20 Παραδείγματα σιδηρούχων και μη σιδηρούχων υλικών

Όταν μιλάς για σιδηρούχα υλικά (ή σίδερο) και μη σιδηρούχα, Αναφέρεται σε μεταλλικά υλικά αποκλειστικά, σύμφωνα με την παρουσία ή την απουσία σιδήρου ως ένα από τα κύρια συστατικά του. Για παράδειγμα: καθαρό σίδερο, ανοξείδωτο ατσάλι, ορείχαλκο, νικέλιο.

Με εξαίρεση τον καθαρό σίδηρο (στις διάφορες ποιότητες του), τα περισσότερα από τα σιδηρούχο μέταλλο είναι προϊόν της κράματα ή μίγματα σιδήρου και άλλων υλικά, όπως άνθρακας. Τα μη σιδηρούχα μέταλλα μπορούν να είναι πολύ στοιχειακά (αποτελούμενα από ένα μόνο ατομικό στοιχείο) ή άλλα κράματα χωρίς σίδηρο.

Ιδιότητες σιδηρούχων υλικών

Τα σιδηρούχα υλικά, ο τέταρτος πιο κοινός τύπος μετάλλου στον φλοιό της γης, διακρίνονται από τα μη σιδηρούχα υλικά στο συνδυασμό αντοχής τους, ελατότης, μεγάλος αγωγή θερμότητας και ηλεκτρισμού, καθώς και στο δυνατότητα επαναχρησιμοποίησής τους από το χυτήριο και τη νέα σφυρηλάτηση, αλλά κυρίως για την υψηλή ανταπόκρισή του στο μαγνητικές δυνάμεις (σιδηρομαγνητισμός).

Χάρη στο τελευταίο, το σιδηρούχο υλικό μπορεί να διαχωριστεί από τα μη σιδηρούχα σε αστικά απόβλητα χρησιμοποιώντας διαδικασίες μαγνητικού διαχωρισμού.

Λόγω όλων αυτών είναι ότι απαιτούνται ιδιαίτερα σε βιομηχανικό επίπεδο σε όλο τον κόσμο, που αποτελούν μεταξύ των 1 και 2% όλων των οικιακών απορριμμάτων (κυρίως κουτιά από τροφή), λόγω της σχετικά χαμηλής τιμής και της υψηλής ικανότητας κράματος με άλλα μέταλλα για να αποκτήσει νέα χαρακτηριστικά και να βελτιώσει τις ιδιότητές του.

Τύποι σιδηρούχων υλικών

Όλα τα σιδηρούχα μέταλλα ταιριάζουν σε έναν από αυτούς τους τρεις τύπους, σύμφωνα με τα στοιχεία που τα συνθέτουν:

Παραδείγματα σιδηρούχων υλικών

1. Καθαρό σίδερο. Αυτό το υλικό, ένα από τα πιο άφθονα στον πλανήτη, είναι ένα ασημί-γκρι μέταλλο με μαγνητική ικανότητα, μεγάλη σκληρότητα και πυκνότητα. Θεωρείται καθαρό όταν αποτελείται από 99,5% άτομα του ίδιου στοιχείου και όμως δεν είναι πολύ χρήσιμο, δεδομένου του εύθραυστο (Είναι εύθραυστο), με υψηλό σημείο τήξης (1500 ° C) και γρήγορη οξείδωση υπό κανονικές συνθήκες.
2. Γλυκό σίδερο. Επίσης λέγεται κατεργασμένος σίδηροςΈχει πολύ χαμηλή περιεκτικότητα σε άνθρακα (δεν φτάνει το 1%) και είναι μια από τις πιο αγνές εμπορικές ποικιλίες σιδήρου που υπάρχουν. Είναι χρήσιμο για κράματα και σφυρηλάτηση, αφού το θερμάνετε σε πολύ υψηλό θερμοκρασίες και σφυρί το κόκκινο, καθώς κρυώνει και σκληραίνει πολύ γρήγορα.
3. Χάλυβας άνθρακα. Γνωστό ως κατασκευαστικός χάλυβας, είναι ένα από τα κύρια παράγωγα σιδήρου που παράγονται στη χαλυβουργία και ένα από τα πιο ευρέως χρησιμοποιούμενα στον κόσμο. Παράγεται από το μείγμα με άνθρακα σε μεταβλητές αναλογίες: 0,25% σε ήπιο χάλυβα, 0,35% σε ημι-γλυκό, 0,45% σε ημι-σκληρό και 0,55% σε σκληρό.
4. Χάλυβας πυριτίου. Είναι επίσης γνωστό ως ηλεκτρικός χάλυβας, μαγνητικός χάλυβας ή χάλυβας μετασχηματιστή. Είναι το προϊόν ενός κράματος σιδήρου με μεταβλητό βαθμό πυριτίου (από 0 έως 6,5%), καθώς και μαγγάνιο και αλουμίνιο (0,5%). Η κύρια αρετή του είναι η πολύ υψηλή ηλεκτρική αντίσταση.
5. Ανοξείδωτο ατσάλι. Αυτό το κράμα σιδήρου είναι πολύ δημοφιλές, δεδομένης της υψηλής αντοχής του στη διάβρωση και της δράσης του οξυγόνου (οξείδωση), προϊόν της κατασκευής του από χρώμιο (ελάχιστο 10 έως 12%) και άλλα μέταλλα όπως το μολυβδαίνιο και το νικέλιο.
6. Γαλβανισμένο ατσάλι. Αυτό είναι το όνομα που δίνεται σε χάλυβα καλυμμένο με ένα στρώμα ψευδαργύρου, το οποίο, ως πολύ λιγότερο οξειδώσιμο μέταλλο, το προστατεύει από τον αέρα και επιβραδύνει σημαντικά τη διάβρωσή του. Αυτό είναι εξαιρετικά χρήσιμο για την κατασκευή εξαρτημάτων σωλήνων και υδραυλικών εργαλείων.
7. Χάλυβας της Δαμασκού. Η προέλευση αυτού του συγκεκριμένου τύπου κράματος υποτίθεται ότι είναι στη Μέση Ανατολή (η συριακή πόλη της Δαμασκού) μεταξύ του 11ου και του XVIII, όταν τα ξίφη αυτού του υλικού αναφέρθηκαν ευρέως στην Ευρώπη, λόγω της μεγάλης σκληρότητάς τους και του "σχεδόν αιώνιου" άκρου τους. Εξακολουθεί να συζητείται τι ακριβώς ήταν τεχνική χρησιμοποιείται για να το αποκτήσει εκείνη τη στιγμή, αν και σήμερα έχει αναπαραχθεί για ένα ευρύ φάσμα μαχαιριών και σκευών σιδήρου.
8. Χάλυβας "wootz”. Αυτός ο χάλυβας παράγεται παραδοσιακά με ανάμειξη υπολειμμάτων σιδήρου (μεταλλεύματα ή σίδηρος χοίρου) με κάρβουνο φυτικής προέλευσης και γυαλί, σε κλιβάνους σε υψηλές θερμοκρασίες. Αυτό το κράμα έχει πολλά καρβίδια που το καθιστούν ιδιαίτερα σκληρό και μη παραμορφώσιμο.
9. Χυτήρια σιδήρου. Αυτό είναι το όνομα που δίνεται στα κράματα υψηλής περιεκτικότητας σε άνθρακα (συνήθως μεταξύ 2,14 και 6,67%) που υπόκεινται σε σίδηρο για την απόκτηση ουσιών με υψηλότερη πυκνότητα και ευθραυστότητα (λευκός χυτοσίδηρος) ή πιο σταθερές και επεξεργάσιμες (χυτοσίδηρος) γκρί).
10. Περμαλόι. Είναι ένα μαγνητικό κράμα σιδήρου και νικελίου σε διάφορες αναλογίες, που χαρακτηρίζεται από υψηλή μαγνητική διαπερατότητα. Η ηλεκτρική αντίσταση αλλάζει κατά 5% του πλάτους του μαγνητικού πεδίου, γεγονός που το καθιστά ιδανικό για την κατασκευή αισθητήρων, μαγνητικών κεφαλών και άλλων εργαλείων στη βιομηχανία.

Παραδείγματα μη σιδηρούχων υλικών

1. Χαλκός. Με το χημικό σύμβολο Cu, είναι ένα από τα στοιχεία του Περιοδικός Πίνακας. Είναι μέταλλο ελατός και καλός πομπός του ηλεκτρική ενέργεια και θερμότητα, γι 'αυτό χρησιμοποιείται άφθονα στις τηλεπικοινωνίες και όχι τόσο σε εργασίες που απαιτούν σκληρότητα.
2. Αλουμίνιο. Ένας άλλος μεγάλος ηλεκτρικός και θερμικός αγωγός, το αλουμίνιο είναι ένα από τα πιο δημοφιλή μέταλλα σήμερα, λόγω του χαμηλού του πυκνότητα, ελαφρότητα και χαμηλή οξείδωση, καθώς και πολύ χαμηλή τοξικότητα, καθιστώντας το ιδανικό για την κατασκευή δοχείων για τροφή.
3. Κασσίτερος. Συνήθως χρησιμοποιείται για την προστασία του χάλυβα από την οξείδωση, είναι ένα σχετικά πυκνό, έντονα χρωματισμένο μέταλλο που, όταν λυγίζει, εκπέμπει μια κρίση που ονομάζεται «κασσίτερος». Είναι πολύ μαλακό και εύκαμπτο σε θερμοκρασία δωματίου, αλλά όταν θερμαίνεται γίνεται εύθραυστο και εύθραυστο.
4. Ψευδάργυρος. Είναι ιδιαίτερα ανθεκτικό στη σκουριά και στη διάβρωση, γι 'αυτό χρησιμοποιείται συχνά σε διαδικασίες γαλβανισμού. Αυτό το στοιχείο είναι ελαφρύ και φθηνό, επομένως έχει υψηλό ζήτηση βιομηχανικός.
5. Ορείχαλκος. Είναι ένα κράμα χαλκού και ψευδαργύρου (μεταξύ 5 και 40%), το οποίο βελτιώνει την αντοχή εφελκυσμού και των δύο μετάλλων χωρίς να αφαιρέσει την ελαφρότητα και τη χαμηλή πυκνότητά τους. Χρησιμοποιείται ευρέως στην κατασκευή υλικού, υδραυλικών εξαρτημάτων και εργαλείων γενικά.
6. Μπρούντζος. Με κράμα βασισμένο σε χαλκό και προσθήκη 10% κασσίτερου, αυτό το κράμα λαμβάνεται πιο ανθεκτικό από ορείχαλκο και άθροισμα εύπλαστο, που έχει διαδραματίσει πολύ σημαντικό ρόλο στην ιστορία της ανθρωπότητας, έως το σημείο να δώσει το όνομά του σε μια εποχή πολιτισμού. Χρησιμοποιείται σε αγάλματα, αξεσουάρ και κλειδιά, μεταξύ πολλών άλλων χρήσεων.
7. Μαγνήσιο. Πολύ άφθονο στον φλοιό της γης και διαλυμένο στα νερά της θάλασσας, αυτό το μεταλλικό στοιχείο είναι σίγουρο ιόντα απαραίτητη για τη ζωή στον πλανήτη, παρά το γεγονός ότι δεν βρίσκεται συνήθως σε ελεύθερη κατάσταση στη φύση, αλλά ως μέρος μεγαλύτερων ενώσεων. Αντιδρά με νερό και είναι πολύ εύφλεκτο.
8. Τιτάνιο. Είναι ελαφρύτερο από χάλυβα, αλλά επίσης πιο ανθεκτικό στη διάβρωση και τέτοια σκληρότητα, είναι ένα μέταλλο άφθονο στη φύση (ποτέ στην καθαρή του κατάσταση) αλλά ακριβό για τον άνθρωπο, οπότε όχι πάρα πολύ υπάλληλος. Χρησιμοποιείται πολύ συχνά στην κατασκευή ιατρικών προσθέσεων.
9. Χρυσός. Είναι ένα πολύτιμο μέταλλο, ίσως το πιο γνωστό και πιο πολυπόθητο, δεδομένης της εμπορικής και οικονομικής του εκτίμησης. Το χρώμα του είναι λαμπερό κίτρινο και είναι ένα όλκιμο, ελατό και βαρύ στοιχείο που αντιδρά με κυανιούχο, υδράργυρο, χλώριο και λευκαντικό.

Ακολουθήστε με: