20 Παραδείγματα κανόνων εθιμοτυπίας

Ονομάζεται κανόνες δεοντολογίας σε ένα σύνολο πρωτοκόλλων συμπεριφοράς που ορίζουν αποδεκτή κοινωνική συμπεριφορά σε μια δεδομένη κοινωνική κατάσταση ή πλαίσιο.

Μπορούν να είναι σε ένα λαμπερό δείπνο, σε μια επαγγελματική συνάντηση ή απλά σε μια επαφή με φίλους, δεδομένου ότι αυτά κανόνεςΑντί να είναι κάτι αποκλειστικό για ελίτ ή «ευαίσθητα» κοινωνικά πλαίσια, διέπουν ένα καλό μέρος της συμπεριφοράς μας στο κοινό και διαφέρουν ανάλογα με την εποχή, την κοινωνική τάξη και τη συγκεκριμένη εκπαίδευση. Για παράδειγμα: Το να κάθεται στο τραπέζι με καπάκι ή καπέλο έχει κακή γεύση.

Υπό αυτή την έννοια, κριτήρια εθιμοτυπίας μπορεί να κυμαίνεται από τα πιο βασικά και κοντά σε θέματα υγιεινής, έως πιο εκλεπτυσμένες συμβάσεις και προϊόν του παράδοση. Με οποιονδήποτε τρόπο, εκπληρώνουν το ρόλο των διαμεσολαβητών μεταξύ των συμμετεχόντων σε μια κοινωνική εκδήλωση, αν και πολλές φορές το επιτρέπουν διάκριση με βάση τις εμφανίσεις και αυτό που θεωρείται "με κακή γεύση".

Παραδείγματα κανόνων δεοντολογίας

Στο τραπέζι:

1. Το να κάθεται στο τραπέζι με καπάκι ή καπέλο έχει κακή γεύση.
2. Η χαρτοπετσέτα, εάν είναι φτιαγμένη από ύφασμα, πρέπει να πηγαίνει στην αγκαλιά σας μόλις φτάσει το φαγητό στο τραπέζι. Εάν όχι, θα πρέπει να μείνετε στη μία πλευρά του πιάτου.
3. Το φαγητό πρέπει να μασάται με το στόμα κλειστό, χωρίς θόρυβο και χωρίς να μιλά ταυτόχρονα.
4. Το φαγητό σερβίρεται ανάλογα με την ηλικία και το φύλο πρώτα: οι μεγαλύτερες γυναίκες πρώτα, μετά οι γυναίκες γενικά, έπειτα τα παιδιά, και τέλος οι άνδρες. Εάν είναι ένα σπιτικό δείπνο, οι επισκέπτες θα σερβίρονται τελευταία.
5. Μόλις τελειώσει το γεύμα, τα μαχαιροπήρουνα πρέπει να πάνε μαζί και να δείχνουν προς τα αριστερά.

Σε μια συνάντηση:

1. Είναι καθήκον του οικοδεσπότη να ρωτήσει τους επισκέπτες εάν θέλουν ένα ποτό και να ανταποκριθούν στην επιθυμία τους. Σε περίπτωση που υπάρχει υπηρεσία, ο κεντρικός υπολογιστής πρέπει να τους μεταδώσει την παραγγελία.
2. Δεν πρέπει ποτέ να πάτε σε μια σύσκεψη με άδεια χέρια. Πρέπει να φέρετε ένα κρασί ή ένα επιδόρπιο.
3. Δεν πρέπει ποτέ να πάτε στο σπίτι ενός φίλου ή γνωστού χωρίς να ανακοινώσετε πρώτα τον εαυτό σας.
4. Πρέπει να προσπαθήσετε να είστε ακριβείς. Αυτό σημαίνει ότι μπορείτε να καθυστερήσετε πέντε έως δέκα λεπτά, το μέγιστο. Ποτέ αργότερα ή χειρότερα, νωρίτερα από αυτό που υποδεικνύει ο οικοδεσπότης.
5. Σε ορισμένες χώρες, όπως η Αργεντινή, στο τέλος μιας βραδιάς με φίλους, οι επισκέπτες πρέπει να συνεισφέρουν με τα έξοδα που αναλαμβάνει ο οικοδεσπότης. Σε άλλες χώρες αυτό έχει τρομερή γεύση.

Σε έναν γάμο:

1. Δεν πρέπει να πάτε σε έναν γάμο ντυμένο στα λευκά, εκτός εάν η πρόσκληση λέει διαφορετικά.
2. Οι μεμονωμένοι φίλοι προσκαλούνται πάντα με έναν σύντροφο. Εάν έχετε προσκληθεί και το πάσο είναι για ένα άτομο, δεν πρέπει ποτέ να φέρετε έναν σύντροφο ούτως ή άλλως.
3. Τα κεντρικά τεμάχια δεν είναι αναμνηστικά από την εκδήλωση και πρέπει να παραμείνουν στη θέση τους.
4. Το γαμήλιο δώρο (είτε χρήμα είτε αντικείμενο) δεν πρέπει να παραδοθεί στη νύφη και τον γαμπρό, αλλά πρέπει να κατατεθεί στο κουτί ή στον πίνακα που αναφέρεται για αυτό με τον πιο διακριτικό τρόπο.
5. Είναι καλό να διατηρήσετε την παρουσία, δηλαδή να ανακοινώσετε τη συμμετοχή στον γάμο στον οποίο σας προσκαλέστηκε. Είναι, τελικά, μια μακρά και προσεκτικά σχεδιασμένη εκδήλωση.

Στο γραφείο:

1. Είναι άσχημο να φάτε στο γραφείο όπου εργάζεστε. Ο χώρος πρέπει να ποικίλλει κατά τη διάρκεια του γεύματος.
2. Σε καμία περίπτωση δεν μπορεί κανείς να βγάλει τα παπούτσια του για να δουλέψει.
3. Συνιστάται να ντυθείτε στο γραφείο όσο το δυνατόν πιο επίσημα, εκτός από τις Παρασκευές, όταν είναι δυνατόν να χαλαρώσετε τον ντύσιμο.
4. Είναι άσχημο να φωνάζεις στο τηλέφωνο.
5. Οι κλήσεις για προσοχή γίνονται πάντα ιδιωτικά. Τα συγχαρητήρια γίνονται πάντα δημόσια.