10 Παραδείγματα αντιόξινων

ο αντιόξινα είναι ουσίες που δρουν κατά της καούρας. Η καούρα παρουσιάζεται ως αίσθημα καύσου ή πόνου στο στομάχι ή κατά μήκος του οισοφάγου. Για παράδειγμα: όξινο ανθρακικό νάτριο, ομεπραζόλη, σουκραλφάτη.

Το στομάχι εκκρίνει φυσικά μια σειρά όξινες ουσίες που επιτρέπουν την πέψη του τροφή. Τα τοιχώματα του στομάχου είναι έτοιμα να αντισταθούν σε αυτές τις ουσίες. αλλά ο οισοφάγος δεν είναι. Όταν τα γαστρικά οξέα ανεβαίνουν στον οισοφάγο, παρατηρείται αίσθηση καψίματος. Αυτό το φαινόμενο ονομάζεται «γαστροοισοφαγική παλινδρόμηση».

Οι αιτίες της καούρας μπορεί να σχετίζονται με διάφορους παράγοντες:

Το αντιόξινο δρα εξουδετερώνοντας το καούρα, δεδομένου ότι είναι μια αλκαλική ουσία (βάση).

Μερικά αντιόξινα είναι κυτταροπροστατευτές ή προστατευτικά του γαστρικού βλεννογόνου, τόσο από τη δράση του πεπτικά ένζυμα από το ίδιο το οξύ. Αυτό σημαίνει ότι δεν στοχεύουν στην αύξηση του pH (μειώστε την οξύτητα) αλλά απλώς προστατέψτε τα τοιχώματα του πεπτικού συστήματος από τις δυσμενείς επιπτώσεις του.

Άλλα αντιόξινα είναι αναστολείς αντλία πρωτονίων: μειώνει σημαντικά την παραγωγή οξέος στο στομάχι. Είναι αδύναμες βάσεις (αλκαλικές ουσίες). Αποκλεισμός του ένζυμο ATPase, επίσης γνωστή ως αντλία πρωτονίων, η οποία είναι άμεσα υπεύθυνη για την έκκριση οξέος.

Παραδείγματα αντιόξινων

1. Διττανθρακικό νάτριο. Υδατοδιαλυτή κρυσταλλική ένωση.
2. Υδροξείδιο του μαγνησίου. Παρασκευή υγρού μαγνησίου, που ονομάζεται επίσης «γάλα μαγνησίου». Χρησιμοποιείται επίσης ως καθαρτικό.
3. Ανθρακικό ασβέστιο. Είναι ένα χημική ένωση πολύ άφθονο στη φύση, και στα δύο ανόργανο υλικό, σαν πετρώματα, όπως στο ζωντανά όντα (Τι μαλάκια και κοράλλια). Στην ιατρική, εκτός από το ότι είναι αντιόξινο, χρησιμοποιείται ως συμπλήρωμα ασβεστίου και προσροφητικό μέσο.
4. Υδροξείδιο αργιλίου. Συνδέεται με περίσσεια οξέος στο στομάχι, γι 'αυτό χρησιμοποιείται επίσης για τη θεραπεία ελκών. Μπορεί να προκαλέσει δυσκοιλιότητα.
5. Σουκραλφάτη (κυτταροπροστατευτικό). Χρησιμοποιείται για την αντιμετώπιση των συμπτωμάτων της γαστρικής υπεροξύτητας, αλλά και για τα γαστρικά ή δωδεκαδακτυλικά έλκη. Είναι πιο αποτελεσματικό όταν λαμβάνεται πριν από τα γεύματα.
6. Ομεπραζόλη (αναστολέας της αντλίας πρωτονίων). Αναστέλλει έως και 80% την έκκριση υδροχλωρικού οξέος.
7. Λανσοπραζόλη (αναστολέας της αντλίας πρωτονίων). Χρησιμοποιείται για τη θεραπεία και την πρόληψη κάθε είδους καταστάσεων που σχετίζονται με γαστρικό οξύ και παλινδρόμηση: τραυματισμοί, έλκη κ.λπ.
8. Εσομεπραζόλη (αναστολέας της αντλίας πρωτονίων). Εάν χορηγείται καθημερινά για πέντε ημέρες, η μέση παραγωγή οξέος μειώνεται κατά 90%.
9. Παντοπραζόλη (αναστολέας της αντλίας πρωτονίων). Χρησιμοποιείται για θεραπείες οκτώ εβδομάδων.
10. Ραβεπραζόλη (αναστολέας της αντλίας πρωτονίων). Χρησιμοποιείται σε βραχυχρόνιες θεραπείες.