Παράδειγμα παράλληλης περιγραφής

ο παράλληλη περιγραφή Είναι η περιγραφή που αποτελείται από δύο άτομα ή χαρακτήρες, στην οποία τα χαρακτηριστικά τους έρχονται σε αντίθεση με το τοποθέτηση, έτσι ώστε ορισμένα χαρακτηριστικά και διαφορές μεταξύ καθενός από τους χαρακτήρες να ξεχωρίζουν με μεγαλύτερη έμφαση και δύναμη. ο παράλληλη περιγραφή μπορεί να γίνει σε πραγματικούς ή φανταστικούς χαρακτήρες.

ο περιγραφή παράλληλου είναι μαζί με το προοπτική, ο ετοπία, το λογοτεχνικό πορτρέτο, το λογοτεχνική αυτοπροσωπογραφία, το εγκωμιαστικό και η καρικατούρα, μία από τις βιογραφικές λογοτεχνικές μορφές όπου δίνεται μια περιγραφή ενός χαρακτήρα.

Παράλληλο παράδειγμα περιγραφής:

Ο Gaius Julius Caesar Octavio, ήταν ένας άρρωστος νεαρός άνδρας, με αδύναμη επιδερμίδα, στον οποίο οι σωματικές προσπάθειες προκάλεσαν κάποια αποστροφή. Προτίμησε τις σπουδές, τα γράμματα, την ιστορία, τη γεωγραφία και τη μελέτη της φιλοσοφίας. Ήταν προσεκτικός με αυτό που έτρωγε, προσπαθώντας να μην το παρακάνει, τόσο για την εύθραυστη υγεία του όσο και για τις διδασκαλίες των Στωικών φιλοσόφων.

Από την πλευρά του, ο Μάρκο Αντόνιο ήταν ένας σκληρός άντρας, συνηθισμένος στη στρατιωτική ζωή και την εξάντληση που συνεπάγεται. Ήταν ένας τακτικός τζογαδόρος και πότης, πλούσιος στο να ξοδεύει το δικό του και κάποιον άλλον, έναν φτωχό πληρωτή των χρεών του, αλλά ένας επιδεινωμένος συλλέκτης με τους οφειλέτες του.

Ο César Octavio ήταν ο γιος της Julia, της αδελφής του Julius Caesar. Ανατράφηκε ως γιος της πλούσιας αριστοκρατίας της Ρώμης με τις πολυτέλειες και τις ανέσεις που κουβαλούσε, αλλά δεν είχε συνηθίσει τις πολυτέλειες. Ήταν πάντα υπό τη φροντίδα της οικογένειάς του, λόγω του άρρωστου σώματός του. Δεν ήταν προικισμένος για πόλεμο, γι 'αυτό και κρατήθηκε μακριά από στρατιωτικά καθήκοντα για να αποφύγει τον πρόωρο θάνατό του. Ήταν ένα άτομο αφιερωμένο στις σπουδές παρά σε άλλα καθήκοντα, αλλά λόγω των γεγονότων που ακολούθησαν το θάνατο του θετού πατέρα του Julius Caesar, αναμίχθηκε όλο και περισσότερο στις δημόσιες υποθέσεις, μπαίνοντας μαζί με τους στρατηγούς Marco Antonio και Lepido, στον πόλεμο εναντίον του Marcus Brutus, του Cassius και του δέκατου Brutus, που υποστηρίχθηκαν από μεγάλο μέρος των Γερουσία.

Ενώ δεν ήταν εξαιρετικός πολεμιστής, ήταν αντ 'αυτού πολιτικός και στρατηγικός, ικανός να έχει την ιδιοσυγκρασία και την ψυχραιμία που απαιτούνται για την εκτέλεση των σχεδίων του.

Σε αντίθεση με τον Μάρκο Αντόνιο, ο Οκτάβιο είχε το δώρο της καλής ρητορικής, πολύ απαραίτητο για να πείσει στη δημαγωγική ρωμαϊκή πολιτική, κάνοντας συμμαχίες με τους ισχυρούς της Ρώμης. Παρά τις μεγάλες αρετές του, ο Οκτάβιο ήταν αδίστακτος όταν παρεμπόδισαν τις φιλοδοξίες του, όπως συνέβη όταν ο Οκτάβιο Προδοτικά, δημοσιοποίησε τη διαθήκη του Μάρκο Αντόνιο, κάνοντας τους Ρωμαίους να δουν ότι ήθελε να βασιλεύει μαζί με την Κλεοπάτρα σε περιοχές Ρωμαίοι. Πείνοντας τον λαό και τη Γερουσία μέσω του δώρου της ρητορικής του.

Αντίθετα, ο Μάρκος Αντόνιο ήταν ένας τολμηρός και θαρραλέος στρατιωτικός, αλλά κοντόφθαλμος πολιτική και διπλωματία, καθώς και ένας κακός ρήτορας, πράγματα πολύ απαραίτητα για τη διατήρηση της εξουσίας Ρώμη. Ο Μάρκο Αντόνιο ήταν ο τυπικός κατακτητής γυναικών και ελευθερίας που, εκτός από τις μάχες, αφιέρωσε τον χρόνο του στην κακόβουλη αναψυχή της σαρκικής απόλαυσης, Σε αντίθεση με τον Οκταβιανό, ο οποίος προτίμησε την αποχή από περιττές απολαύσεις, όπως η απόλαυση των λιχουδιών, με τις οποίες ο Μάρκος Αντόνιο έδωσε ελεύθερο έλεγχο λαιμαργία.

Ήταν ένα παράδειγμα για τους στρατιώτες του, τόσο για το προσωπικό του θάρρος όσο και για το θάρρος του, και για τον ενεργητικό του τρόπο διοίκησης των στρατευμάτων και ταλαιπωρία μαζί με τους στρατιώτες του κόπωση, ιδρώτα και σκόνη.

Προσωπικά, ήταν γνωστός ως αδίστακτος άνθρωπος που δεν με πειράζει να λεκιάσει τα χέρια του με το αίμα των εχθρών του.