25 Παραδείγματα ενζύμων (και η λειτουργία τους)

ο ένζυμα Αυτοί είναι μόρια οργανικά που δρουν ως καταλύτες, δηλαδή, επιταχύνουν χημικές αντιδράσεις χωρίς να καταναλωθεί ή να γίνει μέρος των προϊόντων αυτής της αντίδρασης. Είναι γενικά πρωτεΐνες, αν και υπάρχει επίσης RNA (ριβονουκλεϊκό οξύ), το οποίο έχει καταλυτική δράση. Σχεδόν όλες οι αντιδράσεις που εμφανίζονται στο σώμα προκαλούνται από ένζυμα, οπότε είναι σαφές ότι αυτά τα μόρια έχουν μια μεγάλη ποικιλία λειτουργιών σε ζώντες οργανισμούς. Για παράδειγμα: θρυψίνη, λακτάση, γαστρίνη.

Ανάμεσα σε λειτουργίες ενζύμου, είναι η προώθηση της πέψης και της απορρόφησης του ΘΡΕΠΤΙΚΕΣ ουσιες από τροφή που απορροφούνται: πεπτικά ένζυμα αποσυνθέστε το πρωτεΐνη, υδατάνθρακες Γ λίπη σε ουσίες αφομοιώσιμες από ζώντες οργανισμούς.

Υπό αυτήν την έννοια, λέγεται ότι τα ένζυμα είναι πολύ χρήσιμα σε περιπτώσεις φούσκωσης στην κοιλιά, αερίου και γενικά πολύ βαριάς πέψης. Παράγουν επίσης την αναστολή των φλεγμονωδών διεργασιών και ευνοούν την ανάκαμψη των χτυπημάτων, καθώς και τη βοήθεια αφαιρέστε τις τοξίνες και εναρμόνιση του ανοσοποιητικού συστήματος.

Συνθήκες για τη δραστηριότητα των ενζύμων

ο ενζυματική δραστηριότηταΩστόσο, εκτελείται με διαφορετική απόδοση ανάλογα με ορισμένες καταστάσεις που μπορεί να υπάρχουν στο σώμα ή στον τόπο όπου λαμβάνει χώρα η ενζυματική αντίδραση. Για παράδειγμα, μια υψηλότερη συγκέντρωση του υποστρώματος ή μια υψηλότερη συγκέντρωση του ενζύμου αυξάνει την ταχύτητα με την οποία λαμβάνει χώρα η ενζυματική αντίδραση, αν και μέχρι ένα ορισμένο όριο.

Από την άλλη πλευρά, έχει μελετηθεί ότι μια αύξηση κατά θερμοκρασία 10 ° C διπλασιάζει τον ρυθμό μιας χημικής αντίδρασης, αλλά στην περίπτωση μιας καταλυόμενης από ένζυμο αντίδρασης, η Η αύξηση της θερμοκρασίας δεν μπορεί να υπερβεί ένα ορισμένο όριο, καθώς τα ένζυμα χάνουν την καταλυτική τους δράση σε πολύ υψηλές θερμοκρασίες. ανυψωμένο. Επιπλέον, το pH Η βέλτιστη ενζυμική δραστηριότητα είναι 7 (εκτός από τα πεπτικά ένζυμα, που βρίσκονται στο περιβάλλον οξύ στομάχι).

Στο ταχύτητα μιας ενζυματικής αντίδρασης η συμμετοχή των συμπαράγοντων επηρεάζει επίσης. Υπάρχουν ένζυμα που για να ασκήσουν την καταλυτική τους δράση πρέπει να συνδέονται κατά κάποιο τρόπο με ορισμένα ιόντα μεταλλικές ή οργανικές ομάδες, που ονομάζονται συμπαράγοντες.

Ταξινόμηση ενζύμων

Τα ένζυμα ταξινομούνται γενικά σύμφωνα με τη σημερινή αντίδραση που καταλύουν. Υπό αυτήν την έννοια μπορούν να είναι:

Ένζυμα σε βιομηχανικές διαδικασίες

Υπάρχουν πολλά βιομηχανικές διεργασίες που συνδέονται με τη φυσιολογική λειτουργία των ενζύμων. ο ζύμωση αλκοολούχα, άλλα προϊόντα που προορίζονται για κατανάλωση και πολλές αντιδράσεις που παρεμβαίνουν σε κόσμους όπως η κατασκευή εξαρτώνται από αυτές.

Μερικές φορές χρησιμοποιούνται ένζυμα με ιατρικοι σκοποι. Χρησιμοποιούνται, για παράδειγμα, στη θεραπεία περιοχών τοπικής φλεγμονής.

Παραδείγματα ενζύμων και των λειτουργιών τους

1. Τρυψίνη. Διασπά τους πεπτιδικούς δεσμούς που γειτνιάζουν με αργινίνη ή λυσίνη.
2. Λακτάση. Χρησιμοποιείται στη βιομηχανία γαλακτοκομικών προϊόντων, αποτρέπει αποκρυστάλλωση συμπυκνωμένου γάλακτος.
3. Γαστρίν. Παράγει και εκκρίνει υδροχλωρικό οξύ, διεγείρει την γαστρική κινητικότητα.
4. Διπεπτιδάση. Καταλύει τις αντιδράσεις υδρόλυσης ορισμένων διπεπτιδίων.
5. Χυμοσίνη. Πηκτίζει πρωτεΐνες γάλακτος στη βιομηχανία τυριών.
6. Λιπάση. Στο σώμα καταλύει τις αντιδράσεις που σχετίζονται με το διαχωρισμό των λιπών από τα τρόφιμα, έτσι ώστε να μπορούν να απορροφηθούν καλύτερα.
7. Σκριτίν. Εκκρίνει νερό και όξινο ανθρακικό νάτριο, εκτός από την αναστολή της γαστρικής κινητικότητας.
8. Ισομεράσες γλυκόζης. Επιτρέπει τη χρήση σιροπιών υψηλής φρουκτόζης στην παραγωγή γλυκών τροφίμων.
9. Παπαίν. Στο ζυθοποιείο, χρησιμοποιείται για την υγροποίηση της πάστας βύνης.
10. Σουκαραά. Μετατρέπει τη σακχαρόζη σε φρουκτόζη και γλυκόζη.
11. Φισκίνα. Σημαντικό στην μαλακή κρέατα.
12. Καρβοξυπεπτιδάση. Διαχωρίζει τα καρβοξυλικά τερματικά αμινοξέα.
13. Bromelain. Συμμετέχει στην παραγωγή υδρολυμάτων.
14. Δεοξυριβονουκλεάση. Ασχολείται με τη σύνθεση και την υδρόλυση του νουκλεϊκά οξέα.
15. Αμυλάσες. Συμμετέχουν στην υδρόλυση του γλυκογόνου και του αμύλου για να σχηματίσουν μονάδες γλυκόζης.
16. Λιποξειδάση. Στη βιομηχανία ψωμιού, βελτιώνει την ποιότητά του και παράγει ένα πολύ λευκό ψίχουλο.
17. Πεψίνη. Παράγει πεπτίδια και αμινοξέα στο στομάχι, αντιδρά σε ένα πολύ όξινο περιβάλλον.
18. Ριβονουκλεάση. Παράγει νουκλεοτίδια, καταλύει την υδρόλυση του RNA.
19. Πηκτινάσες. Στη βιομηχανία ποτών, βελτιώνει την αποσαφήνιση και την εξαγωγή χυμών.
20. Τανάσα. Καταλύει την υδρόλυση εστερικών δεσμών σε ορισμένες τανίνες και εστέρες του γαλλικού οξέος.
21. Πτυαλίνη. Παρέχει μονοσακχαρίτες και δισακχαρίτες, εάν δρα σε ένα μέτρια αλκαλικό περιβάλλον.

Ακολουθήστε με: