση στα ερεθίσματα ενός μαγνητικού πεδίου και είναι:

Τέλος, θα πρέπει να διευκρινιστεί ότι σχεδόν όλα τα θέματα ανταποκρίνονται κατά κάποιο τρόπο στην παρουσία μαγνητικές δυνάμεις, μόνο δεν το κάνει με τον ίδιο τρόπο ή με τον ίδιο βαθμό ένταση.

Παραδείγματα μαγνητικών υλικών

1. Σίδερο (Πίστη). Είναι κατ 'εξοχήν το σιδηρομαγνητικό υλικό. Είναι ένα εξαιρετικά άφθονο μέταλλο μετάβασης στον πλανήτη (το μόνο μέταλλο πιο άφθονο από το σίδηρο είναι το αλουμίνιο). Ο πυρήνας της Γης είναι φτιαγμένος από αυτό το μέταλλο υγρή κατάσταση Και, ακριβώς, είναι η κίνησή του που παράγει τους μαγνητικούς πόλους του πλανήτη που χρησιμεύουν ως πυξίδες για τη λειτουργία του.
2. Κοβάλτιο (Κο). Είναι ένα γαλάζιο λευκό μέταλλο με σιδηρομαγνητικές ιδιότητες, το οποίο συνήθως βρίσκεται μαζί με το νικέλιο, τόσο στη γη όσο και σε μετεωρίτες σιδήρου. Παρουσιάζει πολλές καταστάσεις οξείδωση, που του επιτρέπουν να αποτελούν διάφορες μεταλλικές ενώσεις που είναι χαμηλές θερμοκρασίες Αντ 'αυτού, δείχνονται ως αντιιδρωμαγνητικά: οξείδιο του κοβαλτίου (II) (CoO) και τετραοξείδιο του δικοβαλτίου (Co3O4).
3. Νικέλιο (Κανενα απο τα δυο). Είναι ένα κιτρινωπό-λευκό μέταλλο μετάβασης, είναι πολύ όλκιμο και εύπλαστο και ένας μεγάλος αγωγός ηλεκτρικής ενέργειας και θερμότητας, οπότε είναι σιδηρομαγνητικό σε θερμοκρασία δωματίου. Σε πολλές περιπτώσεις, έχει κοινά χαρακτηριστικά με σίδηρο, αλλά είναι πολύ πιο ανθεκτικό στη διάβρωση από το σίδηρο.
4. Βισμούθιο (Bi). Είναι ένα χημικό στοιχείο πολύ σπάνιο μεταλλικό, όπως το ασήμι. a Είναι ένα από τα πιο έντονα διαμαγνητικά (ανθεκτικά στη μαγνητισμό) που υπάρχει, είναι ένας κακός αγωγός ηλεκτρικής ενέργειας και θερμότητα και σε ένα μαγνητικό πεδίο μπορεί να αυξήσει την ηλεκτρική του αντίσταση και να είναι χρήσιμο να μετρήσει την ένταση των δυνάμεων σε αυτό το πεδίο. εξοχή.
5. Γερμάνιο (Ge). Είναι ένα γκριζωπό λευκό ημι-μέταλλο, ανθεκτικό σε οξέα και αλκάλια, τα οποία έχουν την ίδια κρυσταλλική δομή με το διαμάντι. Δεδομένου ότι οι ιδιότητές του θεωρούνται ενδιάμεσες μεταξύ μετάλλων και μη μετάλλων, αυτό το στοιχείο είναι διαμαγνητικό, παρά το γεγονός ότι είναι ημιαγωγός ηλεκτρικής ενέργειας.
6. Γραφίτης (ΝΤΟ). Είναι μια από τις μορφές εμφάνισης του άνθρακα (μαζί με τον άνθρακα και το διαμάντι). Είναι μαύρο, λαμπερό, κακό οδηγός ηλεκτρικής ενέργειας και συνεπώς διαμαγνητικού, καθώς λειτουργεί στην καλύτερη περίπτωση ως ημιαγωγός.
7. ευγενή αέρια (αλογόνα). Είναι ένα σύνολο στοιχείων του Περιοδικός Πίνακας που έχουν πολύ χαμηλή αντιδραστικότητα με οποιαδήποτε άλλη ουσία, γι 'αυτό αναφέρονται συχνά ως «αδρανής”. Το ήλιο, το αργόν, το κρυπτόν, το νέον και άλλα είναι μερικά παραδείγματα. Παρουσία μαγνητικών πεδίων είναι διαγνωστικά.
8. Μαγνήσιο (Mg). Αν και δεν βρίσκεται σε ελεύθερη μορφή στη φύση (αλλά ως μέρος άλλων ενώσεων (το μαγνήσιο είναι ένα ελαφρύ μέταλλο, αδιάλυτος σε νερό, ασημί λευκό και πολύ εύφλεκτο, το οποίο έχει παραμαγνητικές ιδιότητες.
9. Φερρίτης. Ο φερρίτης είναι ένα κεραμικό υλικό που ανταποκρίνεται πολύ έντονα στα μαγνητικά πεδία, ακόμη περισσότερο από σίδηρος, που επιτρέπει τη χρήση του για μαγνήτιση άλλων υλικών και παραγωγή, για παράδειγμα, μαγνητών.
10. Χαλυβδοσίδηρος. Ο χάλυβας είναι α κράμα σίδηρος με άλλα μεταλλικά στοιχεία (όπως νικέλιο, κοβάλτιο ή χαλκός) ή μη μεταλλικά στοιχεία (όπως άνθρακας ή θείο) και, ως εκ τούτου, διατηρεί πολλές από τις ιδιότητές του, ανάλογα με το ποσοστό από μείγμα που εκθέτει. Ο ήπιος χάλυβας περιέχει επίπεδα άνθρακα μεταξύ 0,15 και 0,25%, δηλαδή σχεδόν καθαρό σίδηρο, και διατηρεί πολλές από τις σιδηρομαγνητικές του ιδιότητες.

Ακολουθήστε με: