10 Παραδείγματα βιομάζας

ο βιομάζα, στην οικολογία, αναφέρεται στο συνολικό ποσό της ζωντανής ύλης που περιέχεται σε ένα άτομο, μια σειρά από α τροφική αλυσίδα, ένα πληθυσμός ή ακόμα και ένα οικοσύστημα, εκφραζόμενο σε βάρος ανά μονάδα όγκου.

Από την άλλη πλευρά, η βιομάζα είναι επίσης η οργανικό υλικό που δημιουργείται μέσω μιας βιολογικής διαδικασίας, είτε αυθόρμητη είτε προκαλείται, και που έχει τις απαραίτητες ιδιότητες για να γίνει πηγή καύσης ενέργειας. Θα μπορούσαμε να το ονομάσουμε αυτό το τελευταίο νόημα "Χρήσιμη βιομάζα", δεδομένου ότι η περιοχή ενδιαφέροντός του είναι συγκεκριμένη για την απόκτηση βιοκαύσιμα (γεωργικά καύσιμα). Για παράδειγμα: καυσόξυλα, απορρίμματα τροφίμων, απορρίμματα ζώων.

Αυτός ο όρος έχει γίνει πιο σχετικός από την άνοδο των βιοκαυσίμων, απαραίτητο ως εναλλακτική λύση ορυκτά καύσιμα και η κυμαινόμενη αγορά του. Ωστόσο, η «οργανική ύλη» που απαιτείται για τη βιομάζα συχνά συγχέεται με ζωντανή ύλη, δηλαδή, με αυτό που ενσωματώνει το ζωντανά όντα όπως τα δέντρα (παρόλο που μεγάλο μέρος του φλοιού που τα στηρίζει μπορεί πράγματι να είναι νεκρό).

Είναι επίσης λάθος να χρησιμοποιείτε τον όρο βιομάζα ως συνώνυμο του δυναμική ενέργεια ότι η εν λόγω οργανική ύλη περιέχει, περισσότερο από οτιδήποτε άλλο, επειδή η σχέση μεταξύ της ποσότητας της ύλης χρησιμοποιήσιμο οργανικό και η ενέργεια που μπορεί να αποκτηθεί από αυτό είναι μεταβλητή και εξαρτάται από πολλούς παράγοντες.

Η «χρήσιμη» βιομάζα

Η βιομάζα εξυπηρετεί πάρτε δύναμη. Για αυτό, βασίζεται στην αξιοποίηση των διαδικασιών του αποσύνθεση οργανικής ύλης υπό ελεγχόμενες περιβαλλοντικές συνθήκες, προκειμένου να ληφθούν μείγματα υδρογονάνθρακες ενεργειακού δυναμικού, ειδικά όταν πρόκειται για την τροφοδοσία κινητήρων εσωτερικής καύσης, όπως εκείνων σε ένα αυτοκίνητο.

Μπορούμε να εντοπίσουμε τρεις τύπους χρήσιμης βιομάζας:

Πλεονεκτήματα και μειονεκτήματα της βιομάζας

Η χρήση βιομάζας ως καυσίμου έχει θετικές και αρνητικές πτυχές:

Παραδείγματα χρήσιμης βιομάζας

1. Καυσόξυλα. Ένα κλασικό παράδειγμα της χρήσης οργανικής ύλης είναι η συλλογή καυσόξυλων για καύση και έτσι λήψη ζεστό, τόσο για να θερμάνετε ένα σπίτι με καμινάδες, όσο και για να τροφοδοτήσετε μια φωτιά στην οποία τροφή. Αυτή η μέθοδος χρονολογείται από αμνημονεύτων χρόνων και εξακολουθεί να παραμένει μεταξύ της παραδόσεις ο άνθρωπος.
2. Κέλυφος καρυδιών και σπόρων. Αυτά τα απόβλητα της πρόσληψης τροφίμων διατίθενται συνήθως στα σκουπίδια, αλλά έχουν μια αμελητέα καύσιμη αξία. Σε πολλές αγροτικές κατοικίες αποθηκεύεται και χρησιμοποιείται για την τροφοδότηση πυρκαγιών, ή ακόμη και για την απόκτηση φυτικών ελαίων για λιπαντικό.
3. Αποφάγια. Η οργανική ύλη που απομένει από τα γεύματά μας έχει σχετικό ενεργειακό δυναμικό, όχι μόνο ως τροφή για διεργασίες λίπασμα και λίπανση του εδάφους, αλλά και στην απόκτηση βιοαερίου μέσω αναερόβιων διεργασιών πέψης (χωρίς την παρουσία του οξυγόνο). ο βακτήρια Αυτό το αστέρι σε αυτήν τη διαδικασία παράγει υψηλά επίπεδα μεθανίου, παρόμοια με αυτά που συμβαίνουν στα έντερα μας, γεγονός που καθιστά το βιοαέριο πολύ εύφλεκτο.
4. Τεύτλα, ζαχαροκάλαμο, καλαμπόκι. Φρούτα πλούσια σε σάκχαρα, όπως ζαχαροκάλαμο, τεύτλα, καλαμπόκι, μπορούν να χρησιμοποιηθούν στην απόκτηση βιοαιθανόλης, μέσω μιας διαδικασίας ζύμωση παρόμοιο με αυτό της απόκτησης λικέρ, καθώς παράγει ενυδατωμένο αλκοόλ. 5% του νερού απομακρύνεται από το εν λόγω αλκοόλ και λαμβάνεται ένα ενεργειακά χρησιμοποιήσιμο καύσιμο, παρόμοιο με τη βενζίνη.
5. Μίσχοι, υπολείμματα κλάδεμα, ξύλο και άλλα χόρτα. Στο σώμα του φυτά Τα σάκχαρα όπως η κυτταρίνη, τα άμυλα και άλλα αποθηκεύονται υδατάνθρακες καρπός της φωτοσύνθεσης, οι οποίες μπορούν να χρησιμοποιηθούν ως βιομάζα σε διαδικασίες μετατροπής σε ζυμώσιμα σάκχαρα για την απόκτηση βιοκαυσίμων. Πολλά από αυτά τα υπολείμματα είναι συλλεκτικά χωρίς να θυσιάζονται τρόφιμα, καθώς πολλά φυτά πρέπει να κλαδεύονται, να αναφυτεύονται ή να ξεριζώνονται μετά την καρποφορία και αυτό το υλικό συνήθως απορρίπτεται.
6. Καλαμπόκι, σιτάρι, σόργο, κριθάρι και άλλα δημητριακά. Παρόμοια με την απόκτηση μπύρας, αυτά σιτηρά και τα λαχανικά είναι εξαιρετικά πλούσια σε άμυλα, τα οποία είναι σύνθετοι υδατάνθρακες από τους οποίους μπορεί να ληφθεί βιοαιθανόλη μέσω αλκοολικής ζύμωσης.
7. Πριονίδι ή πριονίδι. Μία πιθανή πηγή βιομάζας βρίσκεται στις τεράστιες ποσότητες ξύλου σε σκόνη που διατίθενται από τα πριονιστήρια και τη βιομηχανία ξυλείας ως τέτοια. Όλη αυτή η σκόνη έχει το ίδιο δυναμικό καυσίμου με το ξύλο, καθώς και ως πηγή κυτταρίνης για την παραγωγή ζυμώσιμων σακχάρων σε βιοαλκοόλες.
8. Το κρασί πρέπει και τα θειωμένα κρασιά. Τα αποσυντεθέντα κρασιά και τα υπολείμματα γλευκών από την παρασκευή τους είναι πηγές βιομάζας, καθώς παρέχουν ακατέργαστες αλκοόλες από τις οποίες το διοξείδιο του θείου (SO₂), το φορτίο μεθανόλης τους (διαβρωτικό στους κινητήρες καύσης) και τελικά μπορούν να χρησιμοποιηθούν για την παραγωγή βιοαιθανόλης.
9. Απόβλητα ζώων. Το ζωικό κεφάλαιο είναι μια σημαντική πηγή οργανικής ύλης που μπορεί να χρησιμεύσει ως βιομάζα, όπως περιττώματα μηρυκαστικών (των οποίων η αποκλειστική τροφή φυτικής κυτταρίνης είναι πολλά υποσχόμενη) ή ακόμη και ο λίπη υπολείμματα από τη χρήση ζώων.
10. Οικιακά υπολείμματα λιπαντικών. Μια πηγή υγρής βιομάζας είναι τα έλαια που απορρίπτουμε μετά το μαγείρεμα, κυρίως κατασκευασμένα από ηλίανθο, canola, ακόμη και ελιά, εν συντομία, φυτικά προϊόντα. Η παραγωγή βιοντίζελ από αυτά απαιτεί εργασία φιλτράρεται από στερεά απόβλητα, στάδια διεστεροποίησης για τη μετατροπή των τριγλυκεριδίων σε μεθυλεστέρες και την προσθήκη μεθανόλης. Μετά την εξουδετέρωση του pH από το αποτέλεσμα, λαμβάνονται βιοντίζελ και γλυκερόλη. Το τελευταίο αποσύρεται και μπορεί να χρησιμοποιηθεί για τη βιομηχανία σαπουνιών, ενώ το βιοντίζελ καθαρίζεται και χρησιμοποιείται ως καύσιμο.