Παραδείγματα εξαναγκασμού και εξαναγκασμού

Οι ενέργειες που πραγματοποιούν οι άνθρωποι, συνήθως υποτίθεται, πραγματοποιούνται στο πλαίσιο της γνώσης τους και υπό την πλήρη άσκηση του Θα. Ωστόσο, υπάρχουν ενέργειες που πραγματοποιούνται από ανθρώπους συνειδητά, αλλά παραβιάζονται από απειλές σοβαρής και επικείμενης βλάβης, επομένως δεν μπορεί να υποτεθεί ότι είναι η συμπεριφορά γεμάτος.

Δεν μπορείτε να περιμένετε από το άτομο να ανταποκριθεί και να αναλάβει τις συνέπειες αυτών των ενεργειών, έτσι ώστε να μην έχει πλέον ενοχή για αυτές. Όταν ένα άτομο ενεργεί σε μια τέτοια κατάσταση, λέγεται ότι είναι υπό την επιρροή του εξαναγκασμός Ή το εξαναγκασμός.

Μέσα εξαναγκασμού

Οι όροι εξαναγκασμού και εξαναγκασμού προέρχονται από τα λατινικά, και είναι απαραίτητοι στο νόμο για να μπορούν πραγματικά να αναλάβουν ενοχή και το ευθύνη. Τα μέσα εξαναγκασμού μπορούν να είναι υλικά στην περίπτωση σωματικής βίας, ή άυλα όταν η βία είναι ηθική ή ψυχολογική.

Μέσω αυτών των πόρων είναι ότι ένα άτομο μπορεί να κάνει κάποιον άλλο να κάνει μια συμπεριφορά που θέλει, σε περίπτωση που δεν καταφεύγουν στο μονοπάτι

πειστικότητα και αυτή των εκδηλώσεων στις οποίες το άτομο θα μεταμορφωθεί μέσω διαλόγου και λέξεων: υπάρχουν περιπτώσεις στο οποίο το όριο μεταξύ πειθούς και εξαναγκασμού είναι πολύ καλό και η δικαιοσύνη πρέπει να παρέμβει για να καθορίσει το καθένα υπόθεση.

Νόμιμος και παράνομος εξαναγκασμός

Το γεγονός του ζουν στην κοινωνία επιβάλλει στο άτομο συγκεκριμένους περιορισμούς, οι οποίοι είναι γενικά ψυχολογικοί, που απορρίπτουν η αποδοχή ορισμένων κοινωνικών κανόνων: η πίεση, τουλάχιστον, είναι ότι αν δεν το κάνετε απόβλητος.

Ωστόσο, θεωρείται ότι το γεγονός της περιθωριοποίηση από την πλευρά των υπόλοιπων ανθρώπων δεν είναι αρκετό, και για τα πιο σημαντικά ερωτήματα είναι ο εξαναγκασμός μέσω της βίας ή της στέρησης των πραγμάτων που είναι πιο σημαντικά για το άτομο: ιδιοκτησία, ο Ελευθερία και τη ζωή.

ο δημοκρατικές κοινωνίες Χαρακτηρίζονται επειδή το κράτος είναι το μόνο σώμα που μπορεί να ασκήσει εξαναγκασμό με νόμιμο τρόπο. Εκείνοι που αμφισβητούν τον κατασταλτικό χαρακτήρα του κράτους αντιτίθενται ακριβώς σε αυτήν την απόδοση, θεωρώντας ότι, ελλείψει αυτών των περιορισμών, οι σχέσεις των ανθρώπων θα είναι ειρηνικές για όλους τρόποι.

Διαφορά μεταξύ της πίεσης και του εξαναγκασμού

Μερικές φορές οι έννοιες του εξαναγκασμού και του εξαναγκασμού θεωρούνται ως συνώνυμα; όπως οι εθελοντικές ενέργειες στις οποίες το υποκείμενο δεν είναι ελεύθερο να καθορίσει τη συμπεριφορά του επειδή ενεργεί υπό απειλή, λόγω σοβαρού και επικείμενου κακού εναντίον του ή εναντίον τρίτου.

Εάν υπάρχει κάποια διαφορά, είναι ότι όταν μιλάτε για εξαναγκασμό αναφέρεστε σε ένα άμεση και αντικειμενική πίεση, συνιστά μηχανισμό πίεσης σε ένα άτομο, ενώ ο εξαναγκασμός είναι αντίθετος και αντικειμενικός, αναζητώντας μια αίσθηση κινδύνου, αλλά χωρίς να το κάνουμε με επαληθεύσιμο τρόπο, πολύ πιο λεπτό και δύσκολο να αποδειχθεί Νομικές διαδικασίες.

Ακολουθεί μια λίστα καταστάσεων που μπορούν να κατηγοριοποιηθούν ως επιβολή ή εξαναγκασμός:

1. Ένα άτομο που εκμεταλλεύεται κάποιον που πρόκειται να πεθάνει, αναγκάζοντάς τον να υπογράψει μια διαθήκη στην οποία εκφράζει μια εξαναγκασμένη βούληση.
2. Ένα άτομο που εμφανίζεται καθημερινά στη δουλειά ενός άλλου, χωρίς να τον απειλεί άμεσα, αλλά να τον παρενοχλεί με τη συνεχή παρουσία του.
3. Οι απειλητικές κλήσεις είναι ένα παράδειγμα εξαναγκασμού.
4. Νομικός εξαναγκασμός, ο οποίος ασκείται από το κράτος μέσω του κράτους δικαίου.
5. Τα βασανιστήρια είναι το βασικό όργανο του εξαναγκασμού.
6. Ο εξαναγκασμός που πραγματοποιήθηκε από ορισμένες κοινωνικές εταιρείες (συνδικάτα, επιχειρηματίες, θρησκευτικά ιδρύματα) ενώπιον του κράτους, αναγκάζοντάς το να επιβάλει τα συμφέροντά του.
7. Ένα άτομο που παντρεύεται άλλο λόγω εξαναγκασμού από την οικογένειά του.
8. Οι απειλές στο Διαδίκτυο, σε πολλές περιπτώσεις ανώνυμες, μπορούν ακόμη να οδηγήσουν σε ενέργειες που πραγματοποιούνται υπό πίεση.
9. Ένας ιδιοκτήτης διαμερίσματος που κόβει το νερό αναγκάζοντας τον μισθωτή του να το αφήσει.

Ακολουθήστε με: