10 Παραδείγματα Συμπεριφοράς στην τάξη

ο συμπεριφορισμός ή συμπεριφορισμός (από τα Αγγλικά η ΣΥΜΠΕΡΙΦΟΡΑ) είναι ένα ψυχολογικό ρεύμα που προσεγγίζει άτομα από εμφανή και παρατηρήσιμη συμπεριφορά, κατανοητή ως η σχέση μεταξύ ενός συνόλου ερεθισμάτων και ενός άλλου απόκρισης.

Σε αυτήν την προσέγγιση, οι συμπεριφοριστές αντιτίθενται στα παραδοσιακά ρεύματα της ψυχολογίας, που επικεντρώνονται στην ανάλυση συνείδηση, αφού τους θεωρούν ένα μοντέλο ενδοσκοπικής ανάλυσης και επομένως λίγο πειραματικό και λίγο επιστημονικός.

Είναι δυνατό να αναγνωρίσετε περισσότερα από 10 ρεύματα συμπεριφορισμού, το καθένα υποστηρίζεται από τις έρευνες ενός θεωρητικού στην περιοχή, όπως οι Tollman, Hull και Skinner, J. Ρ. Καντόρ και άλλοι.

Κλασική και λειτουργική ρύθμιση

Ο συμπεριφορισμός βασίζεται κυρίως σε δύο μορφές μάθηση ή κλιματισμός, δηλαδή:

Πλεονεκτήματα και μειονεκτήματα του συμπεριφορισμού στην τάξη

Πολλοί είναι οι τεχνικές συμπεριφοράς απασχολούνται, εν γνώσει ή άγνωστα, στην ίδια την εκπαιδευτική μέθοδο. Η ιδέα της τόνωσης της μελέτης, της προσπάθειας και του πάθους για μάθηση και η αρνητική ενίσχυση των αντίθετων συμπεριφορών βρίσκεται στο επίκεντρο της αλληλεπίδρασης στην τάξη. Για αυτό, χρησιμοποιούνται διάφοροι παράγοντες, όπως βαθμοί, πειθαρχικές κυρώσεις και αλληλεπίδραση μαθητή-δασκάλου ή μεταξύ μαθητών. Για παράδειγμα:

Ωστόσο, πρέπει να ειπωθεί ότι πολλά από τα αξιώματα του εκπαιδευτικός συμπεριφορισμός σήμερα ξεπερνιούνται ή βρίσκονται στη διαδικασία να ξεπεραστούν, δεδομένου ότι υποθέτουν τον μαθητή από μια προοπτική παθητική, στην οποία όλοι είναι ίσοι και πρέπει να μάθουν εξίσου, και που μειώνει το ρόλο τους μόνο στην ύπαρξη μοντελοποιημένο.

Μια κοινή κριτική είναι ότι ο συμπεριφορισμός αξιολογεί την εκπαιδευτική διαδικασία από τα προϊόντα και όχι από τις ίδιες τις διαδικασίες μάθησης. Πολλοί μελετητές υποστηρίζουν ότι άλλες διδακτικές διδακτικές μελέτες προτείνουν πιο προληπτικές και λιγότερο αστυνομικές μεθόδους διδασκαλίας που έχουν καλύτερα αποτελέσματα μακροπρόθεσμα.

Παραδείγματα συμπεριφοράς στην τάξη

1. Επιβραβεύστε την παρέμβαση. Πολλοί δάσκαλοι δίνουν στα παιδιά που παρεμβαίνουν στην τάξη ή κάνουν την εργασία τους καλά αυτοκόλλητη ετικέτα ή αυτοκόλλητο, ως δημόσια αναγνώριση της καλής τους απόδοσης. Με αυτόν τον τρόπο, αυτή η συμπεριφορά διεγείρεται και το αντίθετο αποθαρρύνεται σε άλλους, με αντιπαρατιθέμενες εκτιμήσεις.
2. Τιμωρήσει την κακή συμπεριφορά. Ενώ οι καλοί μαθητές ενθαρρύνονται να συνεχίσουν να είναι καλοί μαθητές, η συμπεριφορά πρέπει να αποδυναμωθεί αναρχικό ή ενοχλητικό, για παράδειγμα, από ένα αγόρι που δεν αφήνει την τάξη να προχωρήσει ή να επιδείξει στάση ασεβής. Αυτή η αρνητική ενίσχυση θα αποτελούσε υποδειγματικές δημόσιες επιπλήξεις και τιμωρίες, για να συνδέσει το αίσθημα ντροπής με την αρχική συμπεριφορά που θέλετε να τροποποιήσετε. Το αποτέλεσμα θα είναι μεγαλύτερο εάν συνοδεύεται από θετική ενίσχυση όταν το παιδί είναι πρόθυμο να συνεργαστεί, αντί να καταφεύγει σε ταπείνωση και χλευασμό ως κοινωνική τιμωρία.
3. Αφαιρέστε και προσθέστε πόντους. Σε ορισμένες καταστάσεις συμπεριφοράς ή ακαδημαϊκής απόδοσης, ο δάσκαλος μπορεί να αφαιρέσει σημεία από ένα ή περισσότερα οι μαθητές ως αρνητική ενίσχυση, καθώς θα συνδέσουν το τελικό αποτέλεσμα του αντικειμένου τους με τη συμπεριφορά Παρόν. Το ίδιο γίνεται με επιπλέον σημεία, τα οποία προστίθενται σε μαθητές που κάνουν απρόσμενη προσπάθεια (ως θετική ενίσχυση) ή που αρχίζουν να δείχνουν καλύτερη συμπεριφορά.
4. Σηκωθείτε όταν μπαίνει ο δάσκαλος. Πολλοί δάσκαλοι απαιτούσαν από τους μαθητές να σηκωθούν όταν ο δάσκαλος μπήκε στην τάξη, ως ένδειξη σέβομαι. Αυτή η μέθοδος προσπάθησε να συσχετίσει τη διατύπωση της πράξης του να σηκωθείς με την παρουσία των εκπαιδευτικών και έτσι να ενισχύσει έναν δεσμό σεβασμού και πρωτοκόλλου στους μαθητές. Το αντίστοιχο αυτής της μεθόδου είναι να τραγουδήσει ένα τραγούδι όταν ο δάσκαλος εισέρχεται στην τάξη, όπως ένα μορφή καλωσορίσματος που ενισχύει στους μαθητές μια παρόμοια αρχή αλλά μέσω λιγότερων Στρατός.
5. Κυριολεκτικά τιμωρεί την αντιγραφή. Συνιστάται συχνά να τιμωρείτε σκληρά την αντιγραφή και τη λογοκλοπή, να αποδυναμώσετε αυτές τις απάτες και εύκολες συμπεριφορές στους μαθητές. Η ιδέα είναι να επιβληθεί το κριτήριο ότι η προσπάθεια πληρώνει και η λογοκλοπή δεν είναι, γι 'αυτό συχνά αποσύρεται η εξέταση και το χαμηλότερο δυνατό σήμα δίνεται στον λογοκλοπή μαθητή και τους συνεργούς του, εάν υπάρχει (ενίσχυση) αρνητικός). Αυτή η μέθοδος, ωστόσο, είναι κάπως αστυνομική.
6. Ενίσχυση του ακαδημαϊκού ενδιαφέροντος. Αν και κάθε μαθητής θα έχει τα ιδιαίτερα ενδιαφέροντα και τις ικανότητές του, ο δάσκαλος θα ενισχύσει θετικά τον μαθητή που επιδείξτε την αύξηση του ενδιαφέροντός σας για τα θέματα που καλύπτονται στην τάξη, μέσω δημόσιας ή ιδιωτικής αναγνώρισης και καλύτερα σημειώσεις. Με αυτόν τον τρόπο, ο μαθητής θα συσχετίσει το ενδιαφέρον για το θέμα με καλύτερη απόδοση και αυτή είναι η βασική αρχή όλων των μαθημάτων. Αυτό, φυσικά, απαιτεί από τον δάσκαλο να δώσει ιδιαίτερη προσοχή στο ακαδημαϊκό ταξίδι κάθε ατόμου στην τάξη.
7. Η έρευνα ως τιμωρία. Αυτό είναι ένα σημείο ανάφλεξης γύρω από τους μηχανισμούς συμπεριφοράς, που προειδοποιεί τους εκπαιδευτικούς για τη χρήση της έρευνας ως υποδειγματική τιμωρία: ο μαθητής που δεν δίνει προσοχή στην τάξη αναγκάζεται να ερευνήσει κάτι για το θέμα και να το παρουσιάσει μαθήματα. Αν και αυτή η μέθοδος μπορεί να εγγυηθεί αρνητική ενίσχυση της ανεπιθύμητης συμπεριφοράς, σχετίζεται επίσης με τον μαθητή σχέση μεταξύ επίπληξης και μελέτης, αρνητικά ανατροφοδοτεί το ενδιαφέρον τους για ανάγνωση και έρευνα.
8. Ο ήχος του κουδουνιού. Δεδομένου ότι το κουδούνι προηγείται της εσοχής και στο τέλος της τάξης, οι μαθητές θα το συνδέσουν αναπόφευκτα ήχος στο τέλος της μαθησιακής περιόδου, οπότε θα σταματήσουν να προσέχουν παρόλο που ο δάσκαλος μιλάει ή εξηγεί κάτι σημαντικό.
9. Ρουτίνες άφιξης. Ειδικά στην περίπτωση του νηπιαγωγείου ή των δημοτικών τάξεων, συνιστάται η χρήση ρουτίνων άφιξης που βοηθούν στην ηρεμία του άγχους των παιδιών. μαθητές μπαίνοντας στην τάξη, έτσι ώστε να είναι, για παράδειγμα, να κρατήσουν το παλτό τους, να βγάλουν τα παπούτσια τους, να καθίσουν στο ίδιο μέρος κ.λπ. Με αυτόν τον τρόπο, η πειθαρχία και η τάξη ενισχύονται και, θεωρητικά, το άγχος εξασθενεί.
10. Αποβολή από τάξεις. Ο οστρακισμός της ομάδας μπορεί να είναι τεχνική δημοφιλή πειθαρχία και αυτό επιτρέπει στην τάξη να προχωρήσει χωρίς επαναλαμβανόμενη δυσφορία εκ μέρους ενός μαθητή. Από τη μία πλευρά, μια αρνητική ενίσχυση πραγματοποιείται στη συμπεριφορά, η οποία είναι υποδειγματική στην ομάδα, αλλά εκτός εάν η εν λόγω απέλαση μεταφράζεται σε κάτι διαφορετικό από Ελευθερία που αποκτήθηκε μέσω κακής συμπεριφοράς, το αντίθετο από αυτό που είναι επιθυμητό θα ενισχύσει τον μαθητή.