10 Παραδείγματα θρύλων τρόμου

Θρύλοι τρόμου

ΕΝΑ θρύλος Είναι μια αφήγηση φανταστικών ή θαυμάσιων γεγονότων που μεταδίδει μια ηθική ή διδασκαλία για τον πραγματικό κόσμο, με μια γενικά μεταφορική ή εικονιστική έννοια.

Οι θρύλοι, όπως το μύθοι, μεταδόθηκαν προφορικά από γενιά σε γενιά μέσα σε μια πόλη. Αυτή η προφορική μετάδοση επέτρεψε σε κάθε νέο ομιλητή που είπε στην ιστορία να προσθέσει νέα μπαχαρικά που άλλαξαν την ιστορία. Με την πάροδο του χρόνου, αυτές οι ιστορίες μεταδόθηκαν επίσης σε γραπτή μορφή, αλλά με έναν ανώνυμο συγγραφέα.

Παρά τα υπερφυσικά γεγονότα και τους χαρακτήρες, υπάρχουν εκείνοι που πιστεύουν στην αλήθεια των θρύλων. Οι διηγημένες ιστορίες συμβαίνουν συνήθως σε μια εποχή και σε ένα ανακριβές αλλά αξιόπιστο και πιθανό μέρος, είναι Με άλλα λόγια, αυτοί δεν είναι φανταστικοί κόσμοι, αλλά σενάρια γνωστά στους ανθρώπους που θα το μεταφέρουν ιστορία.

Οι θρύλοι είναι συνήθως η αντανάκλαση της λαϊκής κουλτούρας ενός λαού αφού επεξεργάζονται τις παραδόσεις, τις επιθυμίες, τους φόβους και τις βαθύτερες πεποιθήσεις τους.

Οι θρύλοι τρόμου, ειδικά, λέγονται συνήθως προφορικά και χρησιμοποιούν πόρους που δημιουργούν ίντριγκα και μυστήριο.

Παραδείγματα θρύλων τρόμου

1. Λα Λλόρονα. Το La llorona είναι ένας φανταστικός χαρακτήρας του οποίου ο θρύλος προέρχεται από την εποχή των αποικιών και έχει παραλλαγές στον κόσμο Ισπανόφωνος, αποκτώντας διαφορετικά ονόματα και χαρακτηριστικά όπως La Pucullén (Χιλή), La Sayona (Βενεζουέλα) ή La Tepesa (Παναμάς). Σύμφωνα με την προφορική παράδοση, η γυναίκα που έκλαιγε θα σκότωνε ή θα είχε χάσει τα παιδιά της, και το banshee περιπλανιέται στον κόσμο στην ακούραστη αναζήτησή της. Αναγνωρίζεται από την απογοητευτική και τρομακτική κραυγή που ανακοινώνει την εμφάνισή της.
2. Το Silbon. Ο θρύλος του Silbón κατάγεται από τις πεδιάδες της Βενεζουέλας και είναι επίσης μια περίπτωση μιας περιπλάνησης ψυχής. Λέγεται ότι ένας νεαρός άνδρας, καθοδηγούμενος από διάφορα κίνητρα, δολοφόνησε τον πατέρα του και καταδικάστηκε από τον παππού του για να σύρει τα πατρικά του κόκαλα σε ένα σάκο για όλη την αιωνιότητα. Πρόκειται για μια τοπική παραλλαγή του γνωστού «άντρα στην τσάντα», η οποία αποδίδεται σε ένα χαρακτηριστικό σφύριγμα (ισοδύναμο με do, re, mi, fa, sol, la, si). Η παράδοση εξηγεί επίσης ότι αν τον ακούσετε πολύ κοντά, ξέρετε σίγουρα, γιατί το Silbón είναι πολύ μακριά. αλλά αν το ακούσετε πολύ μακριά, θα το έχετε πολύ κοντά. Η εμφάνιση του Silbón σηματοδοτεί έναν επικείμενο θάνατο.
3. Η ελάφια. Ελάφια γυναίκα ή Κυρία ελαφιών (ελάφια, στα Αγγλικά) είναι ένας αμερικανικός θρύλος από τις δυτικές και βορειοδυτικές περιοχές του Ειρηνικού, του οποίου ο πρωταγωνιστής είναι μια γυναίκα ικανή να μετατραπεί σε διάφορα άγρια ​​ζώα. Με τη μορφή μιας ηλικιωμένης γυναίκας, μιας σαγηνευτικής νέας γυναίκας, ή ενός ελαφάκι, μερικές φορές ενός υβριδίου μεταξύ ζώων και ελαφιών, φαίνεται να προσελκύει και να δολοφονεί σοφούς άντρες. Λέγεται επίσης ότι το να βλέπεις είναι ένα σημάδι μιας βαθιάς αλλαγής του ατόμου ή μιας προσωπικής μεταμόρφωσης.
4. Κουτσίσικ-Όννα. Αυτό το όνομα στα Ιαπωνικά σημαίνει κυριολεκτικά «η γυναίκα με το κομμένο στόμα» και ανήκει στην τοπική μυθολογία. Μια γυναίκα που δολοφονήθηκε και ακρωτηριάστηκε βάναυσα από τον σύζυγό της μετατρέπεται σε δαιμονικό πνεύμα ή Yōkai, για να επιστρέψει στον κόσμο για να εκδικηθεί. Υποτίθεται ότι φαίνεται σε μοναχικούς άντρες και, αφού τους ρωτήσει τι σκέφτονται για την ομορφιά του, προχωρά τους να τους μεταφέρει στον τάφο.
5. Γιουανκαμπάλλο. Ο θρύλος του Juancaballo θυμίζει αυτόν των κενταύρων στην Αρχαία Ελλάδα. Αυτή η ιστορία προέρχεται από το Jaén (Ισπανία), όπου λέγεται ότι ένα πλάσμα μισός άντρας και μισό άλογο ζούσε στην περιοχή της Sierra Mágina. Προικισμένο με τεράστια δύναμη, πονηριά και κακία, ο Juancaballo εθίστηκε ιδιαίτερα στην ανθρώπινη σάρκα και Του άρεσε να κυνηγάει μοναχικούς περιπατητές που ενέδρα και πήγε στο σπήλαιο του καταβροχθίστηκε.
6. Λουζμάλα. Στην Αργεντινή και την Ουρουγουάη είναι γνωστή ως Luzmala τη στιγμή της νύχτας που ο κόσμος των πνευμάτων και αυτός του ζωντανού συνδυασμού. Αυτό συμβαίνει στις μοναξίες του Pampa, όπου μια σειρά από φώτα μαιάνδρου αποκαλύπτουν το άνοιγμα της μετά θάνατον ζωής, το οποίο θεωρείται από τους ντόπιους ως ανακοίνωση των επερχόμενων καταστροφών.
7. Ο θρύλος της γέφυρας των ψυχών. Ερχόμενοι από τη Μάλαγα, στην Ανδαλουσία, αυτός ο θρύλος λέει για την ετήσια εμφάνιση (την ημέρα όλων των νεκρών) του ψυχές με πόνο που διέσχισαν τη γέφυρα της πόλης μέχρι να καταφύγουν στο μοναστήρι, σύροντας αλυσίδες και μεταφέροντας φακοί. Κατηγορούνται ότι είναι τα πνεύματα των χριστιανών στρατιωτών που σκοτώθηκαν σε μάχη εναντίον των Μαυριτανών κατά τη διάρκεια της ανάκτησης.
8. Το Ifrit. Αυτός ο παλιός αραβικός θρύλος αφηγείται την ιστορία ενός δαιμονικού πλάσματος που ζει υπόγεια, με ημι-ανθρώπινη μορφή αλλά ικανή να αναλάβει τη μορφή ενός σκύλου ή ύαινας. Υποτίθεται ότι είναι ένα κακό πλάσμα, που εξαπατά τον απρόσεκτο, αλλά είναι άτρωτο σε όλες τις βλάβες. Πολλές από τις ασθένειες και τα παράσιτα της εποχής αποδόθηκαν στην κακή επιρροή του.
9. Οι εξοικειωμένοι. Στην αποικιακή Αμερική, τα «μέλη της οικογένειας» ήταν γνωστά ως ανθρωποφάγα πνεύματα που σμήνησαν τους μύλους ζάχαρης, ειδικά στη βορειοδυτική Αργεντινή. Υπάρχουν διαφορετικές εκδοχές σχετικά με αυτές και την προέλευσή τους, αλλά σχεδόν όλες συμπίπτουν με την απληστία τους για το κρέας που τους οδήγησαν να κουνήσουν τους στρατώνες τη νύχτα, ενοχλώντας τα άλογα και τα ζώα που τους ένιωθαν παρουσία. Οι εργοδότες συχνά κατηγορούνταν για συναλλαγές με συγγενείς, θυσιάζοντας ένα πιόνι κάθε χρόνο στην όρεξη των τεράτων με αντάλλαγμα να τους επιτρέψουν να ευημερούν στην επιχείρησή τους.
10. Το ζόμπι. Μακριά από τις τρέχουσες παραστάσεις στον κινηματογράφο, ο μύθος του ζόμπι προέρχεται από την Αϊτή και την Καραϊβική Αφρικανική, και χρονολογείται από τις παραδόσεις βουντού των διαφόρων φυλών σκλάβων που συλλαμβάνονται από το Ισπανοί. Τα ζόμπι ήταν θύματα μιας διαδικασίας μαγείας βουντού, ικανή να ληστεύσει τη ζωτική ενέργεια ενός άτομο μέχρι να σκοτωθεί και στη συνέχεια να αναβιώσει αφαιρείται από τη θέλησή του, έτοιμος να κάνει ό, τι ο ιερέας εντολή. Αυτός ο θρύλος κίνησε πολλές ταινίες και λογοτεχνικές εκδόσεις.

Δείτε επίσης: