20 Παραδείγματα ιόντων
Miscellanea / / July 04, 2021
Όταν ένα άτομο ή μόριο χάσε το δικό σου ηλεκτρική ουδετερότητα γίνεται γνωστό ως ιόν. Η διαδικασία που σχετίζεται με το κέρδος ή την απώλεια ενός ή περισσότερων ηλεκτρονίων που χαρακτηρίζει την ατομική δομή ενός ουδέτερου ατόμου ή μιας ένωσης ονομάζεται ιονισμός. Η πιο βασική γνώση του σχηματισμού ιόντων αποδίδεται στον Άγγλο χημικό Humphrey Davy (1778-1829) και τον μαθητή του, Michel Faraday (1791-1867). Για παράδειγμα: χλωριούχα ανιόντα, κατιόν ασβεστίου, θειούχο ανιόν.
Όταν ένα ηλεκτρικά ουδέτερο άτομο κερδίζει ένα ή περισσότερα ηλεκτρόνια, σχηματίζεται ένα ανιόν. ο ανιόντα προσελκύονται στην άνοδο, που είναι ένα ηλεκτρόδιο στο οποίο μια ουσία χάνει ηλεκτρόνια, δηλαδή οξειδώνεται και αυτό συμβαίνει μέσω αντίδρασης οξείδωση.
Από την άλλη πλευρά, όταν ένα ηλεκτρικά ουδέτερο άτομο χάνει ένα ή περισσότερα ηλεκτρόνια, α κατιόν. Τα κατιόντα προσελκύονται στην κάθοδο, η οποία είναι ένα ηλεκτρόδιο στο οποίο μια ουσία αποκτά ηλεκτρόνια, δηλαδή, μειώνεται και αυτό συμβαίνει μέσω μιας αντίδρασης αναγωγής. Τα ηλεκτρόνια που χάνονται είναι αυτά του τελευταίου ενεργειακού επιπέδου του ουδέτερου ατόμου.
Στο ανιόνταΚάθε ηλεκτρόνιο στο άτομο, το οποίο αρχικά είναι ουδέτερο, συγκρατείται έντονα από το θετικό φορτίο του πυρήνα. Ωστόσο, σε αντίθεση με τα υπόλοιπα ηλεκτρόνια του ατόμου, στα ανιόντα το επιπρόσθετο ηλεκτρόνιο δεν συνδέεται με τον πυρήνα Δυνάμεις Coulomb, (ηλεκτρικές δυνάμεις αλληλεπίδρασης φορτίων δύο σημείων που βρίσκονται σε ηρεμία και είναι άμεσα ανάλογες με το πολλαπλασιασμός του μεγέθους των δύο φορτίων και αντίστροφα ανάλογος με το τετράγωνο της απόστασης που χωρίζει και τα δύο φορτία).
Έτσι, στα ανιόντα, το επιπρόσθετο ηλεκτρόνιο δεσμεύεται από την πόλωση του ουδέτερου ατόμου. Λόγω της προσθήκης ηλεκτρονίων, τα ανιόντα ξεπερνούν το αντίστοιχο ουδέτερο άτομο, ενώ το Το μέγεθος των κατιόντων είναι μικρότερο από αυτό των αντίστοιχων ουδέτερων ατόμων, λόγω της απώλειας ηλεκτρόνια.
Σε θερμοκρασία δωματίου, πολλά ιόντα Αντίθετα συνδέονται ισχυρά μεταξύ τους ακολουθώντας ένα κανονικό και κανονικό σχήμα που προκαλεί το σχηματισμό κρυστάλλων, όπως το επιτραπέζιο αλάτι (χλωριούχο νάτριο) Συχνά όταν βγες έξω διαλύεται σε α διαλυτικό μέσοιονίζουν εύκολα.
Καθώς διαλύονται, τα ιόντα είναι η βάση σημαντικών βιομηχανικές διεργασίες όπως η ηλεκτρόλυση και δίνουν θεμέλια σε βασικές συσκευές του σύγχρονου κόσμου, όπως μπαταρίες και συσσωρευτές. Στις διαδικασίες ενζυματικών οξειδώσεων και μειώσεων, τόσο χαρακτηριστικό σε αναρίθμητες βιοχημικές αντιδράσεις που εμφανίζονται στο ζωντανά όντα, συμμετέχουν διαφορετικά ιόντα.
Τα στοιχεία που έχουν συνήθως τη μεγαλύτερη δυνατότητα ιονισμού θετικά (να χάσουν ηλεκτρόνια και έτσι να δημιουργήσουν κατιόντα) είναι τα μέταλλα. Ορισμένα μη μέταλλα γενικά σχηματίζουν ανιόντα και ευγενή αέρια όπως το ήλιο ή το αργόν δεν σχηματίζουν ιόντα.
Γενικά, τα ιόντα είναι πιο χημικά αντιδραστικά από ουδέτερα άτομα και μόρια και μπορούν να είναι μονοτομικά ή πολυατομικά, ανόργανα ή οργανικά.
Παραδείγματα ιόντων
Παρακάτω αναφέρονται 20 παραδείγματα ιόντων, συμπεριλαμβανομένων των ανιόντων, των κατιόντων, των μονοτομικών και των πολυατομικών ιόντων.
- Χλωριούχα ανιόντα (Cl–)
- Θειικά ανιόντα (SO42-)
- Νιτρικά ανιόντα (ΟΧΙ3–)
- Κατιόν ασβεστίου (Ca2+)
- Κατιόν μαγγανίου (II) (Μη2+)
- Υποχλωριώδες ανιόν (ClO–)
- Κατιόν αμμωνίου (NH4+)
- Σιδηρούσιο κατιόν (Fe3+)
- Σιδηρούχο κατιόν (Fe2+)
- Κατιόν μαγνησίου (Mg2+)
- Πυριτικά ανιόντα ([SiO4]4- )
- Ανιόντα βορικού ([BO3]3- )
- Υπερμαγγανικό ανιόν (MnO4–)
- Σουλφίδιο ανιόν (S2-)
- Φωσφορικό ανιόν (PO43-)
- Μεταφωσφορικό ανιόν (PO3–)
- Ανθρακικά ανιόντα (CO32-)
- Κιτρικό ανιόν ([C3Η5Ο (COO)3]3- )
- Μαλατικό ανιόν ([Γ4Η4Ή5]2-)
- Οξεικό ανιόν ([C2Η3Ή2]– )