20 Παραδείγματα Εμπειρικών Επιστημών

ο εμπειρικές επιστήμες είναι αυτά που αποδεικνύουν ή δικαιολογούν τη δική τους υπόθεση μέσω της έγκαιρης εμπειρίας και της αντίληψης του κόσμου μέσω των αισθήσεων. Εξ ου και το όνομά του, από την αρχαία ελληνική λέξη αυτοκράτειρα που σημαίνει «εμπειρία». Η κατ 'εξοχήν μέθοδος αυτού του τύπου της επιστήμης είναι η υποθετική-αγωγική. Για παράδειγμα: βιοχημεία, αστρονομία, ωκεανογραφία.

Ρητό υποθετική-αγωγική μέθοδος υποθέτει ότι οι εμπειρικές επιστήμες γεννιούνται από την εμπειρία και την παρατήρηση του κόσμου, και μέσω αυτών των ίδιων διαδικασιών θα το κάνουν επαληθεύουν τα αξιώματά τους, προσπαθώντας να προβλέψουν ή να συμπεράνουν τα αποτελέσματα που αποκτήθηκαν, για παράδειγμα, μέσω της πειραματικής αναπαραγωγής ενός φαινομένου παρατηρήθηκε.

Διαφορά μεταξύ εμπειρικών επιστημών και άλλων επιστημών

ο εμπειρικές επιστήμες διακρίνονται από επίσημη επιστήμη Στη μεγαλύτερη προσπάθειά του να επαληθεύσει τις υποθέσεις μέσω βιωματικών δοκιμών, είναι Με άλλα λόγια, από την εμπειρία και την αντίληψη, αν και αυτό δεν σημαίνει απαραίτητα το πειραματισμός.

Στην πραγματικότητα, όλα πειραματικές επιστήμες είναι απαραίτητα εμπειρικές επιστήμες, αλλά δεν είναι όλες οι εμπειρικές επιστήμες πειραματικές: ορισμένες μπορεί να χρησιμοποιούν μη πειραματικές μεθόδους επαλήθευσης, όπως παρατηρητικός Εγώ το συσχετισμός.

Κατ 'αρχήν, οι εμπειρικές επιστήμες αντιτίθενται στις επίσημες επιστήμες στο ότι οι τελευταίες δεν απαιτούν έναν εμπειρικό μηχανισμό επαλήθευσης και αιτιολόγησης, αλλά μάλλον αναλάβει τη μελέτη συνεκτικών λογικών συστημάτων των οποίων τα συστήματα κανόνων δεν είναι απαραίτητα συγκρίσιμα με αυτά του φυσικού-φυσικού κόσμου, όπως συμβαίνει στην περίπτωση του μαθηματικά.

Τύποι εμπειρικών επιστημών

Οι εμπειρικές επιστήμες χωρίζονται σε δύο μεγάλους κλάδους:

Παραδείγματα από εμπειρικές επιστήμες

1. Χημεία. Είναι η επιστήμη που είναι υπεύθυνη για τη μελέτη των νόμων που διέπουν το ύλη και τις σχέσεις μεταξύ των σωματιδίων του (άτομα Γ μόρια), καθώς και τα φαινόμενα ανάμειξης και μετασχηματισμού στα οποία είναι ευαίσθητα. Είναι επίσης μια φυσική επιστήμη.
2. Γεωγραφία. Κοινωνική επιστήμη υπεύθυνη για περιγραφή και γραφική αναπαράσταση της επιφάνειας του πλανήτη μας, συμπεριλαμβανομένων θάλασσες και ωκεανούς και τις διάφορες περιοχές, ανάγλυφα, περιφέρειες και ακόμη και κοινωνίες που τη συγκροτούν.
3. Οικονομία. Ασχολείται με τη μελέτη των πόρων, τη δημιουργία πλούτου και τη διανομή και κατανάλωση αγαθά και υπηρεσίες, προκειμένου να ικανοποιήσει τις ανάγκες της ανθρώπινης φυλής. Είναι επίσης μια κοινωνική επιστήμη.
4. Φυσικός. Κατανοείται ως η περιγραφή των δυνάμεων που δρουν στον πραγματικό κόσμο από εφαρμοσμένα μαθηματικά μοντέλα, για τη διαμόρφωση νόμων που τους περιγράφουν και προβλέπουν. Είναι μια φυσική επιστήμη.
5. Βιολογία. Η λεγόμενη επιστήμη της ζωής, αφού ενδιαφέρεται για την προέλευση του ζωντανά όντα και τις διάφορες διαδικασίες ανάπτυξης, εξέλιξης και αναπαραγωγής. Είναι ένα Φυσικές Επιστήμες, φυσικά.
6. Φυσική χημεία. Γεννημένος τόσο από τη φυσική όσο και από τη χημεία, καλύπτει αυτούς τους χώρους εμπειρίας και πειραματισμού που απαιτούν διπλό βλέμμα στην ύλη και τις διεργασίες της, ώστε να είναι σε θέση να προσδιορίσει ταυτόχρονα τις εσωτερικές της διαδικασίες και εξωτερικά. Είναι λογικά μια φυσική επιστήμη.
7. γεωλογία. Επιστήμη που είναι αφιερωμένη στη μελέτη των διαδικασιών των διαφόρων στρωμάτων της επιφάνειας του πλανήτη μας, δίνοντας προσοχή στη συγκεκριμένη γεωχημική ιστορία της και γεωθερμική. Είναι επίσης μια φυσική επιστήμη.
8. Φάρμακο. Αυτή η επιστήμη είναι αφιερωμένη στη μελέτη της υγείας και της ανθρώπινης ζωής, προσπαθώντας να κατανοήσει την περίπλοκη λειτουργία του το σώμα μας από εργαλεία δανεισμένα από άλλες φυσικές επιστήμες, όπως χημεία, βιολογία ή φυσικός. Είναι σίγουρα μια φυσική επιστήμη.
9. Βιοχημεία. Αυτός ο κλάδος της επιστήμης συνδυάζει τις αρχές της χημείας και της βιολογίας για να ερευνήσει τις κυτταρικές και μικροσκοπικές λειτουργίες των ζωντανών οργανισμών, μελετώντας τον τρόπο με τον οποίο ατομικά στοιχεία των σωμάτων τους λειτουργούν σε συγκεκριμένες διαδικασίες. Είναι μια φυσική επιστήμη.
10. Αστρονομία. Επιστήμη που ασχολείται με την περιγραφή και τη μελέτη των σχέσεων μεταξύ διαστημικών αντικειμένων, από τα αστέρια και απόμακροι πλανήτες στους νόμους που μπορούν να προκύψουν από την παρατήρηση του σύμπαντος έξω από το δικό μας πλανήτης. Είναι μια άλλη φυσική επιστήμη.
11. Ωκεανογραφία. Η μελέτη των ωκεανών, από βιολογική, χημική και φυσική άποψη, προσπαθεί να περιγράψει καλύτερα τους μοναδικούς νόμους με τους οποίους λειτουργεί το θαλάσσιο σύμπαν. Είναι επίσης μια φυσική επιστήμη.
12. Νανοεπιστήμη. Αυτό είναι το όνομα που δίνεται στη μελέτη συστημάτων των οποίων οι κλίμακες είναι πρακτικά υπομοριακές, προκειμένου να κατανοήσουν δυνάμεις που εμφανίζονται μεταξύ των σωματιδίων αυτών των διαστάσεων και προσπαθούν να τα χειριστούν μέσω του νανοτεχνολογία.
13. Ανθρωπολογία. Η μελέτη του ανθρώπου, σε γενικές γραμμές, λαμβάνοντας υπόψη τις κοινωνικές και πολιτιστικές εκδηλώσεις του κοινότητες σε όλη την ιστορία και τον κόσμο. Είναι μια κοινωνική επιστήμη, δηλαδή μια «μαλακή» επιστήμη.
14. Κοινωνιολογία. Η κοινωνική επιστήμη κατ 'εξοχήν, αφιερώνει το ενδιαφέρον της για τις ανθρώπινες κοινωνίες και τα διαφορετικά πολιτιστικά φαινόμενα, καλλιτεχνική, θρησκευτική και οικονομική που λαμβάνουν χώρα σε αυτά.
15. Ψυχολογία. Επιστήμη που επικεντρώνεται στη μελέτη των διανοητικών διαδικασιών και αντιλήψεων του ανθρώπου, παρακολουθώντας το φυσικό και κοινωνικό πλαίσιο και τα διαφορετικά στάδια της συγκρότησης ή της ανάπτυξής του. Είναι επίσης μια κοινωνική επιστήμη.
16. Ιστορία. Επιστήμη της οποίας το αντικείμενο της μελέτης είναι το παρελθόν της ανθρωπότητας και το αντιμετωπίζει από αρχεία, αποδεικτικά στοιχεία, ιστορίες και οποιαδήποτε άλλη περίοδο υποστήριξης. Αν και υπάρχει συζήτηση για αυτό, είναι γενικά αποδεκτό να το θεωρήσουμε κοινωνική επιστήμη.
17. Γλωσσολογία. Κοινωνική επιστήμη που ενδιαφέρεται για τις διαφορετικές ανθρώπινες γλώσσες και τις μορφές της επικοινωνία λεκτικός άνθρωπος.
18. σωστά. Ονομάζονται επίσης νομικές επιστήμες, συνήθως περιλαμβάνουν τη θεωρία του δικαίου και τη φιλοσοφία του δικαίου, καθώς και την πιθανή προσεγγίσεις στα διάφορα συστήματα νομικής ρύθμισης που έχουν δημιουργηθεί από τα διάφορα κράτη για τη διαχείριση κοινωνικών, πολιτικών και οικονομικό σας πληθυσμός.
19. Βιβλιοθηκονομία. Ασχολείται με τη μελέτη των εσωτερικών διαδικασιών των βιβλιοθηκών, τη διαχείριση των πόρων τους και τα εσωτερικά συστήματα οργάνωσης βιβλίων. Δεν πρέπει να συγχέεται με την επιστήμη της βιβλιοθήκης και είναι επίσης μια κοινωνική επιστήμη.
20. Εγκληματολογία. Παρά το γεγονός ότι είναι μια διεπιστημονική και διεπιστημονική πειθαρχία, συχνά περιλαμβάνεται στις κοινωνικές επιστήμες. Αντικείμενο της μελέτης είναι το έγκλημα και οι εγκληματίες, που κατανοούνται ως κατανοητές ανθρώπινες πτυχές από τα εργαλεία της κοινωνιολογίας, της ψυχολογίας και άλλων συναφών κοινωνικών επιστημών.

Ακολουθήστε με: