20 Παραδείγματα συνενζύμων

ο συνένζυμα ή κοσμικά υποστρώματα είναι ένας μικρός τύπος μόριο οργανική, μη πρωτεΐνη στη φύση, των οποίων η λειτουργία στο σώμα είναι να μεταφέρει συγκεκριμένες χημικές ομάδες μεταξύ διαφόρων ένζυμα, χωρίς να είναι μέρος της δομής. Για παράδειγμα: συνένζυμο Α, βιταμίνη Κ, λιποϊκό οξύ.

Είναι για ένα μέθοδος ενεργοποίησης που καταναλώνει συνένζυμα, τα οποία ανακυκλώνονται συνεχώς από το μεταβολισμό, επιτρέποντας το διαιώνιση του κύκλου και ανταλλαγή χημικών ομάδων με τουλάχιστον χημική αντιστροφή και ενεργητικός.

Υπάρχει μια πολύ μεγάλη ποικιλία συνενζύμων, μερικά από τα οποία είναι κοινά σε όλες τις μορφές ζωής. Πολλοί από αυτούς είναι βιταμίνες ή προέρχονται από αυτούς.

Παραδείγματα συνενζύμων

1. Δινουκλεοτίδιο νικοτιναμιδίου αδενίνης (NADH και NAD +). Συμμετέχων σε οξειδοαναγωγικές αντιδράσεις, αυτό το συνένζυμο βρίσκεται σε όλους κύτταρα ζώντα όντα, είτε ως NAD + (που δημιουργήθηκαν από το μηδέν από τρυπτοφάνη ή ασπαρτικό οξύ), οξειδωτικό και ηλεκτρονικό υποδοχέα. ή ως NADH (προϊόν αντίδρασης του οξείδωση), αναγωγικός παράγοντας και δότης ηλεκτρονίων.
instagram story viewer
2. Συνένζυμο Α (CoA). Υπεύθυνος για τη μεταφορά ακυλομάδων απαραίτητων για διάφορους μεταβολικούς κύκλους (όπως η σύνθεση και η οξείδωση των λιπαρών οξέων), είναι ένα ελεύθερο συνένζυμο που προέρχεται από τη βιταμίνη Β5. Κρέας, μανιτάρια και ο κρόκος αυγού είναι τροφή πλούσιο σε αυτή τη βιταμίνη.
3. Τετραϋδροφολικό οξύ (συνένζυμο F). Γνωστό ως συνένζυμο F ή FH₄ και προέρχεται από φολικό οξύ (Βιταμίνη Β₉), είναι ιδιαίτερα σημαντικό στον κύκλο της σύνθεσης του αμινοξέα και ιδιαίτερα πουρίνη, μέσω της μετάδοσης ομάδων μεθυλίου, φορμυλίου, μεθυλενίου και φορμαμινο. Μια ανεπάρκεια αυτού του συνενζύμου προκαλεί αναιμία.
4. Βιταμίνη Κ. Συνδέεται με τον παράγοντα πήξης του αίματος, ενεργεί ως ενεργοποιητής διαφορετικών πρωτεΐνη πλάσμα και οστεοκαλσίνη. Επιτυγχάνεται με τρεις τρόπους: Βιταμίνη Κ₁, άφθονο σε οποιαδήποτε διατροφή και φυτικής προέλευσης. Βιταμίνη Κ₂ βακτηριακής προέλευσης και βιταμίνης Κ₃ συνθετικής προέλευσης.
5. Cofactor F420. Προέρχεται από φλαβίνη και συμμετέχει στη μεταφορά ηλεκτρονίων σε αντιδράσεις αποτοξίνωσης (redox), είναι ζωτικής σημασίας για πολλές διεργασίες μεθανογένεσης, θειικής αγωγής και αποτοξίνωσης οξυγόνου.
6. Τριφωσφορική αδενοσίνη (ATP). Αυτό το μόριο χρησιμοποιείται από όλα τα ζωντανά όντα για να τροφοδοτεί ενέργεια χημικές αντιδράσεις και χρησιμοποιείται στη σύνθεση κυτταρικού RNA. Είναι το κύριο μόριο μεταφοράς ενέργειας από το ένα κύτταρο στο άλλο.
7. S-αδενοσυλ μεθειονίνη (SAM). Συμμετείχε στη μεταφορά ομάδων μεθυλίου, ανακαλύφθηκε για πρώτη φορά το 1952. Αποτελείται από ATP και μεθειονίνη, και χρησιμοποιείται ως ανοσοενισχυτικό στην πρόληψη της νόσου του Alzheimer. Στο σώμα παράγεται και καταναλώνεται από κύτταρα του ήπατος.
8. Τετραϋδροβιοπτερίνη (BH4). Ονομάζεται επίσης σαπροπτερίνη ή BH₄, είναι ένα βασικό συνένζυμο για τη σύνθεση οξειδίου του αζώτου και υδροξυλάσης αρωματικών αμινοξέων. Η ανεπάρκεια συνδέεται με την απώλεια νευροδιαβιβαστών όπως η ντοπαμίνη ή η σεροτονίνη.
9. Συνένζυμο Q10 (ουβικινόνη). Είναι επίσης γνωστό ως ουβιδεκαρενόνη ή συνένζυμο Q και είναι κοινό σε όλα σχεδόν τα υπάρχοντα μιτοχονδριακά κύτταρα. Είναι ζωτικής σημασίας για την αερόβια κυτταρική αναπνοή, παράγοντας το 95% της ενέργειας στο ανθρώπινο σώμα ως ATP. Θεωρείται αντιοξειδωτικό και συνιστάται ως συμπλήρωμα διατροφής, καθώς στα γηρατειά αυτό το συνένζυμο δεν μπορεί πλέον να συντεθεί.
10. Γλουταθειόνη(GSH). Αυτό το τριπεπτίδιο είναι ένα αντιοξειδωτικό και κυτταρικό προστατευτικό από ελεύθερες ρίζες και άλλες τοξίνες. Συντίθεται ουσιαστικά στο ήπαρ, αλλά οποιοδήποτε ανθρώπινο κύτταρο είναι ικανό να το παράγει από άλλα αμινοξέα, όπως η γλυκίνη. Θεωρείται πολύτιμος σύμμαχος για την καταπολέμηση του διαβήτη, διάφορες καρκινογόνες διαδικασίες και νευρολογικές ασθένειες.
11. Βιταμίνη C (ασκορβικό οξύ). Είναι ένα οξύ σακχάρου που δρα ως ισχυρό αντιοξειδωτικό και του οποίου το όνομα προέρχεται από την ασθένεια που προκαλεί την ανεπάρκεια του, που ονομάζεται σκορβούτο. Η σύνθεση αυτού του συνενζύμου είναι δαπανηρή και δύσκολη, επομένως η πρόσληψή του είναι απαραίτητη μέσω της διατροφής.
12. Βιταμίνη Β₁ (θειαμίνη). Μόριο διαλυτό στο νερό και αδιάλυτο αλκοόλ, απαραίτητο στη διατροφή σχεδόν όλων σπονδυλωτά κι αλλα μικροοργανισμοί, για το μεταβολισμό του υδατάνθρακες. Η ανεπάρκεια του ανθρώπινου σώματος οδηγεί σε ασθένειες beriberi και σύνδρομο Korsakoff.
13. Βιοκυτίνη. Απαραίτητο για τη μεταφορά διοξειδίου του άνθρακα, εμφανίζεται φυσικά στον ορό του αίματος και στα ούρα. Χρησιμοποιείται στην επιστημονική έρευνα ως βάμμα για νευρικά κύτταρα.
14. Βιταμίνη Β₂ (ριβοφλαβίνη). Αυτή η κιτρινωπή χρωστική ουσία είναι το κλειδί στη διατροφή του των ζώων, καθώς απαιτείται από όλες τις φλαβοπρωτεΐνες και τον μεταβολισμό της ενέργειας, λιπίδια, υδατάνθρακες, πρωτεΐνες και αμινοξέα. Μπορεί να ληφθεί φυσικά από γάλα, ρύζι ή πράσινα λαχανικά.
15. Βιταμίνη Β₆ (πυριδοξίνη). Το υδατοδιαλυτό συνένζυμο αποβάλλεται μέσω των ούρων, οπότε πρέπει να αντικατασταθεί μέσω της διατροφής: φύτρο σίτου, δημητριακά, αυγά, ψάρι και όσπρια, μεταξύ άλλων τροφίμων Συμμετέχει στον μεταβολισμό του νευροδιαβιβαστές και έχει εξέχοντα ρόλο στο ενεργειακό κύκλωμα.
16. Λιποϊκό οξύ. Προέρχεται από το οκτανοϊκό λιπαρό οξύ, εμπλέκεται στη χρήση γλυκόζης και στην ενεργοποίηση πολλών αντιοξειδωτικών. Είναι φυτικής προέλευσης.
17. Βιταμίνη Η (βιοτίνη). Επίσης γνωστό ως Βιταμίνη Β₇ ή Β₈, είναι απαραίτητο για την υποβάθμιση ορισμένων λίπη και αμινοξέα, και συντίθενται από πολλά βακτήρια εντερικός.
18. Συνένζυμο Β. Είναι ζωτικής σημασίας για τις αντιδράσεις οξειδοαναγωγής που είναι χαρακτηριστικές της παραγωγής μεθανίου από τη μικροβιακή ζωή.
19. Τριφωσφορική κυτιδίνη. Το κλειδί στον μεταβολισμό των ζωντανών όντων, είναι ένα μόριο υψηλής ενέργειας, παρόμοιο με το ATP. Είναι απαραίτητο για τη σύνθεση του DNA και του RNA.
20. Νουκλεοτιδικά σάκχαρα. Δότες ζάχαρης μονοσακχαρίτες, είναι ζωτικής σημασίας στη δημιουργία νουκλεϊκών οξέων όπως το DNA ή το RNA, μέσω διεργασιών εστεροποίησης.