10 Παραδείγματα Αυτοκρατικών Ηγετών

Ένας αυτοκράτορας ή αυταρχικός ηγέτης ή αυταρχικός είναι ο ηγέτης μιας ανθρώπινης ομάδας, έθνους ή κοινότητα που έχει την εξουσία να αναλαμβάνει πλήρως τη λήψη αποφάσεων, την παραγγελία και την απόλυτη κατεύθυνση του μαζί, μέσω μιας μοναδικής και αναμφισβήτητης εντολής, που συχνά στηρίζεται στην αδιάκοπη κυριαρχία των περιπτώσεων του μπορώ. Στην πολιτική, οι αυταρχικοί ηγέτες καλούνται αυτοκράτες ή δικτάτορες. Για παράδειγμα: Adolf Hitler, Fidel Castro, Robert Mugabe.

Με αυτή την έννοια, απολυταρχία Θα είναι το μοντέλο της κυβέρνησης που θέτει στα χέρια ενός ατόμου το σύνολο των δημόσιων εξουσιών και όλη την ικανότητα λήψης αποφάσεων αποφάσεις, ακόμη και όταν αντιβαίνουν στα συμφέροντα των ίδιων των ανθρώπων ή υπακούουν στις ιδιοτροπίες ή τα προσωπικά οφέλη του Ηγέτης. Γενικά, αυτοί οι τύποι καθεστώτων θεσπίζονται με βία.

Μπορεί κάλλιστα να θεωρηθεί μοντέλο καθεστώς που αντιτίθεται στο δημοκρατικό, στις οποίες οι πλειοψηφίες εκλέγουν τους εκπροσώπους τους για να ηγηθούν της κοινότητας και υπάρχουν μέσα για τον έλεγχο, την εποπτεία ή τη διακοπή της εν λόγω εξουσίας. Σε μια αυτοκρατία, η εξουσία δεν επιτρέπει αμφισβήτηση της θέλησης του ηγέτη.

ο απόλυτοι βασιλιάδες, οι δικτάτορες οποιουδήποτε πολιτικού σημείου και οι τυραννικοί ηγέτες ορισμένων εγκληματικών συμμοριών μπορούν να είναι καλά παραδείγματα αυτού.

Χαρακτηριστικά ενός αυταρχικού ηγέτη

Οι αυτοκράτες χαρακτηρίζονται γενικά ως εξής:

Αυτοκρατική ηγεσία στον επιχειρηματικό κόσμο

Συχνά στον εταιρικό κόσμο αυταρχικά μοντέλα ηγεσία, η οποία αποτελεί τη θυσία του ελευθερίες άτομα υπέρ μιας αυστηρότερης τάξης ή μεγαλύτερης αποτελεσματικότητας.

Στην πραγματικότητα, γίνεται διάκριση στη γλώσσα των επιχειρήσεων μεταξύ των αριθμών του «αφεντικού» και του «ηγέτη» με βάση την εγγύτητά τους στο προσωπικό των πόδι, η διαπερατότητά του σε νέες ιδέες, η οριζόντια μεταχείριση και η ικανότητά του να εμπνέει και όχι να τον τρομάζει υφισταμένοι.

Παραδείγματα αυταρχικών ηγετών

1. Adolfo Χίτλερ. Ίσως ο αυταρχικός ηγέτης κατ 'εξοχήν, είναι ένας από τους πιο φρικτούς χαρακτήρες στην ιστορία της ανθρωπότητας, ηγέτης του ναζισμού και εκτελεστής ενός από τους ρατσιστικές ιδεολογίες πιο καταστροφική και συστηματικά οργανωμένη γύρω από το γενοκτονία όλων των εποχών. Η κυριαρχία του Χίτλερ επί της τότε γερμανικής αυτοκρατορίας (ο αυτο-στιλισμένος III Ράιχ) ήταν ειλικρινής από τότε που το Εθνικό Σοσιαλιστικό Γερμανικό Εργατικό Κόμμα (NSDAP) ήρθε στην εξουσία το 1934 και επονομάζω Φύρερ (οδηγός) με πληρεξούσιες δυνάμεις για να ηγηθεί της χώρας κατά βούληση. Αυτό οδήγησε τη Γερμανία να ξεκινήσει Δεύτερος Παγκόσμιος πόλεμος, στο τέλος του οποίου αυτοκτόνησε ο Χίτλερ.
2. Φιντέλ Κάστρο. Μία από τις πιο δημοφιλείς και αντιφατικές πολιτικές εικόνες της ηπειρωτικής Λατινικής Αμερικής, που εκτίμησε η επαναστατική αριστερά ως σύμβολο του αγώνα ενάντια στον ιμπεριαλισμό της Βόρειας Αμερικής. Ο Κάστρο οδήγησε έναν επαναστατικό αριστερό αντάρτη ενάντια στον τότε Κουβανό δικτάτορα Φουλγκένσιο Μπατίστα. Αυτό το γεγονός ήταν γνωστό ως Κουβανική Επανάσταση και έφερε το Κουβανικό Κομμουνιστικό Κόμμα στην εξουσία, υπό το Η μοναδική και αποκλειστική εντολή του Φιντέλ, από τη νίκη του το 1959 έως το 2011, όταν άφησε τον αδερφό του στην εξουσία Ραούλ. Κατά τη διάρκεια της κυβέρνησής του, η κουβανική κοινωνία μεταμορφώθηκε ριζικά και πραγματοποιήθηκαν εκτελέσεις, διώξεις και αναγκαστικοί εξόριστοι.
3. Marcos Perez Jimenez. Στρατιωτικός και Βενεζουέλας δικτάτορας, κυβέρνησε τη Βενεζουέλα από το 1952 έως το 1958, μετά από στρατιωτικό πραξικόπημα στο οποίο Συμμετέχετε, αναλάβετε τα ηνία της χώρας, εκτοπίζοντας τον νόμιμα εκλεγμένο πρόεδρο, τον συγγραφέα Ρόμου Γκαλέγος. Η τυραννική κυβέρνησή του είχε εκσυγχρονισμό και συνδέθηκε με την σπατάλη της μπονάζας εταιρεία πετρελαίου, παρά τις διώξεις, τα βασανιστήρια και τις δολοφονίες στις οποίες υπέβαλε τους αντιπάλους της πολιτικοί. Τελικά απολύθηκε εν μέσω γενικών διαμαρτυριών και πραξικοπήματος που τον ανάγκασαν να εξορίσει στη Δομινικανή Δημοκρατία και στη συνέχεια στην Ισπανία του Φράνκο.
4. Ρόμπερτ Μουγκάμπε. Πολιτικός και στρατιωτικός της Ζιμπάμπουε, αρχηγός της κυβέρνησης της χώρας του από το 1987 έως σήμερα. Η άνοδος του στην εξουσία μετά την ανεξαρτησία της Ζιμπάμπουε, στην οποία συμμετείχε ως εθνικός ήρωας, εγκαινίασε μια κυβέρνηση βίαιης καταστολής εναντίον των επικριτών του, για δόλιους χειρισμούς της Δημοκρατία και από το δημόσιο πορτοφόλι, το οποίο βύθισε τη χώρα σε μια δημοσιονομική κρίση. Κατηγορείται επίσης ότι ήταν ο εγκέφαλος πίσω από την εθνοτική σφαγή που πραγματοποιήθηκε μεταξύ 1980 και 1987, η οποία άφησε τους 20.000 πολίτες του Ndebele ή του Matabele να δολοφονηθούν.
5. Φρανσίσκο Φράνκο. Στρατιωτικός και Ισπανός δικτάτορας, του οποίου το πραξικόπημα το 1936 τερμάτισε τη δεύτερη Ισπανική Δημοκρατία και ξεκίνησε την αιματηρή Ισπανικός εμφύλιος πόλεμος (1936-1939), στο τέλος του οποίου ο ίδιος ο Φράνκο θα ανέλαβε τη θέση του "Caudillo de España" μέχρι το θάνατό του το 1975. Κατά τη διάρκεια της θητείας του ήταν απόλυτος και τυραννικός αρχηγός κυβέρνησης, υπεύθυνος για πολλές εκτελέσεις, διώξεις, στρατόπεδα συγκέντρωσης και συμμαχίες με τον γερμανικό ναζισμό και άλλα φασιστικά καθεστώτα Ευρωπαίοι.
6. Rafael Leonidas Trujillo. Ψευδώνυμο «El Jefe» ή «El Benefactor», ήταν ένας Δομινικανός στρατιωτικός που κυβέρνησε το νησί με μια σιδερένια γροθιά για 31 χρόνια, τόσο άμεσα όσο και μέσω προέδρων μαριονετών. Αυτή η περίοδος στην πολιτική ιστορία της χώρας είναι γνωστή ως El Trujillato και είναι αναμφίβολα μια από τις πιο σκοτεινές και πιο άθλιες δικτατορίες στη Λατινική Αμερική. Η κυβέρνησή του ήταν αντικομμουνιστική, καταπιεστική, με σχεδόν ανύπαρκτες πολιτικές ελευθερίες και συνεχείς παραβιάσεις του ανθρώπινα δικαιώματα, και μια αξιοσημείωτη λατρεία στην προσωπικότητα του caudillo.
7. Jorge Rafael Videla. Αργεντινός στρατιωτικός και δικτάτορας, του οποίου η άνοδος στην εξουσία το 1976 ήταν προϊόν στρατιωτικού πραξικοπήματος που ανέτρεψε την κυβέρνηση του τότε προέδρου Isabel Martínez de Perón και εγκατέστησε στρατιωτική χούντα στο εξουσία, ξεκινώντας έτσι τη ζοφερή περίοδο της Εθνικής Διαδικασίας Αναδιοργάνωσης, κατά την οποία χιλιάδες άνθρωποι εξαφανίστηκαν, απήχθησαν, βασανίστηκαν, δολοφονήθηκαν και διώχθηκαν ανελέητα. Ο Βίντελα ήταν πρόεδρος μεταξύ 1976 και 1981, αν και η δικτατορία δεν θα έπεφτε μέχρι το 1983, μετά τη στρατιωτική και ανθρώπινη καταστροφή που ήταν ο πόλεμος των Μαλβινών κατά της Μεγάλης Βρετανίας.
8. Anastasio Somoza Debayle. Δικτάτορας, στρατιωτικός και επιχειρηματίας της Νικαράγουας, γεννημένος στη Νικαράγουα το 1925 και δολοφονήθηκε στο Asunción, Παραγουάη, το 1980. Προήδρευσε της χώρας του μεταξύ του 1967 και του 1972, και στη συνέχεια μεταξύ του 1974 και του 1979, διατηρώντας ακόμη και την ενδιάμεση περίοδο τον αυστηρότερο και απόλυτο έλεγχο του έθνους ως Διευθυντής της Εθνικής Φρουράς. Ήταν ο τελευταίος μιας οικογενειακής κάστας αυτοκράτων που καταπιέζει σκληρά την επανάσταση της Σαντινίστας. Ιδιοκτήτης άνω των τριάντα Επιχείρηση Μέσα και έξω από τη Νικαράγουα, παραιτήθηκε από το αξίωμα και πήγε στην εξορία, όπου δολοφονήθηκε από έναν επαναστατικό κομάντο.
9. Μάο Τσε Τουνγκ. Ονομάστηκε Mao Zedong, ήταν ο ανώτερος διευθυντής του Κινεζικού Κομμουνιστικού Κόμματος όταν κατέλαβε την εξουσία στη χώρα ολόκληρο το 1949, αφού κέρδισε τον Εμφύλιο Πόλεμο και κήρυξε τη Λαϊκή Δημοκρατία της Κίνας, η οποία κυβέρνησε μέχρι το θάνατό του το 1976. Η κυβέρνησή του ήταν μαρξιστής-λενινιστής με βαθιές και βίαιες ιδεολογικές και κοινωνικές μεταρρυθμίσεις που ήταν πολύ αμφιλεγόμενα την εποχή τους, και που δημιούργησαν μια έντονη λατρεία γύρω τους προσωπικότητα.
10. Μάργκαρετ Θάτσερ. Η λεγόμενη "Iron Lady", δεδομένου του αυστηρού ελέγχου της στα σχέδια της χώρας, ήταν η πρώτη γυναίκα που εξελέγη πρωθυπουργός της Μεγάλης Βρετανίας το 1979, θέση που κατείχε μέχρι το 1990. Η συντηρητική και ιδιωτικοποιημένη κυβέρνησή του ήταν σκληρή με τους επικριτές της, αν και εντός των ορίων της δημοκρατίας. Κατά τη διάρκεια της θητείας του πραγματοποιήθηκε ριζικός μετασχηματισμός της Αγγλίας και η Αργεντινή ηττήθηκε στον πόλεμο των Φώκλαντ.

Ακολουθήστε με: