Παράδειγμα σύντομου χρονικού

ΕΝΑ χρονικό Είναι μια ιστορική αφήγηση που παρουσιάζει τα γεγονότα όπως συνέβησαν, με σεβασμό στη σειρά.

Μπορεί να αναφέρεται σε ιστορικά γεγονότα μιας τοποθεσίας, χώρας, ατόμου ή ομάδας ανθρώπων. Αυτός ο τύπος λογοτεχνικού έργου δημιουργείται από κάποιον που είδε ή έζησε τα γεγονότα που περιγράφει. χρησιμοποιώντας απλή και ξεκάθαρη γλώσσα για να παρουσιάσει την ιστορία με αντικειμενικό τρόπο.

Το χρονικό είναι επίσης ένας πόρος που χρησιμοποιείται στη δημοσιογραφία για την αφήγηση σημαντικών γεγονότων της στιγμής.

Ένας από τους διαφορετικούς τύπους χρονικών είναι το σύντομο χρονικό, το οποίο χρησιμοποιείται περισσότερο σε ειδησεογραφικές εκπομπές ή διηγήματα μιας εκδήλωσης, η οποία μπορεί να είναι μια αθλητική, κοινωνική, πολιτιστική εκδήλωση ή οποιοδήποτε θέμα που είναι σχετικό εκείνη τη στιγμή.

3 παραδείγματα σύντομου χρονικού:

Short Chronicle: Μια νέα ήπειρος

Στις 11 Οκτωβρίου 1492, μετά το ηλιοβασίλεμα, το καραβέλι που ονομάζεται La Pinta προχωρούσε περίπου 12 μίλια κάθε ώρα.

Στις 10 μ.μ. την ίδια μέρα, ο Ναύαρχος είχε ήδη δει κάτι στον ορίζοντα που έμοιαζε με φωτιά, αλλά η ορατότητα ήταν τόσο χαμηλή που δεν μπορούσε να διακριθεί. Κάλεσαν τον Pedro Gutiérrez, έναν σεφ ζαχαροπλαστικής από το επάγγελμα, να εκφράσουν την άποψή του σχετικά με αυτό, το οποίο είπε ότι μοιάζει πραγματικά με το φως μιας φωτιάς.

Εκείνη την εποχή, ο Ναύαρχος Κρίστοφερ Κολόμβος διέταξε να τοποθετηθεί ένας αδιάκοπος φύλακας και για όσο διάστημα ήταν απαραίτητο μέχρι το εντοπίστε τη γη, υποσχόμενος όποιος ήταν ο πρώτος που το είδε, ότι θα του έδινε ένα μετάξι διπλό, εκτός από τα άλλα δώρα που είχαν ήδη οι βασιλιάδες υποσχόμενος.

Στις δύο το πρωί την επόμενη μέρα, η Πίντα εντόπισε τη γη και ανέφερε αμέσως στον Ναύαρχο. Ήταν ο ναυτικός Rodrigo de Triana που έδωσε την πολυαναμενόμενη κραυγή της Γης! Προσέγγιση! Ποια ήταν μόλις δύο πρωταθλήματα μακριά.

Εκείνη τη στιγμή τα πανιά πέθαναν και άρχισε η προσγείωση. Ήταν Παρασκευή όταν προσγειώθηκαν στο νησί που στη μητρική του γλώσσα ονομαζόταν Guanahani.

Συγγραφέας: Adriana Barrientos

Short Chronicle: Μετάβαση στο νοσοκομείο

Ήταν έξι το απόγευμα όταν η μητέρα μου με τηλεφώνησε στο κινητό μου, τότε όταν ανακάλυψα ότι ένας θείος είχαμε μια αποζημίωση λόγω διαβήτη, στην πραγματικότητα δεν είχαμε ποτέ αυτό το πρόβλημα και δεν ξέραμε τι φτιαχνω, κανω.

Το χειρότερο είναι ότι ζει μακριά από κέντρα υγείας, αν και ζει στην πόλη.

Το πρώτο πράγμα που έκανα ήταν να πάρω όσο περισσότερα χρήματα μπορούσα από ένα ATM και ρώτησα μερικά από αυτά συγγενείς δανείστηκαν χρήματα, ετοίμασα τα πάντα για να τον πάρω στο πρώτο νοσοκομείο και το πλησιέστερο ήταν νοσοκομείο ιδιωτικός.

Κάλεσα έναν οδηγό ταξί και ήταν έτοιμος να μας βοηθήσει, αλλά ο οδηγός ταξί δεν ήξερε την πόλη και έπρεπε να του πω πού πρέπει να πάμε.

Τελικά φτάσαμε στο "Νοσοκομείο Asunción" και τον αντιμετώπισαν καλά, αλλά η έκπληξη ήταν ότι χρεώθηκαν 15.000,00 $ για να τον παραδεχτούν, και γενικά χρεώθηκαν 1.700,00 $, ήταν πολύ για να τον υποστηρίξουμε.

Τελικά, όταν σταθεροποιήθηκε, με χρέωσαν μόνο 5.000,00 και τον πήγαμε σε ένα άλλο φθηνότερο κέντρο υγείας που μας επέτρεψε να βγούμε από το πρόβλημα καλύτερα. Μετά από τρεις μέρες τον έχουμε πίσω στο σπίτι.

Συγγραφέας: Víctor Humberto Clemenceau

Short Chronicle: Το νέο μου σμόκιν

Γεια σας, είμαι ο Χουάν Χοσέ και τον Φεβρουάριο θα έχω την αποφοίτησή μου και γι 'αυτό όλοι θα ντυθούμε. Οι γονείς μου αποφάσισαν ότι θα έπρεπε να αγοράσω ένα φόρεμα, και πήγαμε να το αγοράσουμε σε μια από τις πιο διάσημες μπουτίκ της πόλης.

Πρώτα, μερικές πολύ ωραίες νεαρές γυναίκες που ήταν στη ρεσεψιόν με παρακολούθησαν, οι γονείς μου με συνόδευσαν και μου το είπαν υπάρχουν τύποι κοστουμιών, οπότε ο μπαμπάς μου είπε σε ένα από τα κορίτσια που θέλαμε ένα φόρεμα, είναι για ένα αποφοίτηση.

Έδειξαν πολλά κοστούμια και μας είπαν ότι υπήρχαν διαφορετικοί τύποι υφάσματος, τελικά μου επέλεξαν ένα σμόκιν, αυτό ήταν μαύρο, αν και υπήρχε λευκό.

Ο πατέρας μου μου είπε ότι το λευκό μου ταιριάζει καλύτερα, αλλά ως επίσημο πρέπει να φοράω μαύρο.

Συμπτωματικά υπήρχε ο φίλος μου Antonio, ο οποίος ήταν για το κοστούμι του, επέλεξε ένα λευκό κοστούμι, οπότε αποφάσισα να αγοράσω ένα μαύρο.

Η κατάσταση δεν τελείωσε εκεί, επειδή ένας άντρας και τα κορίτσια μέτρησαν το σώμα μου, επειδή το σμόκιν ταιριάζει στο μέγεθός μου, μου έδειξαν κάποια παπούτσια και τα απαραίτητα αξεσουάρ.

Τρεις μέρες αργότερα πήγα να μετρήσω τις προσαρμογές μου και σήμερα μετά από 15 ημέρες το έχω επιτέλους στο σπίτι, μια εβδομάδα πριν από την εκδήλωση.

Συγγραφέας: Víctor Humberto Clemenceau