10 Παραδείγματα κοινωνικών γεγονότων

ο κοινωνικά γεγονότα, σύμφωνα με την κοινωνιολογία και την ανθρωπολογία, είναι αυτές οι ιδέες που ρυθμίζουν τη συμπεριφορά που δημιουργούνται από την κοινωνία και είναι εξωτερικά του ατόμου, καταναγκαστικά και συλλογικός. Είναι, λοιπόν, συμπεριφορές και σκέψεις που επιβάλλονται κοινωνικά από την κοινότητα. Για παράδειγμα: το χειροκρότημα μετά από μια συνάρτηση, πραξικοπήματα, εκλογές.

Αυτή η ιδέα επινοήθηκε από τον Γάλλο κοινωνιολόγο Εμίλ Ντάρχαιμ το 1895, και υποθέτει μια μορφή τροποποίησης του εσωτερικού κάθε θέματος, αναγκάζοντάς τον να αισθάνεται, να σκέφτεται και να ενεργεί με έναν συγκεκριμένο τρόπο, παρόμοιο με την κοινότητα.

Ένα θέμα μπορεί, ωστόσο, να αντιταχθεί σε αυτό συλλογική εντολή, ενισχύοντας έτσι την εσωτερική τους και την ατομικότητά τους, όπως κάνουν οι καλλιτέχνες. Ωστόσο, το σπάσιμο με κοινωνικά γεγονότα μπορεί να έχει συνέπειες εναντίον τους, όπως λογοκρισία άλλων ή, ανάλογα με την κοινωνία και το γεγονός, αποδοκιμασία και τιμωρία.

Τύποι κοινωνικών γεγονότων

Ένα κοινωνικό γεγονός μπορεί να ταξινομηθεί σύμφωνα με τρεις κατηγορίες:

Αυτά τα κοινωνικά γεγονότα είναι πάντα γνωστά σε όλα τα μέλη της κοινότητας, κοινοποιούνται ή όχι, και Αυτά τοποθετούνται σε σχέση με αυτά, υπέρ ή κατά, χωρίς να χρειάζεται να συζητηθούν προηγουμένως με οποιονδήποτε τρόπο τρόπος. Με αυτόν τον τρόπο η διαδικασία ανατροφοδοτείται: τα κοινωνικά γεγονότα επηρεάζουν τους ανθρώπους και οι άνθρωποι δημιουργούν και ρυθμίζουν την κοινωνική δυναμική.

Τέλος, από μια συγκεκριμένη άποψη, όλες οι πτυχές της ανθρώπινης υποκειμενικότητας: γλώσσα, θρησκεία, ο ηθικός, ο παραδόσειςΕίναι κοινωνικά γεγονότα που δίνουν στο άτομο μια ιδιότητα σε μια κοινότητα.

Παραδείγματα κοινωνικών γεγονότων

1. Το χειροκρότημα μετά από μια παράσταση. Η εγκεκριμένη και προωθημένη κοινωνική συμπεριφορά μετά από κάποια πράξη είναι συλλογικό χειροκρότημα και είναι ένα τέλειο και απλό παράδειγμα κοινωνικού γεγονότος. Οι παρευρισκόμενοι θα ξέρουν πότε να χειροκροτούν και πώς, χωρίς κανείς να το εξηγήσει αυτή τη στιγμή, απλά παρασύρεται από το πλήθος. Το αντίθετο χειροκρότημα, από την άλλη πλευρά, θα θεωρηθεί ως χειρονομία περιφρόνησης για την πράξη.
2. Το πέρασμα των καθολικών. Μεταξύ της Καθολικής κοινότητας, ο σταυρός είναι ένα μαθημένο και επιβληθέν μέρος του τελετουργικού, το οποίο δεν πραγματοποιείται μόνο στο τέλος της μάζας. ή κατά περιόδους που υποδεικνύονται από τον ενοριακό ιερέα, αλλά λαμβάνει χώρα επίσης σε βασικές στιγμές της καθημερινής ζωής: παρουσία ενός κακού Νέα, ως χειρονομία προστασίας από ένα εντυπωσιακό γεγονός κ.λπ. Κανείς δεν πρέπει να σας πει πότε να το κάνει, είναι απλώς μέρος ενός μαθημένου συναισθήματος.
3. Εθνικισμοί. Ενθαρρύνεται η πατριωτική θερμότητα, η αφοσίωση στα εθνικά σύμβολα και άλλες συμπεριφορές αγάπης για την πατρίδα ανοιχτά από τις περισσότερες κοινωνίες, ως απάντηση σε ένα υποκείμενο σχέδιο γνώμης περιφρόνησης για το τι είναι εαυτός. Και οι δύο πτυχές, ο σοβινισμός (υπερβολική αγάπη για τον εθνικό) ή ο μηλιγχισμός (περιφρόνηση για όλα τα εθνικά) αποτελούν κοινωνικά γεγονότα.
4. Οι εκλογές. Οι εκλογικές διαδικασίες είναι θεμελιώδη κοινωνικά γεγονότα για τη δημοκρατική ζωή των εθνών, έτσι επιβάλλονται από τις κυβερνήσεις ως ορόσημο της πολιτικής συμμετοχής συχνά επιτακτικός. Η μη συμμετοχή σε αυτά μπορεί, ακόμη και αν δεν επιφέρει νομικές κυρώσεις, να απορριφθεί από άλλους.
5. Διαδηλώσεις ή διαμαρτυρίες. Μια άλλη μορφή οργανωμένης συμμετοχής των πολιτών είναι οι διαμαρτυρίες, οι οποίες γεννιούνται συχνά από την αντίληψη ενός ανήλικου ατόμου ή ομάδας και στη συνέχεια να κινητοποιηθεί και να ενισχυθεί αίσθηση του κοινότητα των μαζών, μερικές φορές τους ωθούν σε πράξεις απερισκεψίας (ρίχνοντας πέτρες στην αστυνομία), εκθέτοντας τον εαυτό τους σε καταστολή ή ακόμη και παραβίαση νόμων (όπως στο λεηλασίες).
6. Πόλεμοι και ένοπλες συγκρούσεις. Δυστυχώς, ένα σημαντικό κοινωνικό γεγονός στην ιστορία της ανθρωπότητας είναι οι πόλεμοι και οι συγκρούσεις. Αυτές οι παροδικές καταστάσεις βίας μεταβάλλουν ολόκληρη την κοινωνική, νομική και πολιτική συσκευή των εθνών και υποχρεώνουν κοινωνίες να συμπεριφέρονται με ορισμένους τρόπους: πολεμικές και περιοριστικές, όπως ο στρατός, ή αναρχικοί και εγωιστές, όπως στο περίπτωση που πληθυσμοί παγιδευμένος σε ζώνη σύγκρουσης.
7. Τα πραξικοπήματα. Οι βίαιες αλλαγές της κυβέρνησης είναι εξωτερικές συνθήκες για άτομα που ωστόσο επιβάλλουν ορισμένα συναισθήματα, για παράδειγμα, χαράς και ανακούφισης πριν την ανατροπή ενός δικτάτορα, της ελπίδας πριν από την εξουσία μιας επαναστατικής ομάδας, ή της κατάθλιψης και του φόβου όταν, όταν ξεκινούν κυβερνήσεις ανεπιθύμητος.
8. Αστική βία. Σε πολλές χώρες με υψηλό περιθώριο εγκληματικής βίας, όπως το Μεξικό, η Βενεζουέλα, η Κολομβία κ.λπ. Τα υψηλά ποσοστά εγκληματικής δραστηριότητας αποτελούν κοινωνικό γεγονός, καθώς αλλάζουν τον τρόπο με τον οποίο αισθάνονται, σκέφτονται και ενεργούν οι άνθρωποι τους πιέζει συχνά προς πιο ριζοσπαστικές θέσεις και επιτρέποντας την προσβολή των εγκληματιών ή συμπεριφορές ίσης βίας με τις οποίες απορρίπτω.
9. Η οικονομική κρίση. Οι παράγοντες οικονομικής κρίσης, που αλλάζουν δραστικά τον τρόπο με τον οποίο οι άνθρωποι αλληλεπιδρούν εμπορικά, είναι γεγονότα προκύπτει βαθύς αντίκτυπος στη συναισθηματικότητα (δημιουργία καταθλίψεων, απογοητεύσεων, θυμού), γνώμη (ψάχνει ένοχος) ο ξενοφοβία) και ενεργώντας (ψηφοφορία για λαϊκιστικούς υποψηφίους, καταναλώνουν λιγότερα κ.λπ.) των ατόμων που πλήττονται.
10. Η τρομοκρατία. Η δράση των τρομοκρατικών κυττάρων στις οργανωμένες κοινωνίες έχει ένα σημαντικό ριζοσπαστικό αποτέλεσμα, το οποίο έχουμε δει στην Ευρώπη αρχές του 21ου αιώνα: η αναβίωση των δεξιών εθνικισμών, ο φόβος και η περιφρόνηση για τους αλλοδαπούς, η ισλαμοφοβία, εν συντομία, διάφορα συναισθήματα που επιβάλλονται στο άτομο όχι μόνο από τις βίαιες ενέργειες των εξτρεμιστών, αλλά και από όλες τις υφαντές συζητήσεις των μέσων ενημέρωσης περίπου.