Παραδείγματα αφηγητή πρώτου προσώπου

Αφηγητής πρώτου προσώπου

ο αφηγητής Είναι η οντότητα ή ο χαρακτήρας που σχετίζεται με τα γεγονότα που συμβαίνουν σε μια ιστορία. Είναι ο σύνδεσμος μεταξύ της δράσης που περιγράφεται και των αναγνωστών.

Ανάλογα με τη φωνή που χρησιμοποιείτε και τον βαθμό συμμετοχής στην ιστορία, υπάρχουν τρεις τύποι αφηγητών: ο αφηγητής πρώτου προσώπου. ο δεύτερος αφηγητής και ο τρίτος αφηγητής.

Ο αφηγητής μπορεί ή όχι να είναι χαρακτήρας στην ιστορία και είναι μέσω της ιστορίας του και της γωνίας του αυτός που εξετάζει τα γεγονότα που ο αναγνώστης ερμηνεύει και αντιλαμβάνεται τα γεγονότα που συνθέτουν το ιστορία.

Ο αφηγητής πρώτου προσώπου είναι ενσωματωμένος στην ιστορία: αφηγείται τα γεγονότα από τη σκοπιά του πρωταγωνιστή ή ενός από τους χαρακτήρες που αποτελούν μέρος της ιστορίας. Είναι μέρος του φανταστικού κόσμου της αφήγησης. Για παράδειγμα: Έφτιαξα καφέ, με τα λίγα φασόλια που έμειναν στο κάτω μέρος του κουτιού, πήρα το στυλό μου και πήγα στη δουλειά.

Αυτός ο τύπος αφηγητή δίνει έναν βιωματικό και ρεαλιστικό τόνο στην ιστορία, επειδή θεωρείται ότι βρισκόταν στη σκηνή. Επιπλέον, το πρώτο άτομο δίνει στον αναγνώστη περισσότερες πληροφορίες για τον χαρακτήρα, ανεξάρτητα από το αν είναι ο πρωταγωνιστής της ιστορίας.

Τύποι αφηγητών πρώτου προσώπου

Ποιος λέει την ιστορία δεν είναι ο πρωταγωνιστής της, αλλά ένας χαρακτήρας που ήταν παρών και παρακολούθησε τα κύρια γεγονότα που συνθέτουν την ιστορία.

Αυτός ο αφηγητής δεν γνωρίζει τις σκέψεις του πρωταγωνιστή, αλλά, μέσω της ιστορίας και των περιγραφών του, ο αναγνώστης μπορεί να γνωρίζει την εξέλιξη της ιστορίας. Ανάλογα με την ιστορία, ο τόνος του αφηγητή μάρτυρα μπορεί να είναι προσωπικός ή απρόσωπος.

Παραδείγματα έργων γραμμένα με έναν αφηγητή μαρτύρων:

• Η καλή τύχη του μισθωτή του πέπλουαπό τον Arthur Conan Doyle.
• Το Great Gatsby, από τον F. Σκοτ Φιτζέραλντ.

Ο αφηγητής λέει τη δική του ιστορία, από την άποψη του. Για να το κάνει αυτό, χρησιμοποιεί το πρώτο και το τρίτο άτομο. Καθ 'όλη την αφήγησή του, συλλαμβάνει τις αναμνήσεις, τις αισθήσεις, τις σκέψεις και τα συναισθήματά του. Σε αντίθεση με άλλους αφηγητές, ο πρωταγωνιστής δεν ξέρει ποτέ τι πιστεύουν οι υπόλοιποι χαρακτήρες. Είναι, ίσως, ο τύπος του αφηγητή που χρησιμοποιείται περισσότερο για την απλότητά του και επειδή είναι πιο διαισθητικός.

Παραδείγματα έργων γραμμένα με τον κύριο αφηγητή:

• Ταξίδι του Γκιούλιβερ στη Λίλιποταπό τον Jonathan Swift.
• Ο τελευταίος πελάτης της νύχταςαπό τον Marguerite Duras.
• Λολίτααπό τον Βλαντιμίρ Ναμπόκοφ.

Είναι ίσως ο λιγότερο χρησιμοποιούμενος τύπος αφηγητή στη λογοτεχνία. Αποτελείται από την κυριολεκτική περιγραφή της σκέψης ενός χαρακτήρα, οπότε η αφήγησή του δεν προορίζεται για κανέναν εκτός από τον εαυτό του.

Επίσης γνωστός ως εσωτερικός μονόλογος, αυτός ο αφηγητής επιδιώκει να συλλάβει τη σκέψη του χαρακτήρα σε πραγματικό χρόνο. Ως εκ τούτου, χαρακτηρίζεται από το να είναι μια χαοτική σειρά αντανακλάσεων, φαντασιώσεων, ιδεών, αισθήσεων και συναισθημάτων του αφηγητή. Όταν ο συγγραφέας κάνει έκκληση σε αυτόν τον τύπο αφηγητή, συνήθως δεν σέβεται τους κανόνες σύνταξης και στίξης, για να δώσει στην ιστορία μεγαλύτερη αλήθεια.

Παραδείγματα έργων γραμμένα με έναν αφηγητή σε ροή σκέψεων:

• Ο θόρυβος και η οργήαπό τον William Faulkner.
• Η ζωή είναι όνειρο, από τον Pedro Calderón de la Barca όταν έχουμε τις πληροφορίες.

Παραδείγματα αφηγητών πρώτου προσώπου

1. Κύριος αφηγητής

Είχε πολλά πράγματα να επιλύσει εκείνη την ημέρα. Και ήξερα ότι η δουλειά δεν θα ήταν μια από τις προτεραιότητές μου. Οι φόρμες που έπρεπε να συμπληρώσετε αν θέλατε να φύγετε από τη χώρα που είχε χάσει τον δρόμο της πριν από χρόνια γεμάτο στο τραπέζι, το οποίο για μήνες δεν είχε καν χρησιμοποιήσει για να στηρίξει ένα φλιτζάνι καφέ λόγω του πόσο γεμάτο ήταν.

Είχα ακόμα αρκετά κουτιά γεμάτα βιβλία που έπρεπε να βρω στο σπίτι των γονιών μου πριν από τον ιδιοκτήτη αυτού του succucho που νοίκιασα με ανάγκασε να το εγκαταλείψω. Και δεν είχα καν αποχαιρετήσει τους φίλους μου, ή στους ανθρώπους των οποίων τα πρόσωπα ήξερα ότι θα μου έλειπε μόλις περπατούσα ποιος ξέρει ποια χώρα της Ανατολικής Ευρώπης.

Πήρα το τηλέφωνο και χωρίς να σκεφτώ, τηλεφώνησα στον Νέστορ και του ζήτησα να έχει έτοιμο ιατρικό πιστοποιητικό για να με συγχωρήσει από το να πάω στη δουλειά για τις επόμενες τρεις ημέρες. Έφτιαξα καφέ, με τα λίγα φασόλια που έμειναν στο κάτω μέρος του κουτιού, πήρα το στυλό μου και πήγα στη δουλειά.

1. Αφηγητής μαρτύρων

Ξαφνικά, άνοιξε την ξύλινη πόρτα που χώριζε αυτό το χωματόδρομο από τον έξω κόσμο, που έκανε τα κεφάλια περισσότερων από ενός εστιατορίων να γυρίσουν. άφησε το καφέ παλτό του σε μια καρέκλα. άναψε ένα πούρο Ζήτησε κάτι για φαγητό και βουτήξει ανάμεσα στις σελίδες ενός ημερολογίου που, σίγουρα, ήταν πάνω σε αυτό το τραπέζι γεμάτο ψίχουλα για αρκετές ημέρες και ποιος ξέρει τι.

Μετά από λίγο, ο άντρας που έμαθα αργότερα θα ήταν ο ντετέκτιβ που είχε προσλάβει για να του αναθέσει το δύσκολο καθήκον να ανακαλύψει ποιος ήταν αυτός που τον απάτησε πριν από εβδομάδες. Η συνομιλία διήρκεσε μόνο λίγα λεπτά, και όταν ο σερβιτόρος έφερε την παραγγελία του, ο ντετέκτιβ είχε ήδη φορέσει γκρι καπέλο, και κράτησε στην αριστερή τσέπη του πιλότου του το τεράστιο σημειωματάριο από το οποίο είχε πάρει σημειώσεις.

Σε κανένα σημείο δεν με είδε να κάθεται στο πίσω μέρος της καντίνας όπου έτρωγε μεσημεριανό κάθε μεσημέρι, για να φύγει, τουλάχιστον για λίγο, από τη μαύρη τρύπα που καλούσε «γραφείο».

1. Αφηγητής σε ροή σκέψεων

Δεν κουράζεστε να λέτε πάντα το ίδιο ανέκδοτο; Δεν καταλαβαίνετε ότι κανείς δεν νοιάζεται και ότι δεν είναι καν αστείο; Ότι κανείς δεν πλαστοποιεί ούτε ένα χαμόγελο όπως πριν, όταν ακόμα δεν είχαμε χάσει εντελώς τον σεβασμό μας για αυτόν;

Το χειρότερο από όλα είναι ότι αυτό το μέτριο είναι το αφεντικό, είναι αυτός που κερδίζει περισσότερα χρήματα από ό, τι όλοι μαζί έχουμε και πάνω από αυτόν εξαρτάται από την κατεύθυνση αυτής της εταιρείας, η οποία την έχει χάσει εδώ και καιρό. Και ότι δεν νοιάζεται καν. Δεν ξέρει καν. Συνεχίζει να παίζει τον επιχειρηματία με τον γραμματέα του και τον οδηγό του, ενώ όλοι πηγαίνουμε κάτω.

Αυτός που ξέρει ξέρει, και αυτός που δεν το κάνει, είναι το αφεντικό, έλεγε ο πατέρας μου. Ποτέ δεν πίστευα ότι το κλισέ και ότι άκουσα την εξάντληση θα μπορούσαν να είναι τόσο αληθινά έως ότου μπήκα σε αυτό το μέρος. Γαμώτο την ημέρα που υπέγραψα αυτό το συμβόλαιο που με συνδέει με αυτό το τσίρκο που κάποιοι ακόμα καλούν εταιρεία.

Θεέ μου, άσε το τηλέφωνο να χτυπήσει, ότι ένα από τα πολλά βιογραφικά που έστειλα ήταν χρήσιμο για κάτι και ότι αυτό το μέρος, σε λίγους μήνες, δεν θα είναι τίποτα περισσότερο από μια γκρίζα μνήμη.

Ακολουθήστε με: